SPECJALNY PATRONITE (36): Szuber – „Poprzednie sezony”
Szanowni Państwo,
jest taki wiersz Janusza Szubera, w którym nic nie ma. Ani śliwek, ani dębu, ni piania kogutów. Właściwie nie wiadomo, komu go zadedykować, bo nikt takich wierszy nie pisze. Pustych, pozbawionych konkretu świata. Nie zdarzały się takie teksty nawet bujającemu w najwyższych rejonach abstrakcji Norwidowi. Ale Szuber napisał. Co w nim jest? Rozważanie na temat słowa „mogłeś”. I frazy „potem zostało ci odjęte”. Więc – „wiele mogłeś”, wiele zostało ci odjęte. Nie od razu, stopniowo, „krok po kroku, kiedy przestawałeś móc”. Co teraz? Możesz nadal, ale już nie mogąc robić tego, co zostało ci odjęte – co możesz? Nadal jest wybór, choć sprowadza się do dwóch opcji właściwie. Możesz mówić – „o, tak” albo „o, nie”. Lamentować lub głosić hymn. „Mimo wszystko” – pisze Szuber i tytułuje swój wiersz „O, tak”.
O poezji zmarłego przed pięciu laty twórcy – odkrycia polskiej literatury przełomu XX i XXI wieku – opowiadam w #36 odcinku specjalnym „Pełni Literatury”. Można go Państwo odsłuchać w aplikacji Patronite Audio, logując się loginem konta patronite lub na YouTube, pod linkiem przesłanym w mailu.
Dziękuję za Obecność - dzięki której mogę powiedzieć Państwu i wszystkim Słuchaczkom i Słuchaczom "Pełni Literatury" - do usłyszenia w 2026 roku!
Życzę dobrego odsłuchu.
Bardzo serdecznie
Radosław Romaniuk
Pełnia Literatury. Nocny podcast literacki
Trwa ładowanie...