To wbijaj na pokład. Technika, ekstremalność, wolność, upór, przygotowanie motoryczne, oddanie pasji - tutaj to znajdziesz!
Drodzy Kajciarze, Kajciary i Fani Sportów Wodnych...
Z nieokiełznaną pasją otwieram się dzisiaj przed Wami. Otwieram się, bo mówię głośno... O nowym rozdziale mojej kitesurfingowej historii! Nie inaczej niż poprzednie lata rozdział ten będzie: pełen wyzwań, marzeń, triumfów i ambitnych celów. Tym razem jednak bogatszy o doświadczenie płynące z wyjścia po ciężkiej kontuzji i przezwyciężeniu wielu ograniczeń psychicznych. Za początek tego rozdziału uznajmy wyjątkowy event, który miał miejsce w listopadzie 2024 - Puchar Świata freestyle w Brazylii - to były pierwsze poważne zawody po najpoważniej kontuzji mojego życia. To wtedy po raz pierwszy postanowiliście mnie wesprzeć! I popłaciło! Bo zajęłam solidne 5te miejsce i postanowiłam wejść w to jeszcze grubiej!
Każdy z Was, kto poznał mnie, choć tylko przelotem, to wie, że kitesurfing traktuję poważniej niż pasję, inaczej niż tylko sport. To forma sztuki i mojego wyrażania siebie. Podobno gdy się nakręcę i gadam o kajcie to widać iskry w moich oczach. Ja ich nie widzę. Czuję! Czuję miliony iskier.
POZNAJ MOJĄ HISTORIĘ:
Ktoś pamięta moje pierwsze zawody? Hehe... Medal za Best Trick na zawodach Loosersów w Chałupach. Zaledwie po 3 miesiącach pływania! Już wtedy wielu z Was powiedziało "OMG! Ta dziewczyna ma talent! Będzie wymiatać!". Daliście mi siłę i wiarę na początku. Cisnęłam każdą chwilę na wodzie, zaczęłam wyjeżdżać na kite tripy, podejmowałam się pracy instruktorskiej w różnych zakątkach świata, żeby po lekcjach móc dalej pływać i trenować. Wygrałam pierwsze Mistrzostwo Polski w 2019 roku we freestyle - popłakałam się... Mój pot pod pianką i łzy wymieszane z wodą z Zatoki nabrały sensu. Chciałam startować za granicą. Jak poszło? Wicemistrzostwo Tajlandii, Mistrzostwo Kenii... całkiem nieźle. Wróciłam na Polski tour zawodów. Kolejne dwa (łącznie 3) tytuły Mistrzostwa Polski, nie pozwoliły mi się najeść... Czułam, że mogę więcej.
Pasja w mojej krwi krążyła jak erytrocyty... Rozprzestrzeniała się dalej i szerzej. Wkręciłam się foila, oldschool, no i w kiteloopy... Zaczęłam trenować Big Air - najbardziej ekstremalną dyscyplinę kitesurfingu. Mierzyłam się z wiatrem 30-40 węzłów, często falami i szkwałami, no i oczywiście własnym strachem... ale każdy kolejno lądowany trik przynosił kolosalne poczucie satysfakcji. Chciałam więcej!
"Czas na starty w Pucharze Świata" - pomyślałam. Aplikowałam na pierwszy przystanek zawodów GKA i... nie zakwalifikowałam się - lista rezerwowa. Musicie bowiem wiedzieć, że aktualnie Big Air cieszy się ogromną popularnością, a zawodników aplikujących jest bardzo dużo. Komitet sędziowski ma niełatwe zadanie w podjęciu decyzji w oparciu o jeden minutowy film Twoich najlepszych trików. Nie poddałam się. W maju otrzymałam maila, dzięki któremu wyskoczyłam do samego sufitu - jadę na Mistrzostwa Świata w Tarifie (Hiszpania)! Ps: Jako pierwsza i jedyna Polka w historii kitesurfingu.
Niestety, życie kitesurfera pełne jest chwil ekstazy i cierpień, w tym kontuzji. W czerwcu 2023 roku, w drugim dniu zawodów na 4tym triku przeholowałam... Spadałam z nieba z około 12 m, po double loopie, z prędkością ok. 40-50 km/h. Złamałam piszczel i strzałkę. Straciłam na chwilę pamięć. Prosto z oceanu pojechałam na stół operacyjny.
To był trudny czas. Nie zamierzam rozpisywać się o
procesie rekonwalescencji. Wszystko szczegółowo relacjonowałam na social mediach. Nie ważne jest dla mnie
ile wycierpiałam. Ważne, że mogę kitesurfing uprawiać dalej!
Kontuzja stała się dla mnie inspiracją. Jedną z najważniejszych lekcji w moim życiu. To był okres, który mnie zmienił. Mój sposób myślenia o sobie, sposób trenowania, życia i wartościowania rzeczy wokół mnie.
Nauczyłam się prawdziwie słuchać siebie. Wybalansowałam poczucie potrzeby ryzyka z wizją rozwoju. Żadna książka nie dałaby mi tyle co to doświadczenie.
