Starzik srandzista
Mój kamrat mioł starziczka, co był z niego przeogromny srandzista. Ze wszystkich se rod robił błozna a sranda sie go fórt dzierżała. Jak sie człowiek na niego podziwoł, to uż sie chciało śmioć, bo starziczek, choć mu było kupa przez osimdziesiónt, to mioł gymbulke wyśmiotóm, jako mały synek. Od rana sie go błozna a sranda dzierżała, nie musioł czakać na Apryla, coby baji Stareczke kapke wyrychtować. A co robił, tyn starzik? Na baji szoł po cysarskij ceście a natrefili na niego dwa chłapcy, a pytajóm sie go:
- Panoczku, pyty nie wiycie wiela je godzin, bo sie śpiychómy na banchof w Zybrzidowic na cug do Czechowic.
Starzik wycióngnył godzinki z kapsy, podziwoł sie na nich a prawi:
- Wiym.
Potym poszoł dali a chłapcy nie wiedzieli, co rzyc.
Inkszy roz sie stało, że mu pocztorz prziniós pyndzyj a dycki wszystki grejcary doł babie, yny cosik mało wiela se niechoł dlo siebie. Ale roz sie stało tak, że se niechoł dwiesta złotych a babe ocyganił, że mu zniżyli pyndzyj. Za trzi tydnie starka zrobiła krawal, że ji chybio piniyndzy, że starzik se yny błozna robi. Chłop sie uśmiychnył pod fusym zaszoł do odmaryje a wycióngnół z nij grejcar – byście widzieli jak stareczka była rada, choć se z nij starzik zrobił błozna. Żodyn na dziedzinie nie znoł tela wicow, co starziczek srandysta, ludzie prawili że se jich wymyślo, kiej siedzi na ławce pod chałupóm a kurzi falfke. Każdymu gdo ku nimu prziszoł nejprzód rzyk jakisik wic, lebo srandownóm pogodke. Fórt był wyśmioty, tóż aji dochtór mu rzyk, że dożył takownych szumnych roków, że aji wtynczas, kiej mioł starości to sie raczy śmioł a śmiych to je bezmala zdrowi. Jak gdosik mioł jakisik kurowody a starości w żywobyciu, to wiedzioł kany iść, bo starziczek był lepszy jako niejedyn psycholog. Baji Jónek ze Sztreki, jak mu baba poszła ku inkszymu, to prziszoł ku starzikowi a ón sie na niego podziwoł a prawi:
- Nie starej sie Jónku, nóndziesz se inkszóm a jak Ci bydzie baby chybieć, to Ci pojczóm mojóm…
Jak to rzyk to uż Jónkowi sie pusa śmioła a eszcze jak wypili ze starziczkiym po dwa sztamperle śliwowice z Morawy, to uż było ganc fajnie. Inkszy roz, prziszła siostra jego baby na nawszczywe a siedziała uż długszy czas, bo na połówce dziedziny wyłónczyli eletryke. Starzik uż mioł dość babskigo rzegotanio, tóż prawi szwagrówce:
- Na, tukej żech Ci doł do ampra kapke eletryki, cobyś miała przez tyn czas, jak Was odłónczyli.
Baba rada wziyna amper a podrepsiła ku chałupie a stareczka sie tak śmioła, że sie isto zejscała. Potym za tydziyń jechoł jedyn ożralec na kole z aryndy a starziczek za ni wrzeszczy:
- Ty, Hyniek raczy zesiednij ze zica a kludź to koło, bo ni mosz luftu w kecie!
Tóż Hyniek zloz z koła a pieknie go kludził ku chałupie – aspóń nic pierón nie narobił na ceście. Jak sie starziczek stracili to uż na dziedzinie nie było tak wiesioło. Ja, ludzie sie schodzili na muzykach a po chałupach ale chybiało jakigosik srandzisty, co błoznami a śmiychym lyczył ludzi.
Gwara Śląska Cieszyńskiego
Trwa ładowanie...