Cenimy Twoją prywatność

Dbamy o Twoją prywatność i chcemy, abyś w czasie korzystania z naszych usług czuł się komfortowo, dlatego też poniżej prezentujemy Ci najważniejsze informacje o zasadach przetwarzania przez nas Twoich danych osobowych.

Aby wyrazić zgody na korzystanie z technologii automatycznego śledzenia i zbierania danych, dostęp do informacji na Twoim urządzeniu końcowym i ich przechowywanie przez Crowd8 sp. z o.o. oraz podmioty zewnętrzne, które wspierają nas w prowadzeniu działalności, kliknij AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU.

Jeśli chcesz dostosować lub zmienić swoje preferencje dotyczące zbierania danych osobowych, wybierz opcję "USTAWIENIA ZAAWANSOWANE".

Zgoda jest dobrowolna i możesz ją wycofać w USTAWIENIACH ZAAWANSOWANYCH, gdzie jest także opisane Twoje prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania danych, a także w dowolnym momencie za pomocą ustawień Twojej przeglądarki w urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że w zależności od Twoich ustawień, Twoje dane będą mogły być przekazywane do zewnętrznych odbiorców danych z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Pozostałe szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych w tym celów przetwarzania znajdują się w naszej polityce prywatności.

Logowanie Zacznij zarabiać

Nie trzeba robić rewolucji w teatrze

Avatar Rozmowy o muzyce Rozmowy o muzyce
Darmowy! ·  0 · 06.02.2025
Obrazek posta

Izabella Starzec: Jak sobie pan wyobraża pogodzenie działań, jako dyrektora ds. obsady w Operze Wrocławskiej z własną ścieżką artystyczną?

 

– Tomasz Konieczny, bas-baryton: Znam wielu kolegów, którzy na pewnym etapie kariery zaczynają zajmować się albo organizacją, albo doborem repertuaru, albo tworzą jakieś festiwale. Wchodzą zatem w sferę działań nie tylko śpiewaczych. Tak samo jest u mnie. Stworzyłem u progu pandemii Baltic Opera Festival. Wykorzystałem plenery jako przestrzeń dla prezentacji artystycznych, równocześnie chcąc pomóc artystom – freelancerom. Nie przeszkadza mi to w występach scenicznych.

 

© Kinga Karpati & Daniel Zarewicz

 

Jakie ma pan zdanie na temat teatru operowego ensemblowego?

 

– Tak w ogóle to teatr operowy ensemblowy z założenia jest wielką wartością. Pytanie, czy w dzisiejszych czasach jest to jeszcze możliwe, opłacalne, by utrzymać stały zespół? Tych środków na utrzymanie zespołu zawsze jest mniej, niż potrzeba, co bardzo martwi. Znam wiele ensemblowych teatrów niemieckich, w których do pewnego czasu pracowałem na stałe i wiem, że taki tryb pracy ma swoje zalety.

 

Jakie?

 

– Podam przykład teatru operowego w Mannheim, gdzie śpiewałem przez cztery lata i tam zbudowałem swój repertuar. Taki rodzaj teatru daje możliwość młodym ludziom po studiach wokalnych czy wokalno-aktorskich właśnie systematycznej pracy nad rolami. Pozwala też na weryfikację repertuaru i tworzenie stopniowo, zgodnie z aktualnymi predyspozycjami głosowymi, kolejnych etapów tej wokalnej pracy scenicznej. To jest ogromna wartość. Natomiast, jeśli się idzie taką drogą „gwiazdorską”, czyli, powiedzmy, po wygranym konkursie pojawia się agent i szuka dla nas roli oraz teatru, to siłą rzeczy lądujemy w jakiejś szufladce. Tak więc teatr ze stałym zespołem pozwala na bardziej harmonijny rozwój śpiewaków.

 

Jaka będzie pańska rola w Operze Wrocławskiej?

 

– Dałem się więc zaprosić do współpracy w roli doradczej. Uważam, że skoro mamy stały zespół, to trzeba szukać takiego repertuaru, który ten zespół jest w stanie obsłużyć, a nie odwrotnie. Oczywiście może zdarzyć się sytuacja, w której będziemy chcieli wystawić konkretny tytuł, a nie dysponujemy w pełni ludzkim potencjałem, to wtedy doangażowujemy pojedynczych śpiewaków. Wszystkie teatry ensemblowe na świecie tak właśnie robią.

Chciałbym jednocześnie podkreślić, że pomysłem dyrekcji, który bardzo wspieram, nie jest eliminowanie śpiewaków z zespołu. W najbliższym czasie organizujemy przesłuchania, by zorientować się, jakim dysponują potencjałem, bądź też, jaki ewentualnie problem występuje.

 

I co wtedy?

 

– Jesteśmy od tego, by pomóc w jego rozwiązaniu, organizować pracę artystów w taki sposób, by otrzymali możliwość coachingu. I tu nie tylko chodzi o wsparcie wokalne, ale także związane np. z językiem, wymową. Nie trzeba robić rewolucji w teatrze, tylko przyjrzeć się i wspomóc.

 

Z drugiej strony publiczność łaknie gwiazd, a nie jest łatwo utrzymać taką w stałym zespole.

 

– Oj tam, oj tam. Musimy działać tak, żeby był wysoki poziom wokalny, byśmy jakościowo byli wspaniali. A czy to są gwiazdy? Można komercyjnie podchodzić do tego zagadnienia, ale ja jestem człowiekiem, który myśli racjonalnie. Jeśli są możliwości finansowe no to tak, ale to trzeba robić z głową. W każdym razie trzeba dążyć, by nasz ogólny poziom był wysoki i starać się, by pielęgnować ten zespół. To jest naszym celem.

 

Opera Wrocławska Tomasz Konieczny Izabella Starzec
Avatar Rozmowy o muzyce Rozmowy o muzyce
Zobacz profil autora

Zobacz również

Harvey Hope - barokowy romantyk
Jak to w karnawale bywało
Śląska republika muzyki

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...