„Błękitne noce” Joan Didion – temat #20 „Pełni Literatury” – wraz z jej poprzednią książką „Rok magicznego myślenia” tworzą bezprecedensową dylogię. Dziennikarka i publicystka, studiująca dotychczas amerykańską rzeczywistość społeczną i polityczną, swoją trzynastą i czternastą książkę poświęciła prywatnemu doświadczeniu utraty. Rozciągniętemu na lata, dyktującemu konieczność przemyślenia przeszłości i osadzenia w dniu dzisiejszym, który odsłania swą wartość i kruchość. „Błękitne noce” to elegia o życiu, które mija i minęło. Nocne rozmyślania o wymiarach relacji z bliskimi – o tym, co można zrobić dla nich i od nich otrzymać. To pożegnanie Didion z literaturą. A wśród cech dzieła późnego jest i taka, że spotykają się w nim najlepsze i najgorsze strony, akapity, zdania w twórczości jego autorki. I to jest ważne, i pełne znaczenia.
Trwa ładowanie...