O skuteczności medytacji i jej plusach przekonałem się będąc na terapii od uzależnień. Wcześniej nawet nie miałem pojęcia, że można uspokoić swoje myśli, emocje, że można dzięki medytacji i uważności złapać taki kontakt ze swoim ciałem. Będąc na terapii medytowaliśmy co dziennie, to co zauważyłem podczas medytacji to, to że zaczynam rozumieć swoje emocje i to co się we mnie dzieje. Zauważyłem, że uspakajając swój natłok myśli przychodzą rozwiązania moich problemów i wyjaśnienia sytuacji , które mnie dręczyły. Zauważyłem, że rekiny ludojady(myśli) słabną i zaczynają, że tak powiem odpływać. Po wyjściu z terapii i zderzeniu się z konsekwencjami tego, co zrobiłem uprawiając nałogowo hazard zatraciłem nawyk medytowania. po paru miesiącach, gdy doszedłem do siebie po pierwszym uderzeniu i kontakcie z rzeczywistością bez regulacji emocji w hazardzie, zacząłem się zastanawiać co było na terapii takiego , że mnie tak potrafiło uspokoić i zacząć poznawać siebie. Oprócz regularności, dyscypliny, zadaniowości , mówieniu o swoich emocjach i uczuciach była właśnie jeszcze medytacja. Dlatego postanowiłem wprowadzić ją do swoich codziennych nawyków i zobaczyć , czy będą jakieś efekty. Na początku było ciężko a nawet bym powiedział głupio. Umysł mówił mi, że to jest głupie, że to nic nie da. Moje zachowania kompulsywno – obsesyjne nie pozwalały mi dłużej usiedzieć w spokoju. Ciągle mnie ciągnęło abym przerwał i abym odpuścił. Jednak byłem uparty i nie poddałem się. Próbowałem do skutku, aż stało się dla mnie to przyjemnością, a z czasem przeniosłem uważność, obecność do normalnych czynności życiowych. Medytacja pozwala poznać siebie, swoje ciało, pozwala nawiązać kontakt ze swoim wnętrzem. uspokoić układ nerwowy, zdystansować się do problemów i zaprzestać obsesyjnego myślenia. Z czasem podczas medytacji dochodzimy do rozwiązań na męczące nas pytania odnośnie przeszłości, odnośnie teraźniejszości i przyszłości. Co jest najlepsze, że ten spokój , który się pojawia podczas medytacji można później przenieść do życia. Obserwatora , którego się tworzy podczas medytacji, można później przenieść do normalności. Co pozwala w wielu sytuacjach zdystansować się do naszych myśli, do naszych emocji, ogólnie do tego co się dzieje i spojrzeć z innej perspektywy , z innego punktu widzenia. Przestajemy się wtedy tak kurczowo trzymać jednej wersji, którą podpowiada nam umysł. do tego zaczynamy zauważać w jakie schematy , wzorce zachowania wchodzimy oraz jakie przekonania mamy odnośnie życia. Zauważamy nasze reakcje na emocje, zaczynamy też zauważać więcej rzeczy w rzeczywistości, dostrzegamy to czego wcześniej nie widzieliśmy. W tym również zachowania , emocje, uczucia innych osób. Medytacja, uważność pozwala nam uspokoić naszego szalonego konia jakim jest dosyć często nasz umysł. Największy problem jaki mają osoby uzależnione, czy też w depresji to właśnie nie radzenie sobie ze swoimi myślami, emocjami i pragnieniami, a już nie wspomnę o zaspokajaniu swoich podstawowych potrzeb. Umysł może być albo naszym sojusznikiem ,albo największym wrogiem. Można za pomocą niego tworzyć piekło sobie na ziemi , albo niebo. To do nas należy wybór.