I zgadnij co dalej? Chcę więcej!
JAK TRAFIŁAM NA PATRONITE:
W listopadzie 2024 postanowiłam poszukać pomocy ze zewnątrz, aby ułatwić sobie drogę powrotną na światowy tour. Kilka dni przed zawodami Pucharu Świata Freestyle w Brazylii otworzyłam tu konto za namową bliskich znajomych. Wówczas cel był jeden: minimalizacja poziomu stresu poprzez minimalizację kosztów wyjazdów.
Cel został osiągnięty. Wystartowałam w zawodach mając w głowie obrazek teamu ludzi, którzy wierzą w moje marzenia i mimo tego, że są tysiące km ode mnie to oni wiedzą. Wiedzą, że chcę reprezentować Polski kitesurfing na arenie światowej oraz reprezentować siłę i determinację skontuzjowanych :)
I zajęłam na tych zawodach 5te miejsce. Pierwsze zawody freestyle na scenie międzynarodowej. Pierwsze zawody po połamanej nodze. Z niekompletnym sprzętem i na lekach przeciwbólowych heh.
Wiele osób wspierało mnie słowami otuchy przy powrocie na wodzie. Szczególnie jedna rozmowa zapadła mi w pamięć. Płakałam do ramieniu znajomemu mówiąc „Wszystko z***ałam, tyle pracy na marne, przecież byłam na topie i w ogóle”, a on przerywa mi:
- A.: Nie wiesz tego.
- Ja: Co? Czego nie wiem?!
- A.: Nie wiesz tego jeszcze. Skąd wiesz, że to był twój top. Przecież możesz być jeszcze na topie i to wyższym niż byłaś.
Nie mogłam wtedy tego za bardzo zrozumieć, ale teraz rozumiem to jasno i wyraźnie.
Minęły już 2 lata od wypadku w Tarifie, a ja osiągnęłam więcej niż kiedykolwiek. Umiem więcej trików air-style niż kiedykolwiek, rozwinęłam się jeszcze bardziej we freestyle, wiem o sprzęcie 3x więcej niż poprzednio, rozumiem fizykę kite i biomechanikę jak nigdy dotąd. Do tego osiągnęłam wiele sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym jako trenerka kite (i personalna). I mogłabym powiedzieć, że teraz jestem na topie. Ale wiem, że już nigdy tego nie wymówię ;) bo nigdy nie wiesz kiedy jest szczyt twoich możliwości...
Btw... dotrzymałam obietnicy złożonej na koniec 2024: wystartować w całym tourze Pucharu Świata. Wiecie jaki mam wynik na 2025? Moja pozycja w rankingu generalnym aktualnie to 4 miejsce! Dacie wiarę?? W rok przeskoczyłam o kolejne miejsca do przodu, dzięki dobrym wynikom na zawodach w Abu Dhabi i Brazylii!
Ok. Zbierzmy to do kupy.
Dlaczego ja w ogóle potrzebuję waszego wsparcia?
- Kitesurfing jest sportem Olimpijskim, ALE tylko dla konkurencji Race (wyścigi), a mój Freestyle czy Big Air już nie. Konkurencje o znacznie wyższym ryzyku i widowiskowości. W związku z tym jakiekolwiek wsparcie od Polskiego Związku Kitesurfingu czy Ministerstwa Sportu jest praktycznie nieosiągalne.
- Sponsoring tej dyscypliny w Polsce opiera się raczej na wymianie barterowej. A więc sprzętu do uprawiania tej dyscypliny mam, choć i tu bywa różnie, bo ten sprzęt się zużywa, a nie dostaję go w nad stanie.
- Starty w Pucharze Świata wiążą się z dużym nakładem finansowym. Opłata startowego, ubezpieczenie, loty, opłaty za sprzęt, nocleg, dojazd, wyżywienie. Każdy jeden wyjazd do minimum 4000-5000 zł.
- Wyjazdy na treningi i inne zawody! Żeby rozwijać się trzeba trenować. Żeby trenować trzeba jeździć po różnych spotach. To oczywiście kolejne koszty. Trener? Kolejne tysiące.
Dlaczego Warto Wspierać?
Bo moja pasja to nie tylko mój prywatny świat, to również chęć dzielenia się nią z Wami, z każdym,
kto kiedykolwiek poczuł wiatr na twarzy podczas kitesurfingu. Przecież to razem jeździmy po spocie, a nie każdy w swoim baseniku.
Jak Możesz Pomóc:
- Patronite - każda kwota ma znaczenie! Tak się rodzą marzenia - od skromnych puzzelków, aż powstaje BIG PICTURE! Tutaj możecie też śledzić moje postępy, dostawać ekskluzywne informacje, a przede wszystkim być częścią mojego teamu.
- Udostępnij i Mów Dalej: Każda informacja i każdy udział w mojej historii są jak krople w morzu. Im więcej nas, tym silniejsza fala wsparcia.
Z iskrą w oku i splashem spod deski...
Martyna Konkel
Najnowsi Patroni
