MLKS WISSA

MLKS "WISSA" liczy już sobie 61 lat i jest najstarszym "ludowcem" nie tylko w województwie, ale prawdopodobnie i w kraju, o czym świadczą zgromadzone w klubie dokumenty. Powstał w czerwcu 1945r. z inicjatywy szczuczyńskiej młodzieży i aprobacie miejscowych władz, których przedstawiciel, burmistrz miasta Bolesław Goliczewski został pierwszym prezesem LZS Szczuczyn, bo klub taką pierwotnie miał nazwę. Już w październiku tegoż roku piłkarze rozegrali pierwszy oficjalny mecz, zwyciężając w Kolnie miejscowy zespół. Spotkanie to zakończyło się wynikiem 2 : 1. W 1947 roku odnotowano start drużyny w rozgrywkach C-klasy Białostockiego OZPN i trwa on, z jednoroczną przerwą, do dziś. Zespół "WISSY", bowiem od 1954r. taką nazwę przyjął klub, zaliczany jest do jedenastek walecznych, które wbrew trudnościom i powojennym zwyczajom nie oddawał spotkań walkowerem. Zauważa to w 1949r. "Życie Białostockie", pochlebnie pisząc o młodej drużynie, która - "przyczyniła się do spopularyzowania sportu na swoim terenie i mimo skromnych funduszów wyjeżdżała na wszystkie spotkania z przeciwnikiem swej grupy". Okres do 1957r., w którym wystąpiła zmiana w nazewnictwie z Ludowego Zespołu Sportowego na Ludowy Klub Sportowy, był dla zespołu pomyślny, bowiem przez sześć sezonów grał on w IV lidze. Potem na pięć lat spadł do najniższej klasy, by znów od 1952r. grać w IV lidze. W 1966r. drużyna ponownie została zdegradowana do najniższej klasy rozgrywkowej, tym razem na osiem sezonów. Powrót do IV ligi nastąpił w 1974r. i trwał do 1978r., w którym klub przyjął nazwę „Międzyzakładowy Ludowy Klub Sportowy”. W 1986r. "WISSA" wygrała ligę łomżyńsko - ostrołęcką awansując, ale tylko na rok, do IV ligi ciechanowsko - łomżyńsko - ostrołęckiej. W sezonie 1990/91 seniorzy nie zostali zgłoszeni do rozgrywek. Po kolejnych ośmiu latach "WISSA" ponownie melduje się w IV lidze, tym razem białostocko - łomżyńskiej i mimo zaciętej walki wszystkich zespołów zainteresowanych grą w nowo utworzonej IV lidze makroregionalnej., dzięki wysokiej 6 lokacie, kwalifikuje się do niej.

     Za najlepszych piłkarzy klubu uznawani są:

Józef Świątek
Antoni Muczyński
Stanisław Sierzputowski
Bogdan Konopko
Henryk Sznajder
Czesław Czajkowski
Kazimierz Domiziak
Jan Kalinowski
Władysław Łepkowski
Arkadiusz Piwko
Krzysztof Zaorski