MEDYTACJA to pewna i bezpieczna metoda poznawania zarówno wewnętrznych mechanizmów rządzących naszym umysłem, jak i zewnętrznych manifestacji transcendentalnej rzeczywistości. Pozwala ona zgłębić tajemnice własnej osobowości i zaprzyjaźnić się ze wszystkimi jej aspektami – dobrymi, złymi lub jakimikolwiek innymi. Daje także możliwość dotknięcia bardziej całościowej natury wszechświata w sposób, który jest niezwykle podnoszący na duchu i uzdrawiający. Dzięki medytacji rozwiniesz w sobie cierpliwość wobec siebie samego i innych ludzi. Ponadto, za sprawą doświadczeń kontemplacyjnych, zrozumiesz rzeczy, których nie można zrozumieć w żaden inny sposób.
Jako medytacje rozumiem stan, który pozwala mi się skupić w teraźniejszości, w danej chwili i uspokoić moje myśli w głowie. Jest to stan, który pozwala mi się odprężyć i zrelaksować i nabrać energii. Niekoniecznie musi to być leżenie czy siedzenie bez ruchu. Każdy ma swój rodzaj i na każdego działa co innego. Z tego co słyszałem od innych i co im pomaga to takie czynności jak : malowanie , taniec, bieganie, rower , pływanie, majsterkowanie , leżenie czy siedzenie bez ruchu z zamkniętymi oczami , seks to też rodzaj medytacji ( w szczególności z osoba którą się kocha ) , wędkarstwo, dla niektórych oglądanie telewizji czy granie w gry to też relaks i odcięcie się od myśli ( od chaosu) . Więc tak naprawdę wszystko co skupia umysł w tu i teraz. Momenty gdy zapominasz o całym świecie i nie ma natłoku myśli przez co umysł się uspokaja i odpręża. W tych momentach często przychodzą rozwiązania problemów z którymi wcześniej sobie nie radziliśmy i przez zbytnie analizy i rozważania nie widzieliśmy rozwiązania, które zazwyczaj jest bardzo proste. Każdy może próbować i szukać jak najlepszej formy dla siebie. Ja osobiście po prostu kładę się napinam wszystkie mięśnie i odpuszczam aby je rozluźnić, w szczególności mięśnie twarzy i zamykam oczy. Czasem zadaję sobie pytanie do mojej intuicji i proszę o odpowiedź, gdy coś mnie męczy i nie znam rozwiązania, czasem dostaję odpowiedź, a czasem nie . Staram się wyłącznie obserwować myśli bez ich oceniania i krytykowania bez głębszej analizy i wchodzenia w konkretne myśli. Skupiam uwagę na oddechu i na świadomości mojego ciała aby je poczuć. Chodzi o to aby zaobserwować przestrzeń między myślami i puste miejsce gdy umysł się zatrzymuje i myśli nie napływają z dużą siła. Tak zwany bezruch umysłu, pustka czy jak inni nazywają nicość. Tyle, że przed sama medytacja nie mam oczekiwań, co do konkretnych rezultatów. Na początku miałem jak pierwszy raz robiłem medytacje , teraz robię to bo po prostu lubię i widzę efekty.
