Szanowni Państwo,
jak odbić się od dna, jeśli już się tam znaleźliśmy? (Lub spojrzeliśmy w to miejsce – jak w poprzedniej „Pełni Literatury”, czytając przejmujący wiersz Jarosława Mikołajewskiego „Do tych sześciuset, którzy leżą na dnie”). Jest sposób: wcisnąć przycisk „Przewiń na początek”.
A na początku jest Rej i jego „Żywot człowieka poczciwego”. Z 1568 roku, gdy „Byli szczęśliwi/ dawniejsi poeci/ Świat był jak drzewo/ a oni jak dzieci” (pisał Tadeusz Różewicz). I traktowany z szacunkiem i zachwytem ogrodnika świat odpłacał w charakterystyczny dla siebie sposób. Robił tysiące magicznych sztuczek, mnożył byty (na które trzeba było wymyślać nazwy), zajmował serce i głowę od rana do nocy. W wolnej chwili (to kolejna niezwykłość) można, zamykając drzwi domowej biblioteki, „się namówić z onymi filozofy, z onymi mądrymi, przeważnymi a rycerskimi ludźmi”. „Nie trzebać będzie wielkiego nakładu, zbiegniesz wszystek świat lekkim kosztem, tuż na miejscu siedząc” – zapewniał Rej. No i jeszcze można to wszystko opisać, żeby inni też zrozumieli. A jeśli tak się stanie (tak się stało), że wyrośnie z tego polska literatura i po Reju ktoś napisze inaczej, lepiej – „ja będę dziękował”, mówił.
Dziękujemy, Panie Mikołaju!
O 20.00 serdecznie zapraszam do staropolskiego świata – w #47 odcinku podcastu „Pełnia Literatury”. Jak zwykle będzie on dostępny w serwisach streamingowych i na YouTube.
Wdzięczny za Państwa wkład w powstanie tej literackiej przestrzeni, mówię więc: do usłyszenia!
Radosław Romaniuk
Pełnia Literatury. Nocny podcast literacki
Trwa ładowanie...