Tereny zalewowe od wieków stanowiły atrakcyjne miejsca osiedlania się ludzi. Położone wzdłuż rzek i na nizinach, były naturalnym wyborem dla dawnych społeczności, które czerpały korzyści z dostępności wody, żyznej gleby i możliwości transportowych. Jednak w obliczu współczesnych wyzwań, takich jak zmiany klimatyczne, wymieranie gatunków, utrata siedlisk i rosnące ryzyko powodzi, konieczne staje się bardziej zrównoważone podejście do użytkowania tych obszarów. Właśnie tutaj pojawia się koncepcja permakultury, która promuje etyczne, długoterminowe planowanie przestrzeni, uwzględniające potrzeby zarówno ludzi, jak i ekosystemów.