Szanowni Państwo,
w „Pełni Literatury” kolejny smutny wiersz. Choć – z drugiej strony – również kolejny wielki wiersz z motywem ocalenia.
Tak bardzo dwudziestowieczny i niestety ponadczasowy w swej treści, swą formę i inicjalną „czułość” zawdzięcza autorowi Fortepianu Szopena. Tak głęboko, że utwór Krynickiego nie tylko naśladuje konstrukcję, metaforykę, lapidarność Czułości Norwida (i kilku innych jego wierszy), ale ma nawet dokładnie tyle samo wyrazów, co ten tekst. Jest to jednak czułość związana z zupełnie innym doświadczeniem, choć podobnie jak Norwid Krynicki „wsłuchuje się w skargę nieistnienia” (formuła Pawła Próchniaka) i mówi o kruchym, lecz jednak ocaleniu.
O powinowactwach tych dwóch autorów i wierszy oraz wizji czułości Norwida i Krynickiego, w końcu też o tym znakomitym wierszu mogą Państwo posłuchać w 14. odcinku specjalnym podcastu. Powstał on w formie podziękowania za Państwa łaskawe wsparcie realizacji „Pełni Literatury” i mam ogromną nadzieję, że dostarczy chwil, których szukają Państwo w tym podcaście.
Wysłuchać go można w aplikacji Patronite Audio, logując się loginem i hasłem z serwisu Patronite lub na YouTube, gdzie został opublikowany jako materiał prywatny, dostępny dla Patronek i Patronów.
Życzę miłego odsłuchu, pozostając z serdecznymi myślami i wdzięcznością
Radosław Romaniuk
Pełnia Literatury. Nocny podcast literacki
Trwa ładowanie...