Kiejsi hań downij pierzina patrziła ku cysze a cycha ku pierzinie. Dziepro jak sie pierzine oblykło w cyche to szło sie do porzóndku wyspać, gor w zimie, jak na polu zgrzipioł mróz pod bótkami. Ale cyche nejprzód trzeja było uszyć, powyszywać na nij rostomajte zieliny, kwiotki, lebo aji zwierzynta a dziepro potym jóm wrazić do tróchły. Każdo dziołucha, co sie chciała wydać musiała mieć wiano a w nim aspóń pierzine, zogłowek a cyche. Tóż ta piyrszo cycha, co jóm dziołucha miała była szumno, procnie zrobióno a prziozdobióno rostomajtymi fesznymi wiecami. Potym każdo baba jak sie uż wydała to też cychy musiała mieć w zocy. Jak jich wyprała w piyracej maszynie, potym na lufcie a wietrze do porzóndku wysuszyła a na kóncu wyszkróbiła to dziepro wtynczas mógła oblykać pierziny a zogłowki. Hań downij dycki sie szkróbiło cychy a jak sie jich chyciło, to były ganc twarde. Bo szkróbek był dobry – cychy sie tak nie mazały a potym jak sie jich zaś prało to pospołu ze szkróbkiym z nich wylazowały wszystki zarazki. Spóminóm se że na pierzinie obleczonej w czystóm cyche Stareczka dycki suszyli nugle a jak gdo mioł dóma kocura to wiela razy było tak, że se społ na cysze, ale potym go dycki gaździnka przegónili. Cycha poradziła wydzierżeć kupa roków, ale wszystko starnie. Jak sie zrobiła w cysze dziura, to jóm gaździka poradziła zaficować, lebo prziszyć na to kónsek materiału, ale jak cycha uż sie zaczła targać, to trzeja było se dać uszyć nowóm, ale starej sie nigdy nie wyciepowało. Ciepło sie jóm baji do waszkuchni a Stareczka jóm mieli, jak potrzebowali cosik przikryć a gazda se jóm potym eszcze porzazoł na kónski a mioł to na uciyrani pacek, jak se jich umył. Jak cycha wisiała wyprano, wypucowano na żerdzi, to gazda wiedzioł że sie do porzóndku wyspi po ciynżkij pilobie. Nó, ale jak gaździno była zmazula, to ji wubec nie zawadzało że cychy uż sóm czorne a że smerdzóm, wtynczas gazda wiela razy musioł zrobić krawal, coby baba wszystko do porzóndku wypucowała. A jak se nie doł rady, to sie nasroł a sóm wciepoł cychy do szaflika a wyproł. Dycki, jak człowiek po całym dniu lygoł do legiera, to cycha była na ozajst jego nejlepszóm kamratkóm. Óna pospołu z pierzinóm ludzi uspowała a kieby ni óna to by gazda chodził cały dziyń ganc pitómy. A kiejsi jak cycha wisiała na żerdzi, to gor młode wydane baby sie dziwały jedna do drugij do zogródki, jakóm kiero mo cyche a esi stejizbianka ni mo szumniejszej. Do cychy se baba wiela razy wybeczała, jak sie powadziła z chłopym a potym jóm musiała dać suszyć, bo była ganc mokro. Jak cychy wisiały na żerdzi to dziecka pomiyndzy nimi góniły a sie w nich chowały, tóż potym wiela razy Mama jim wyrzazała po rziciach, bo ji pomazały prani zmazanymi packami. Kiejsi cychy były dycki biołe, tóż jak jich gaździnka wyprali a wyszkróbili a potym jak sie na nich w izbie słónko oprziło, to sie świyciły jako złoto a na isto były worce złota, bo jak sie gazda z gaździnkóm do porzóndku wyspali, to mieli od rana siłe a chynć do roboty.
Gwara Śląska Cieszyńskiego
Trwa ładowanie...