Wszystko ma na celu uspokojenie naszego umysłu i przeniesienie tego spokoju do życia codziennego. Kinslow nazywa to efo spokojem inni nauczyciele różnie o tym mówią. Jednak co daje ten spokój ? Daje odpowiedzi które pochodzą z wnętrza. Daje pewność i uspokojenie emocji. Daje inne spojrzenie na rzeczywistość. Mi osobiście dało odpowiedzi co do moich lęków i traum. Zmienia sposób myślenia o życiu i daje przeświadczenie, że wszystko ma swoją harmonię i jedność. Poprzez zobaczenie tej harmonii budzi się w sercu uczucie bezwarunkowej miłości i człowiek działa przez swoja intuicje. Więcej odczuwa i więcej rozumie( widzi rzeczy takimi jakimi są, a nie przez pryzmat przeszłości i przekonań, widzi prawdę). Umysł jak jest spokojny i odprężony potrafi działać w cudowny sposób . Jest bardziej dynamiczny i przejrzysty . Nie ma chaosu i jest lepsza jakość myśli . Przez medytacje można zacząć wprowadzać obserwatora swoich myśli i reakcji na odpowiednie sytuację życiowe, tak jak pisze E. Tolle w potędze teraźniejszości. Wtedy można w ciągu dnia i w codziennym działaniu odnaleźć ten spokój i wewnętrzne uczucie jedności z wszechświatem. Spostrzeganie spokoju i harmonii we wszystkim z kolei wywołuje uczucie wdzięczności za to co jest w naszym życiu. A wdzięczność otwiera nasze serca na uniwersalną miłość i na magię w życiu . Znika walka z samym sobą i pojawia się akceptacja siebie w pełni, przez co akceptujemy świat takim jakim jest. Najważniejsze jest chyba że stajemy się po prostu bardziej świadomi siebie i mechanizmów, schematów jakie powodują w nas cierpienie i ból. Przez co możemy je rozebrać i poczuć w sobie moc . Rozbieranie powoduje, że mniej w nas oporu, a więcej energii że źródła czyli pola serca. Temat jest szeroki, to tak w skrócie na pewno nie ma czego się bać, no chyba że prawdy o sobie. Prawda często boli na początku, ale z czasem uwalnia i przynosi ulgę.
– przeszkody, które niweluje: niepokój, nuda, problemy z motywacją i koncentracją, ogranicza stany lękowe, jednoczy zaburzenia osobowości, ogranicza kompulsywne zachowania, pomaga przy wychodzeniu z uzależnienia,
– odprężenie: dobre samopoczucie, spokojny oddech, wzrost cierpliwości, spokój , lepsza jakość snu,
– koncentracja: uważność, nieprzywiązywanie się do myśli, wewnętrzne centrum, pole energetyczne, lekkość, wgląd, spokój ducha, pokój, bardziej świadome decyzje i wybory, poprawia pamięć, puszczenie obsesyjnego myślenia,
– jakości esencjonalne: jasność, pobudzenie energii witalnej w ciele, miłość, oddanie, połączenie z wszechświatem, pokora, łaska, wdzięczność, samoakceptacja, zwiększa kreatywność, pozwala opanować swój instynkt,
–brak dualizmu: wyciszenie myśli, poczucie jedności, czystość, brak granic, transcendencja podmiotu i przedmiotu.
–aspekt biologiczny i fizyczny: zwiększa hipokamp i gęstość neuronów w nim oraz całą jego wielkość, zmniejsza ciało migdałowate odpowiedzialne za szybkie reakcje lękowe, dwukrotnie zwiększa tolerancję na ból, obniża wysokie ciśnienie krwi, redukuje bóle związane z napięciem mięśni, rozluźnia całe ciało,
Jednym z pierwszych i najważniejszych wymagań praktyki medytacyjnej jest znalezienie w sobie motywacji do jej wykonywania. Należy zadać sobie pytanie: czy chcielibyśmy przede wszystkim odprężyć się, poprawić zdolność koncentracji, rozwinąć w sobie pozytywne emocje, a może zbadać naturę rzeczywistości? To wszystko możemy osiągnąć poprzez ćwiczenie różnych technik medytacyjnych. Niezależnie od celu, który sobie postawimy, a także metody, którą wybierzemy, powinniśmy przestrzegać ogólnych wskazówek prawidłowej medytacji. Przed rozpoczęciem medytacji zaleca się odpowiednio przygotować otoczenie i wyeliminować możliwe przeszkody: wyłączyć telefon oraz poinformować domowników, że przez jakiś czas będziemy zajęci. Możemy także umieścić informację na drzwiach wejściowych do pomieszczenia, zwłaszcza jeśli mamy w domu dzieci. Dzięki temu stworzymy bezpieczne miejsce do odkrywania własnego świata wewnętrznego. Warto wypróbować różne pomieszczenia i ostatecznie podjąć decyzję, gdzie chcemy wykonywać swoją praktykę medytacyjną. Powinniśmy czuć się w tym miejscu dobrze, Trzecim założeniem praktyki medytacyjnej, oprócz motywacji i wyboru miejsca, jest znalezienie odpowiedniej ilości czasu. Kiedy i jak długo chcemy ćwiczyć? Trzeba ustalić sobie odpowiednią długość na początku , aby dać radę i się nie zniechęcić
