tactic of...

Enzo Maresca lubi grać progresywnie i ofensywnie, ale początkowe elastyczne podejście porzucił w trakcie sezonu na rzecz utrzymania struktury i bardziej sztywnych przejść z obrony do ataku.

Inter pod kierunkiem Simone Inzaghiego wykorzystuje formację 1-3-5-2 do bardzo płynnego przechodzenia przez kolejne fazy gry.

Mikel Arteta stosuje w Arsenalu bardzo płynny system taktyczny z przejściem od 1-4-3-3 z piłką do 1-4-4-2 w fazie obrony. Elastyczność ról i funkcji u Artety widać przede wszystkim w sposobie poruszania się zawodników podczas ataku co stanowi równowagę dla sztywnej struktury defensywnej.

McKenna zazwyczaj ustawia Ipswich w formacji 1-4-2-3-1 z kluczową rolą dwóch pivotów budujących akcje oraz zapewniających solidną strukturę drużyny.

Enzo Maresca ustawia Leicester w formacji 1-4-3-3, ale jego podejście do kształtu drużyny jest płynne. Maresca często rotuje pozycjami dostosowując się do przeciwnika, ale głównym zamiarem Leicester jest tworzenie przewagi liczebnej w wybranych obszarach.

Ustawienie 1-4-4-2 Jose Bordalas łączy z bezpośrednim podejściem, co zapewnia równowagę w grze Getafe - mogą wykorzystać skrzydła i zachowując aktywność w tercji ofensywnej, pozostawać względnie stabilnymi w defensywie.

Athletic Club utrzymuje elastyczne podejście do ataku, a Ernesto Valverde zmienia swoje podejście w zależności od komfortu posiadania piłki przez przeciwnika. Obserwując statystyki dotyczące liczby podań na sekwencję ataku i bezpośredniej szybkości, możemy stwierdzić, że Athletic ma skłonność do atakowania w fazie przejściowej wykorzystując swoją szybkość na skrzydłach

Simone Inzaghi uczynił w Interze z formacji 1-3-5-2 system absolutnie szczelny w obronie, spójny w fazie przejściowej i niezwykle agresywny w ataku.

Jose Luis Mendilibar ma znak firmowy: bezpośrednie i bardzo ostrożne 1-4-2-3-1, a jego Sevilla to zespół, który zrezygnował z atakowania na rzecz pragmatycznego nacisku.

Edin Terzic wyraźnie preferuje ustawienie 1-4-2-3-1, choć bogactwo wyboru opcji ofensywnych potrafi go skłonić do przejścia na 1-4-3-3, aby zapewnić wszystkim zawodnikom miejsce w składzie.

Napoli gra w wyjściowym systemie 1-4-3-3, lecz Luciano Spalletti lubi przekształcenia w bardziej spójne 1-4-1-4-1 dzięki czemu osiąga swój główny cel: dobrą organizację przestrzeni oraz pełną koordynację wszystkich formacji we wszystkich fazach gry.

Real Madryt używa formacji 1-4-3-3, ale gdy rywal zablokuje centrum Carlo Ancelotti nie waha się szukać większej płynności i szerokości w kształcie 1-4-2-3-1. Charakterystyczne dla stylu Ancelottiego w Madrycie zaczyna być wykorzystywanie umiejętności zawodników bez przywiązywania ich do konkretnych pozycji