Jakub Luczak

5 złotych to 4 lari - za tą kwotę można w Gruzji przejechać marszrutką z Napareuli do Telavi i z powrotem, wpłacając nawet tak drobną kwotę, sprawisz że wzrośnie nasza mobilność, staniesz się Patronem Dziennika czasów zarazy

10 złotych to prawie 9 lari, za taką sumę można już dojechać do Tbilisi, wprawdzie w jedną stronę, ale jeśli Patronów będzie dwóch - nawet wrócić.
Dla Dziennika - to całkiem pokaźna suma, szczególnie jeśli dużo z Was wykaże wolę zostania Patronem.

Każdy kto wpłaci 10 złotych będzie mógł zostać członkiem grupy Dziennika czasów zarazy na facebooku.

20 złotych to już poważna kwota, to koszt biletu do kina w Rzeszowie. Będę zobowiązany, jeśli kupno biletu zamienicie na wsparcie Dziennik czasów zarazy, a dla wszystkich którzy zdeklarują comiesięczną wpłatę - nagram odcinek we wskazanym miejscu w promieniu 10 km od Napareuli, opis dojazdu zamieszczę na zamkniętej grupie na facebooku, dostęp do której wpłacający 20 złotych otrzymują z urzędu.

50 złotych to 43 lari, za taką kwotę można w Telavi zamówić 71 chinakli, słowem podarować ogrom sobie przyjemności sobie i przyjaciołom - jak wielu? To zależy - od smaku, ale mówi się w Gruzji, że chinakli nie jest dla głodnego, bo jakbyś nie był syty, są tak pyszne, że kilka zawsze się zmieści... Dość powiedzieć, że rekordzista z Napareuli, Giorgi - będą tamadą na weselu zjadł ich 100, do dzisiaj mieszkańcy wioski wspominają to wydarzenie, a gdy chcą opisać o jakim Giorgi mówią (a to imię w Gruzji bardzo popularne ) rzekną: no, wiesz - Gio, ten który zjadł 100 chinkali !
Dla wszystkich którzy zdecydują się na wsparcie w takiej kwocie - ulepimy chinkali w Napareuli.

100 złotych to już taka kwota, po której zdeklarowaniu dasz mi wielką motywację do działania i przeświadczenie, że wierzysz w pozytywny rozwój projektu.
Jeśi Patronów pojawi się kilku, a wpłaty będę przez kilka miesięcy, zebrana kwota pozwoli mi na zakup lepszego sprzętu do nagrywania Dziennika czasów zarazy.
Wszystkich którzy zdecydują się na takie wsparcie, zabierzemy na wycieczkę do wodospadu na rzece Lopota, a na miejscu upieczemy szaszłyki.

500 złotych to już poważna inwestycja, za taką kwotę w Gruzji można zatankować Jeepa dwa razy i dotrzeć w miejsca niedostępne, a dzięki temu dzikie i pierwotne.
Jeśli uznasz za właściwe wybrać taki prób, staniesz się współautorem Dziennika czasów zarazy, spotkamy się osobiście i przy suprze porozmawiamy o Gruzji, winie i życiu, na drogę wręczę butelkę Saperavi, a także podziękuję imiennie podczas emisji odcinka.
A poza tym, rzecz jasna - otrzymasz wszystkie apanaże z niższych progów.

1000 złotych to już wsparcie wielkiego formatu, pozwoli mi pojawić wszędzie tam, gdzie w Gruzji dzieją się rzeczy ciekawe i relacjonować je na żywo.
Patroni którzy zdecydują się na takie wsparcie przez okres 3 miesięcy lub więcej zaproszę do spędzenia 2 dni w Napareuli, nauczę robić wino i czaczę, a na pożegnanie wręczę skrzynkę wina. A poza tym, wszystkie atrakcje z niższych progów, a także podziękuję imiennie podczas emisji 3 odcinków.