Wędrując uważnie i systematycznie poprzez swoje ciało możemy zbadać, czy znajdują się w nim przewlekłe napięcia oraz je usunąć. Na pojawiające się przy tym emocje i wspomnienia zareagujemy akceptacją i opanowaniem. Ten proces emocjonalnego oczyszczania jest wymagany, aby przejść do kolejnego etapu, jakim są ćwiczenia umożliwiające rozwinięcie w sobie pozytywnej postawy wobec otaczającego nas świata. Charakteryzują ją miłość, dobroć i współczucie. Efekty tych ćwiczeń są widoczne na co dzień. Reagujemy wówczas w odmienny sposób na sytuacje, które dotychczas sprawiały, że się denerwowaliśmy, złościliśmy lub zniechęcaliśmy.
Kiedy tylko uświadomimy sobie pewne automatyczne negatywne wzorce zachowań w określonych sytuacjach, zauważymy, jak zwiększa się nasza wolność wewnętrzna. Będziemy bowiem potrafili wybrać wówczas alternatywne sposoby reakcji, które charakteryzują dobre samopoczucie, humor oraz kreatywność. Poza doznaniami i odczuciami także myśli oraz wyobrażenia stanowią dużą część treści naszej świadomości. Dzięki temu możemy nauczyć się z dystansem obserwować intensywny dialog wewnętrzny, na który składają się problemy z przeszłości, aktualne wydarzenia oraz przyszłe sytuacje. Należy zadać sobie pytanie, jak silnie identyfikujemy się z własnymi myślami. Czy możliwe jest zatrzymanie pracy aparatu myślowego, który stale porusza się wokół tych samych tematów? Także w tym wypadku istnieje możliwość zastosowania technik medytacyjnych. Dzięki nim łatwo rozpoznamy bezużyteczne, a nawet szkodliwe wzorce myślowe i pozbędziemy się ich. Myśli i wyobrażenia na temat własnej osoby, które opierają się na minionych doświadczeniach, oraz projekcje przyszłości w formie życzeń, nadziei oraz oczekiwań hamują postrzeganie tego, co dzieje się w danej chwili. Celem medytacji jest wytworzenie relacji z żywą teraźniejszością i świadomego myśleniu, pamiętania oraz planowania wtedy, kiedy jest to naprawdę niezbędne. W ten sposób będziemy potrafili wprowadzić się w stan, kiedy samodzielnie zdecydujemy, co w danym momencie wykonujemy, a co chcemy odpuścić Na początku medytacji główne zadanie polega przede wszystkim na tym, aby systematycznie trenować samokontrolę uważności. Czynność ta uważana jest za podstawową kompetencję, będącą wymaganiem niezbędnym do wykonywania innych technik. Warto zauważyć, że nauka koncentracji może być celem sama w sobie, zwłaszcza wtedy, gdy mamy do czynienia z deficytami uważności, lub chcemy podnieść ogólną samokontrolę W procesach tych uczestniczą neuronowe układy przełączające znajdujące się w mózgu, których sieci uważności mogą zostać zagęszczone poprzez regularny trening. Do tego istnieje seria badań, które dowodzą, że poprzez praktykę medytacji może zostać ulepszony podział zasobów uważności. Koncentracja oddechu jest nierozłącznie związana ze zwróceniem uważności do wewnątrz. Proces ten można jeszcze bardziej wzmocnić poprzez zamknięcie oczu, gdyż dzięki temu pozbywamy się potencjalnie odwracających uwagę bodźców. Wraz z oddechem pobudzamy uważność w ciele, jednocześnie wspierając umiejętność zróżnicowanego doświadczania odczuć fizycznych i sygnałów ciała. Oprócz bólu i uczucia głodu bodźce fizyczne pozostają zazwyczaj niezauważone. Dostrzeżenie najdrobniejszych sygnałów ciała („mrowienie” w brzuchu; intuicja) stanowi niezwykle ważny element inteligencji emocjonalnej oraz intuicji. Z tego powodu medytacja postrzegana jest jako metoda wzmacniania tych umiejętności w nas.