 W 1993r. WISSA przekształciła się w Miejski Ludowy Klub Sportowy.
     W sezonie 1994/95 Arkadiusz Kowalewski zdobył puchar tygodnika ,“Kontakty” za największą ilość strzelonych bramek ( 23 ) w łomżyńskiej lidze okręgowej. Awans Wissy do klasy okręgowej białostocko ? łomżyńskiej w sezonie 1995/96 stało się wskutek rezygnacji z awansu ŁKS II Łomża. Tym niemniej nic nie umniejsza sukcesu, jakim było znalezienie się po dziewięciu latach w gronie zespołów ligi okręgowej. Młoda drużyna, którą do sezonu przygotowywał Arkadiusz Piwko, pokazała się z dobrej strony w grach kontrolnych. Zwyciężyła Pogoń Łapy, Orła Kolno i Orkana Drygały. Właśnie z osobą trenera i pozyskanego Krzysztofa Zaorskiego wiązali kibice duże nadzieje. Ostatecznie drużyna zajęła szóste miejsce gwarantujące grę w IV lidze. Przygotowania do rozgrywek piłkarze rozpoczęli od 10-dniowego obozu szkoleniowego w miejscowości Liptovski Mikulasz na Słowacji. Działacze klubu, piłkarze a także nowy szkoleniowiec? Emil Gleń byli bardzo zadowoleni ze świetnych warunków do treningu. Sprawiły to nie tylko dobre płyty piłkarskie, ale także dobre warunki zakwaterowania, wyżywienia i zaplecze oraz świetne górskie powietrze. Podczas zgrupowania piłkarze Wissy rozegrali dwa sparingi z miejscowymi zespołami, przegrywając 1 : 3 z Dynamem Palucka i pokonując 6 : 1 Liptovski Mikulasz. Po powrocie ze Słowacji rozegrano zwycięski 3 : 2 mecz z Pogonią Łapy. Awans to nowe doświadczenie, pełnia radości u kibiców ale jednocześnie sporo kłopotów. Do tej pory szczuczyński stadion nie należał do zbyt ładnych bowiem paskudna jest murawa, w fatalnym stanie szatnie, połamane ławki na trybunach. W tej sytuacji mimo pustek w kasie działacze Wissy przeprowadzili sporo prac by zmienić wygląd stadionu. Odnowiono szatnie dla zawodników gdzie są natryski oraz położono glazurę i terakotę. Na płytę prowadzi szeroki wygodny chodnik z polbruku, a na stadionie odnowiono też bieżnię. Do tego przy boku płyty wybudowano boksy dla drużyny gospodarzy i gości gdzie wygodnie mogą siedzieć rezerwowi zawodnicy i szkoleniowcy. Na inaugurację wyremontowano także część trybun. Drużyna po rundzie jesiennej zajmowała 14 miejsce. 3 marca 1997 roku w hali sportowej Szkoły Podstawowej nr.10, odbyły się II halowe mistrzostwa łomżyńskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej w kategorii seniorów. Startowało dziesięć drużyn. Zwyciężyła Wissa Szczuczyn przed ŁKS II Łomża i Warmią Grajewo. Królem strzelców został Piotr Grabowski z Wissy. W podobnych mistrzostwach w kategorii orlików, rozegranych w Szczuczynie startowały tylko trzy zespoły. Zwyciężyła Unia Ciechanowiec przed dwiema drużynami gospodarzy. Zespół seniorów przygotowania do rundy rewanżowej rozpoczął 15 stycznia, mając do dyspozycji piętnastu zawodników. Po przegranym meczu ze Startem w Działdowie rezygnację z prowadzenia zespołu złożył Emil Gleń. Zarząd klubu powierzył prowadzenie zespołu Janowi Pupkowi z Pisza, któremu nie udało się utrzymać drużyny w IV lidze. W sezonie rozgrywkowym 1997/98 drużyna Wissa ponownie uczestniczy w rozgrywkach V ligi. Przed sezonem zakładano, że faworytem do awansu będzie Wissa, w której po spadku nie doszło do gwałtownych i rewolucyjnych zmian kadrowych. Rzutem na taśmę wysforowała się na trzecie miejsce, ale kibice liczyli zapewne na więcej, po lekcjach pobranych w czwartej klasie. Najlepszy w lidze atak uległ dodatkowemu wzmocnieniu po powrocie do zespołu Piotra Grabowskiego z Warmii Grajewo. Najlepsi zawodnicy w rundzie jesiennej to: Krzysztof Zaorski, Krzysztof Świderski, Arkadiusz Kowalewski. W meczu na szczycie w zdecydowany sposób rozstrzygnęli na swoją korzyść gospodarze. Wissa Szczuczyn pokonała Spartę Szepietowo 3 : 1. Trzy bramki zdobył Mariusz Wawrzyniak. Sezon rozgrywkowy drużyny ze Szczuczyna zakończyły następującą: seniorzy drugie miejsce, juniorzy do lat 13 - trzecie, juniorzy do lat 15 - czwarte miejsce. Sensacyjnie zakończył się mecz inauguracyjny sezonu 1998/99 , gdzie Wissa jeden z trójki kandydatów do IV ligi, uległ nieoczekiwanie Skrze Wizna 2 : 3. Gospodarze mieli przewagę w polu i więcej sytuacji podbramkowych, których jednak nie potrafili wykorzystać. Kontry gości okazały się zabójcze, a ojcem sukcesu okazał się będący w wybornej dyspozycji Artur Mateuszczyk. W Szczuczynie z udziałem drużyn Wissy, Rynu i Czartajewa odbył się turniej eliminacyjny ,,Piłkarska kadra czeka". Drużyna gospodarzy turnieju zwyciężyła Ryn 5 : 1 i Czartajew 3 : 1. Drużyna ze Szczuczyna zakwalifikowała się do półfinału tych rozgrywek, który odbędzie się w Radomiu. Zapowiadający się na szlagier kolejki mecz między Wissą a Orłem Kolno, przyniósł niespodziewanie łatwe zwycięstwo gospodarzom 4 : 1, którzy dzięki sukcesowi oderwali się od rywala. Ozdobą meczu była bramka, kiedy to Przemysław Piwko uderzeniem z 16 metrów trafił w okienko bramki gości. Od niepamiętnych lat piłkarskie spotkania Warmii Grajewo z Wissą Szczuczyn wzbudzały w obu miastach ogromne zainteresowanie i pełne były podtekstów bez względu na stawkę gry. Zwycięzca zawsze nosi do następnego meczu miano "Mistrza Powiatu". Bo choć zniknęły powiaty , to emocje związane z pojedynkami tych drużyn rozpoczęły się jeszcze w starej strukturze administracyjnej i stąd tak mówi się o wygranych . W ćwierćfinale piłkarskiego Pucharu Polski los złączył obydwa zespoły. Warmii zbytnio nie wiedzie się w rozgrywkach IV ligi, a Wissa miała fatalny start w łomżyńskiej „okręgówce”. Kibice obu zespołów liczyli więc na to, że w środę ich jedenastka się przełamie i zła passa zostanie przerwana. Działacze Wissy bardzo liczyli na awans, działacze Warmii ledwie zebrali drużynę na wyjazd do pobliskiego Szczuczyna. Na stadion Wissy przybyło ponad 200 osób, w tym liczna grupa kibiców z Grajewa. Podczas bardzo słabego spotkania fani obu zespołów zachowywali się poprawnie i nie było żadnych scysji, czy przejawów wzajemnych animozji.