#76 Stasiuk – „Kucając”

Obrazek posta

Szanowni Państwo,

urodzony w prowincjonalnej pasterskiej osadzie w Rumunii Emil Cioran już jako modny paryski filozof tak wyobrażał sobie szczęście: „trzymać się towarzystwa zwierząt, kucać sobie u ich boku, wdychać woń stajni” i razem z nimi mijać. Patrzeć na świat z perspektywy bliższej ziemi, a na otaczające nas istoty – z bliska. Przepis ten wciela literacko Andrzej Stasiuk, nawet bez Ciorana, bo najstarsze utwory z „Kucając” powstały w przedcioranowskich czasach.

Wybór miniatur prozatorskich „Kucając” ukazał się w 2015 roku nakładem Wydawnictwa Czarne. To spójna autorska kompilacja podporządkowana jednemu tylko wątkowi pisarstwa Stasiuka: współistnieniu ludzi i zwierząt, fenomenowi świata zauważonego niejako ze zwierzęcej perspektywy, ale opisanego i zrozumianego przez człowieka, przefiltrowanego przez wrażliwość i język tego pisarza. Jest też w tej tematyce alternatywa dla kompulsywnego podróżowania, które z kilku powodów miało się wkrótce skomplikować. Piękna i aktualna książka.

Zapraszam do wysłuchania #76 „Pełni Literatury”, kolejnego już odcinka ze stasiukowskiej serii - dziękując Państwu za Obecność. 

Życzę miłego odsłuchu!

Radosław Romaniuk

Zobacz również

#74 Sołtys - "Sierpień"
#28 Słonimski – „Wiersze 1958-1963” SPECJALNY PATRONITE
#77 Littell – „Kłopotliwe miejsce”

Komentarze (0)

Trwa ładowanie...