Przykład:
Koherencja serca
Według techniki Quick Coherence™ opracowanej przez Instytut Heart Math.
Znajdź spokojne miejsce, gdzie nikt i nic nie zakłóci ci spokoju przez kilka minut. Pozostaw z daleka wszelkie urządzenia typu telefon lub tablet, które mogą odwracać twoja uwagę.
Zastosuj teraz poniższe kroki. Możesz to zrobić mając oczy otwarte lub je zamknąć.
W całym procesie bądź całkowicie świadomy i obecny.
Zacznij głęboko i powoli oddychać, znacznie wolniej niż robisz to zazwyczaj. Zaobserwuj powietrze, które wdychasz. Wyobraź sobie, jak wdychane powietrze wpływa poprzez nos do wnętrza twojego ciała. Zobacz jak wypełnia płuca. Kiedy już głęboko oddychasz i skupiasz się na oddechu, przenieś teraz całą uwagę na przestrzeń serca. Dla ułatwienia, możesz położyć dłoń na środku klatki piersiowej, na wysokości serca. Skup się na tym miejscu. Wyobraź sobie, zobacz, jak twój oddech wpływa w obszar serca, a wydech z niego wypływa. Oddychaj możliwie wolno i głęboko. Bądź obecny. Poczuj teraz, jak energia i uwaga z poziomu głowy przenosi się do przestrzeni twojego serca. Do tego miejsca, w którym trzymasz swoja dłoń. Utrzymuj tam uwagę i cały czas powoli i głęboko oddychaj. Podczas gdy oddychasz, obserwuj jak twój oddech wpływa i wypływa przez obszar, na którym skupiasz swoja uwagę. Przestrzeń twojego serca. Oddychaj głęboko i powoli. Postaraj się, by wdech i wydech trwały przynajmniej po ok. 5 sekund lub dłużej.
(etap koherencji) połączenia
Poczuj na poziomie swojego serca uczucie wdzięczności. Może być to wdzięczność związana z osoba, która jest ci bliska, kimś, kogo kochasz. Być może poczujesz wdzięczność związana z obecnością ukochanej osoby w twoim życiu, twojego dziecka. Być może wdzięczność dotyczyć będzie ukochanego zwierzęcia, jakiegoś ważnego wydarzenia, osiągnięcia. Bez względu na to z czym może być związana twoja wdzięczność, poczuj ja w pełni w swoim sercu, na którym skupiasz uwagę oddechu. Pozwól, by uczucie wdzięczności, które zacząłeś czuć przed chwilą, wypełniło cię całkowicie. Zobacz jak rozpływa się po całym twoim ciele i dociera do każdej jego komórki. Pozwól sobie zanurzyć się całkowicie w tym uczuciu. Pozwól aby to uczucie objęło całe Twoje ciało. Zanurz się w nim całym sobą.
Zacznij od 5 czy 10 minut w zależności od tego ile wytrzymasz, z czasem wydłużając czas i zacznij stosować to ćwiczenie nie tylko podczas medytacji, ale też na co dzień w chwilach gdy będziesz mieć czas na to . Im więcej razy będziesz robić w ciągu dnia tym bardziej poczujesz swoje ciało. Powodzenia …
🔥💚
Grzegorz Drabik
Trwa ładowanie...