Tygodnik Powszechny

Jako „Siostry Rzeki” miałyśmy opowiedzieć o miejscu, gdzie odsunięto wały od Odry, oddano rzece 600 ha terenów, by mogła się tam rozlewać w czasie wezbrań, gdzie utworzyły się niesamowite łęgi. A taki polder to jedyna skuteczna ochrona przed powodzią – i suszą - mówi ekolożka i aktywistka w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską.

Natalia de Barbaro, psycholożka: „Spędziłam kiedyś dzień w szarym biurowcu, w szarej sali z kwadratowym stołem, z ludźmi głęboko zmęczonymi swoją pracą. Pierwszą uczestniczką, która weszła, była kobieta w kompletnym dygocie. Siadła, czy właściwie opadła na krzesło, po czym powiedziała, właściwie do siebie: »nie, muszę zobaczyć choć kawałek nieba« – i siadła po drugiej stronie, tak żeby widzieć go w oknie choć malutki skrawek”.

Natalia de Barbaro, psycholożka: „Spędziłam kiedyś dzień w szarym biurowcu, w szarej sali z kwadratowym stołem, z ludźmi głęboko zmęczonymi swoją pracą. Pierwszą uczestniczką, która weszła, była kobieta w kompletnym dygocie. Siadła, czy właściwie opadła na krzesło, po czym powiedziała, właściwie do siebie: »nie, muszę zobaczyć choć kawałek nieba« – i siadła po drugiej stronie, tak żeby widzieć go w oknie choć malutki skrawek”. Odcinek dostępny już teraz dla Patronek i Patronów wyższych progów.

Katatrzyna Chlebny, aktorka: „Kierowca mówi do mnie: »co pani studiuje?« – i to ten pierwszy moment w życiu, kiedy możesz się pochwalić. Mówisz więc troszeczkę innym głosem: »ja… studiuję… polonistykę i – to jest ten moment! – aktorstwo«. Serce bije najgoręcej na świecie, a ten facet prawie że daje po hamulcach, patrzy na ciebie i mówi: »patrz pani, a mówią, że te aktorki to takie piękne kobiety!«”.

Dominika Bednarczyk, aktorka: „W scenie więziennej monolog Sobolewskiego o wywózkach młodych chłopców, dzieci właściwie, na Sybir, i katowaniu ich nabiera innego wymiaru teraz, gdy wiemy o dzieciach ginących na Ukrainie”.

Małgorzata Lebda, poetka: „Jako kobieta i jako poetka poczułam obowiązek wobec rzeki. Rzeki jako organizmu, który kojarzy mi się z kobietą, kobiecością. Zobaczyłam w tym szansę, by nas metaforycznie porównać. To zbiegło się też z protestami, w których braliśmy udział”.

Dorota Segda, aktorka, rektorka AST: „Musimy robić coś, co by od nas zależało, zważywszy, że dzieje się tak dużo, co nie zależy od nikogo – jak powiedział Wyspiański. I to wciąż aktualne. Bardzo wyznaję zasadę, że musimy robić dużo rzeczy, które by od nas zależały. Robić, mówić, nie przemilczać, nie bać się – bo teraz nagle wszyscy boją się wszystkiego”.

Beata Stasińska, wydawczyni i redaktorka: „Mój ojciec, jak miał dobry humor, to tak sobie żartował, gdy musiał znosić moje rozmaite rewolty – mówił: »To jest nasz buntowniczek«. Nawet nie » buntownik«, i to był zawsze rodzaj męski. Też ciekawe.

Małgorzata Omilanowska: „Pamiętam zebranie w Pałacu Kultury, na którym reprezentowałam swój instytut, a wszystkie inne były reprezentowane przez mężczyzn. Jeden z nich wskazuje na stolik obok, mówiąc: »O, herbata i kawa! Napiłbym się« – i patrzy na mnie. A ja na to: »Ja też bym się napiła« – i patrzę na niego. I wstał. Poszedł i przyniósł”.

„Własny pokój” to cykl rozmów Katarzyny Kubisiowskiej w Podkaście Powszechnym, o tym, jak w kobiecie tworzy się i umacnia niezależność. W najnowszym odcinku rozmawia z pisarką Wiolettą Grzegorzewską, której aktualny własny pokój jest w schronisku dla kobiet i dzieci, skąd mówi o statusie osoby bezdomnej i wstydzie wiążącym się z mówieniem o przemocy w rodzinie.

🎼🎻🎹Agnieszka Duczmal, dyrygentka, w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską: "Jako kobieta cały czas zmagałam się z tym, że zawsze próbowano na mnie jako na młodą i dobrze zapowiadającą się. Kiedy skończyłam 60 lat, postanowiłam zrobić koncert urodzinowy, żeby pokazać i powiedzieć głośno, że mam już 60 lat i już nie jestem młodą, dobrze zapowiadającą się dyrygentką".

„Ja jako kobieta cały czas zmagałem się z tym, że patrzono na mnie jako młodą, dobrze zapowiadającą się. Kiedy skończyłam 60 lat, postanowiłam zrobić koncert urodzinowy by głośno powiedzieć: Już nie jestem młodą dobrze zapowiadającą się dyrygentką!” – mówi gościni Katarzyny Kubisiowskiej.