Planszówki we dwoje

Obiecane we wszystkich progach trzy proste przepisy na planszówkowe przekąski!

Ostatnio przemyślenia trafiały na grupę, ale przy okazji czegoś dłuższego wrzucam tutaj. Tekst mieszany: z jednej strony trochę omawia artykuł okołoplanszówkowy Marcina Krupińskiego ze ZnadPlanszy, z drugiej zawiera trochę moich spostrzeżeń na poruszone tematy.

W poprzednim odcinku bohaterowie rozdzielili się - prowadzona przez Kasię egzorcystka została porwana przez wielkiego widmowego pająka, reszta uciekła na powierzchnię. Cel nadal pozostawał ten sam: odzyskać ogniwo energetyczne i dzięki temu ocalić Rdzawe Wrota.

Jakiś czas temu rozegraliśmy dwie sesje RPG w świecie Klanarchii (na mechanice FATE), które mistrzował nam Krzysztof Głośnicki (autor Elekta, współautor Zony). Po pierwszej sesji podesłał nam krótkie podsumowanie gry, które przeredagowałem i nieco uzupełniłem. Przedstawiona niżej sesja zamknęła się w 5 godzinach (wraz z robieniem postaci), druga część historii zajęła nam podobna ilość czasu, a jej opis pojawi się za jakiś czas.

Czas na konkurs! Zasady są proste, nagrody chyba atrakcyjne - czego chcieć więcej?

Minerały w lodówce, Minerały na grupie Gry planszowe, Minerały u recenzentów, w sklepach, na targach... Jakiś czas temu pojawiło się sporo narzekań na sposób promowania gry, nachalność komunikacji i wciskanie kiepskiej gry wszędzie tam, gdzie tylko się da. Czy IUVI Games strzela sobie w stopę? A może taka promocja ma sens?

Przemyślenia na temat patronatów nad planszówkami, tego jak spodziewałem się, że będą one wyglądały, a jak w rzeczywistości wyglądają.

Jakiś czas temu mnie dopadło. Przesyt, znudzenie, brak zachwytów. Grywam w gry dobre i bardzo dobre, ale ostatnio coraz mniej z tych nowości ma w sobie to coś, co sprawia, że mam ochotę do nich wracać raz za razem. Rozmawiałem o tym z kilkoma kolegami (z branży i spoza niej) i mają podobnie. Czyżby rynek planszówek czekał jakiś kryzys? Czy nowe planszówki są gorsze, mniej innowacyjne i porywające od tych z ubiegłych lat? A może to tylko marudzenie znudzonych staruchów?

Od czasu ogłoszenia wyników Gry Roku zbierałem się do napisania jakiegoś krótkiego komentarza, a w końcu udało się znaleźć na to chwilę i natchnienie. Wybór, jak co roku, wywołał pewne emocje wśród graczy. Pojawiły się zarzuty powtarzające się co roku, teorie spiskowe, znalazło się też miejsce na podważanie wartości nagrody. Mimo że jestem członkiem Kapituły już od jakichś 3 lat, to nie spoglądam na nagrodę bezkrytycznie...

Prawie każda popularna gra z czasem doczeka się dodatków. Rozszerzenia wpływają na regrywalność, pozwalają przeżyć nowe przygody, dają więcej możliwości wyboru. W moim przypadku bardzo często powodują też, że po grę zaczynam sięgać rzadziej. Co za tym stoi? Jakie typy dodatków można wyróżnić? W tekście garść przemyśleń na temat rozszerzeń do planszówek!

Kolejny tekst z przymrużeniem oka, tym razem na tapet wziąłem różne typy osób, które można spotkać na grupach poświęconych planszówkom. Grupa Gry Planszowe, grupy sprzedażowe, poświęcone konkretnym tytułom, zabawom z planszówkami... Sporo tego, a ich liczba ciągle się zwiększa. Sam należę do kilku takich grup na Facebooku i z biegiem lat zaczynam dostrzegać pewne prawidłowości. Ludzie niby są różni, ale w oczy rzuca się kilka typów korzystających z takich miejsc...

*Tekst ma charakter żartobliwy ;) W sieci można znaleźć sporo artykułów na temat pozytywnego wpływu planszówek na życie. Wiecie, współpraca, relaks, zabawa, więzi rodzinne i tego typu bzdury. Nikt jednak nie pisze prawdy o tym, jak wygląda ciemna strona tego hobby. Wielkie koncerny wydawnicze poświęcają rocznie setki milionów dolarów na przedstawianie planszówek jako zdrowej i pozytywnie wpływającej na ludzi rozrywki. Nic bardziej mylnego! W tekście, który próbowało zablokować kilkunastu wydawców, obalam mity o zbawiennym wpływie grania w gry planszowe. Oto mroczna i niewygodna prawda, którą starano się przed nami ukryć!