«...Co dzień po walce nocą ciemną,
O Tobie marząc, Anuleńko,
Jak w Ciebie wpatrywałem się
W te trzy czerwone chusteczki z Szole.
Lecz Pan Szaret raz na nie zerknął...»
W roku 1898 Théodore Botrel (1868–1925), popularny pieśniarz, Bretończyk i monarchista, skomponował cykl „Pieśni kwiatu lilii” („Chansons de la fleur de lys”), z piosenką o trzech czerwonych chusteczkach z Cholet. Piosenka opiewa sławnego de Charette’a, który wprawdzie nie brał udziału w bitwie pod Cholet, ale przecież chustki produkowane w Cholet i okolicy, tradycyjnie czerwonej barwy, należały do zwyczajowego ubioru mieszkańców dolnego i górnego Poitou. Nosili ją zawiniętą wokół szyi i przypiętą do koszuli agrafą w kształcie drumli. Kiedy w roku 1795 Republikanie pochwycili rannego Cherette’a i przed rozstrzelaniem triumfalnie oprowadzali go po ulicach Nantes – miał głowę przewiniętą właśnie chustką z Cholet, aczkolwiek białą. Tak uwiecznił go jeden z miejscowych rysowników-amatorów, szkicując na bieżąco dziejową chwilę. Białe chustki z Cholet widnieją też na późniejszych portretach Cathelineau, de La Rochejaqueleina i Charette’a, które to płótna, wespół z kilkunastoma innymi portretami wandejskich wodzów, zamówił król Ludwik XVIII w dwadzieścia lat po powstaniu i nakazał zawiesić w Sali Gwardii swojej rezydencji w Saint-Cloud. Jakkolwiek było, piosenka Botrela o trzech chusteczkach z Cholet stała się u progu XX wieku przebojem i nadal nim jest - wykonywało ją wielu znanych francuskIch piosenkarzy (vide nagrania na youtube).
