Jose Luis Mendilibar ma znak firmowy: bezpośrednie i bardzo ostrożne 1-4-2-3-1, a jego Sevilla to zespół, który zrezygnował z atakowania na rzecz pragmatycznego nacisku.
W fazie defensywnej łączą wysoki strefowy pressing z wywieraniem indywidualnego nacisku w średnim bloku. Pomocnicy w środku pola mają zadanie zamknięcia szerokich kanałów i sprowadzenie rywala do centrum, gdzie drużyna czuje się pewniej. Ofensywni zawodnicy schodzą wówczas głębiej uniemożliwiając głębokie rozgrywanie, ale w kolejnych fazach ataku przeciwnika zmieniają swoje ustawienie w zależności od kierunku rozwoju akcji.
Zamknięci na swojej połowie zamykają się w niskim bloku, przyjmując, w zależności od taktyki przeciwnika, symetryczny kształt 1-4-4-2 lub 1-3-5-2 z przesuniętym środkiem nacisku na drugą linię i centrum.
W ataku przede wszystkim starają się korzystać z długich podań i zagrań z pominięciem drugiej linii, której zadaniem jest jednak w tym czasie podejście wyżej, aby natychmiast po przejęciu piłki tworzyć opcje podaniowe i zagrożenie w tercji ofensywnej.
Styl Mendilibara definiuje przy tym nieustanne szukanie przewag liczebnych oraz unikanie ryzyka. Za wszelką cenę. Nawet utraty impetu czy dogodnej do ataku pozycji. Dlatego osamotniony odgrywający (En-Nesyri) bardzo często przenosi akcję głębiej. Wówczas Sevilla szuka wykorzystania wolnej przestrzeni w innym sektorze boiska. Zwabiają rywala na własną połowę tylko po to, aby za chwilę powtórzyć wariant z długim podaniem do przodu.
Celem nadrzędnym jest utrzymanie posiadania i znalezienie wolnej przestrzeni lub przewagi liczebnej. Skrzydłowych ustawiają blisko wahadłowych, zachęcając rywala do wyższego nacisku.
Drugim wariantem jest przeciążanie jednego sektora boiska i rotacje na pozycjach, ale cel jest dokładnie ten sam: wyciągnięcie rywala z własnych pozycji, a następnie długie podanie do innego sektora.
Profil menedżera, analiza i taktyka do FM23:
https://tacticof.com/managers/jose-luis-mendilibar-3/
tactic of...
Trwa ładowanie...