Elżbieta Kraśniewicz

Dla Twórczej kobiety śmierć nie jest końcem, tylko etapem czegoś większego. To po prostu przejście z jednego rozdziału do drugiego, jak co nocne zasypianie – zamykasz oczy i kończy się dzień, a następnego je otwierasz i już jesteś w nowej rzeczywistości.

Jaka ja jestem ciekawa jak to było u Ciebie Moja Droga Czytelniczko. Mam nadzieję, że kiedyś mi o tym opowiesz. Tymczasem, jeśli te słowa coś w Tobie poruszyły i potrafisz odpowiedzieć na powyższe pytania, to znaczy, że Twoja babcia, lub babcie były dla Ciebie ważnymi osobami. Tak ważnymi, że ziarenka prawd o świecie, które Ci ofiarowały, sama zasadziłaś i pielęgnujesz do dzisiaj duże już rośliny, które same wydały owoce. Jeśli jesteś już babcią, to przekazujesz dalej to co wyrosło z tego, co sama otrzymałaś. Niczym amulet z pokolenia na pokolenie przenosisz dalej i uzmysławiasz sobie, że jesteś taka jak ona, lub one. Masz to i to wspólne, a znowu inne rzeczy zupełnie różne.

Były więc w życiu Twórczej kobiety wróżki różnej maści, reprezentujące wszelakie sposoby odgadywania przyszłości, które na krótką chwilę dawały jej nadzieję, że kiedyś wydarzy się coś, co zmieni jej życie pełne smutku, na szczęśliwe i długoletnie. Jednak po kilku latach wizyt w takich miejscach i wydaniu niezłej sumki na ich porady, po stwierdzeniu, że jednak „nie do końca” przynoszą pożądany rezultat, Twórcza kobieta postanowiła się z nich wyspowiadać przed obliczem Majestatu i oczyścić swoją energię, z diabelskich mocy.

-a kiedy człowiek się opiera i nie chce odejść? -najpierw widzi, jak jego dusza odłącza się od ciała, pomalutku, po małym kawałeczku, nitka po nitce, najpierw to co z zewnątrz, potem z wewnątrz…i on wtedy już wie, że to już ten czas i wcale nie chce dłużej tutaj zostać, bo czuje taką lekkość i radość, że nie ma nawet co dłużej się zastanawiać na odroczeniem tej wędrówki.

Kościółek z czerwonej cegły ma ponad wejściem tabliczkę z napisem: zabytek.  Nic dziwnego, przecież rok budowy to jakiś 1400 lub nieco więcej…Wchodzę przez uchylone drzwi naciskając wielką mosiężną klamkę, która wydaje metalowy jęk, ale w końcu ustępuje i uwalnia zamek z blokady. Nie mam żadnych oporów, żadnych lęków. Jestem ciekawa jak wygląda człowiek 2 dni po śmierci, której spodziewa się od dawna i nie może doczekać, aż w końcu jej doznaje z ulgą.

-O czym Ty do mnie mówisz dziewczyno?...o jaką ty miłość mnie pytasz…Miłość to, te rozognione oczy, zastygłe ruchy i myśli, które na odległość wypływają gdzieś w dal, poza mury, ściany, poza nas...-to nawet nie dezynteria ani czerwonka…kompletna destrukcja!!! -zresztą ty jesteś moja wnuczka, a babcia jest tylko jedna! I co z tego, że daleko, co z tego, że sama masz już wnuczkę, pamiętaj: krew z krwi, jak mnie zabraknie zostaniesz już sama....

Poranek był mglisty i wyjątkowo chłodny.  Dlatego od razu po wstaniu z łóżka w wyziębionej po nocy izbie, założyła grube skarpety i wsunęła botki do kostek stojące przy drzwiach do sieni, zarzuciła również na plecy wełniany pled, który od zawsze tutaj był.

Twórcza kobieta, to taka, która nie tylko potrafi mocno kochać, życie, lecz także cieszyć się nim i wyciskać do ostatniego soki z jego owoców, tych słodkich, ale także tych nadpsutych czy jeszcze lekko kwaśnych…

JA Czy wiesz, że kobieta, która połączona jest ze Źródłem Mocy Twórczej , może kochać dwóch mężczyzn w tym samym czasie, troszczyć się o nich, a nawet być zaangażowaną na tyle, że interesuje ją ich transformacja duszy?

podsumowania 2024

spotkanie w Centrum Warszawy

Wyobraź sobie swój idealny dom.