Cześć!
Nazywam się Barbara Karlik i jestem harfiarką. Moja pierwsza harfa to replika XVI-wiecznego instrumentu wystawionego w Muzeum Narodowym w Edynburgu - harfy Królowej Marii, zaś druga to dokładna kopia XVII-wiecznej harfy Fitzgeraldów w Kildare, przechowywanej w magazynie Muzeum NArodowego w Dublinie. Gram nie tylko muzykę historyczną. Piszę też własne utwory, gram folk celtycki a także filk.
Zaraz, harfiarka? A nie harfistka?
Tak. Harfiarz lub harfiarka to osoba grająca na harfie folkowej. Harfiści i harfistki grają na harfach orkiestrowych. Technika gry jest zupełnie inna, więc nazwa też jest inna.
To co to za harfa?
Dawna harfa celtycka to instrument, na którym grano w Irlandii i na wyżynach Szkocji między X a początkiem XX wieku. Ma metalowe struny o cudownym brzmieniu, które całkowicie mnie oczarowało. Tradycja gry na tym instrumencie wymarła, ale w połowie XX wieku rozpoczęło się jej odrodzenie. Jestem częścią ruchu rekonstrukcyjnego dla tej tradycji. Lubię na swoich koncertach opowiedzieć o harfie, o tym jak gram (bo gram długimi paznokciami, wyciszając wybrzmienie opuszkami palców, trzymam też harfę na lewym ramieniu, grając lewą ręką melodię, a prawą - akompaniament) i o piosenkach. Opowiadam też kawały o harfiarzach ;)
Jesteś muzyczką?
Z wykształcenia jestem inżynierką zootechniki, ale z zawodu jestem muzyczką i tłumaczką. Oprócz grania na harfie staram się także przybliżyć ją słuchaczkom i słuchaczom, opowiadając o niej i prowadząc stronę internetową. Koncertuję na imprezach firmowych, ślubach, konwentach fantastyki, larpach i gdzie tylko mnie zaproszą. Poza tym prowadzę lekcje harfy. Cały czas badam historię instrumentu, ludzi, którzy na nich grali i staram się zrekonstruować techniki, aranżacje, a także - pewien bardzo wyjątkowy instrument - XVII wieczną harfę Fitzgeraldów z Kildare.
Gdzie się uczysz?
Zaczęłam w 2001, ucząc się z książki Ann Heymann, opracowanej na podstawie źródeł historycznych, na instrumencie, który z pomocą mojego nauczyciela angielskiego, sprowadziłam z USA jako zestaw "zrób to sam". W 2004 roku po raz pierwszy pojechałam do Irlandii i miałam pierwszą lekcję z nauczycielką - Siobhán Armstrong z Historical Harp Society of Ireland. W 2005 po raz pierwszy poleciałam do Irlandii na warsztaty Scoil na gCláirseach i od tego czasu jeżdżę tam co roku. Spotykam się z grupą harfiarek, harfiarzy, naukowców i naukowczyń z całego świata a łączy nas jedno - nadzieja, że uda nam się ocalić tę wyjątkową harfę od zapomnienia.
Czyli grasz muzykę dawną?
Nie tylko. Muzyka dawna stanowi część mojego repertuaru, ale tworzę też własne utwory, część w stylizacji na dawne, a część bardziej współczesnych klimatach. Tradycyjne utwory celtyckie też często są dużo młodsze od tych harfiarskich. Poza pisaniem piosenek (inspirują mnie legendy, książki, fantastyka - stąd umiłowanie do filku czyli folku światów wymyślonych i fandomu) zdarza mi się też zrobić jakiś cover, ale rzadkie. Moja harfa jest wprost stworzona do muzyki dawnej, więc niektóre utwory współczesne się na niej "nie mieszczą".
Dlaczego Patronite?
Wierzę w otwarte licencje. Wszystkie moje utwory publikuję na licencji CC-BY-SA. Mam płyty, które można kupić przez moją stronę internetową, ale staram się publikować utwory także na youtube i po prostu - do pobrania na mojej stronie. Wierzę, że są osoby, który chciałyby, w miarę swoich możliwości finansowych wesprzeć mnie, zostać moimi patronkami i patronami i ułatwić mi dalszą twórczość. Poza tym, w dawnych czasach w Irlandii każdy szanujący się król miał na dworze irlandzkiego harfiarza, a kto nie chciałby poczuć się czasem jak irlandzki król?
Najnowsi Patroni
