Nazywam się Wojtek Ganczarek i dziś zapraszam Cię do współudziału przy tworzeniu społecznie istotnych filmów dokumentalnych. Przywiązuję największą wagę do projektów długoterminowych, których realizacja rozciąga się na rok lub więcej czasu.
"Synowie tej ziemi. Rozmowy z rdzennymi mieszkańcami Argentyny" to cykl trzech pełnometrażowych filmów dokumentalnych. Bohaterowie należący do ośmiu różnych etni przedstawiają swój punkt widzenia na przeszłość, przyszłość i teraźniejszość. Dowiadujemy się m.in. o szczegółach niedawnego podboju Patagonii przez Argentynę, o praktykach rugowania rdzennych języków w szkołach, a także o niełatwych próbach powrotu tak do języka jak i do kultury. Ostatnia część trylogii, "Jaskinia chrząszcza", przedstawia próbę dialogu świata zachodniego z kulturami rdzennymi, gdzie te ostatnie wskazują drogę i filozofię ochrony życia na naszej planecie.
zobacz filmy na --> wojciechganczarek.pl
Patagonia jest jednym z najrzadziej zaludnionych miejsc na ziemi: na kilometr kwadratowy średnio przypada zaledwie jedna osoba. Niekończące się równiny, z których słynie południe Argentyny, należą jednak do wąskiej grupy właścicieli. Po stepie hula wiatr, krowy i owce, ale dla ludzi miejsca nie ma. I to pomimo że wiele z gigantycznych gospodarstw nie jest użytkowanych od dziesięcioleci. Bezdomni mieszkańcy regionu spędzają zimne noce w starych przyczepach kempingowych i prowizorycznych konstrukcjach stawionych w ścisku na nieswoich terenach.
Jakie są przyczyny takiego stanu rzeczy? Co czuje człowiek, gdy nie ma swojego miejsca na świecie? Czy ubodzy powinni żyć w regionach brzydkich i mało atrakcyjnych, podczas gdy natura i estetyczne otoczenie zarezerwowane jest dla najzamożniejszych? Do kogo w ogóle należy ziemia, a do kogo Patagonia?
Więcej na ten temat -> www,wojciechganczarek.pl
W styczniu 2019 roku ukończyłem pełnometrażowy film dokumentalny Soy paraguayo, który miał swoją premierę na 28 Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Asunción. Festiwalowy folder podkreślał, że materiał został zrealizowany "zaskakująco jednoosobowo". Rzeczywiście: zająłem się tak reżyserią, jak i zdjęciami czy montażem. Dokument został wyróżniony za wkład w kulturę paragwajską. To niejako potwierdzenie, że materiały, które realizuję, są istotne dla aktualnych problemów społecznych Ameryki Łacińskiej.
W tym wypadku chodziło m.in. o deforestację, szkodliwość agrochemii, dostęp do ziemi i współczesny kolonializm. Analizuję te kwestie dogłębniej w książce Sprzedani. Reportaże z peryferii uhonorowanej główną Nagrodą Magellana za najlepszy reportaż w 2022 roku. Wcześniej, bo 2017 roku ukazała się pierwsza książka, Upały, mango i ropa naftowa, a w lipcu 2019 krótszy reportaż dotyczący masowej emigracji wenezuelskiej, Zabrali mi kraj.
W czasach pandemii przekonałem się do formy podcastu. Od tamtego czasu powstały trzy zamknięte już cykle nagrań:
(1) Radio Argentyna (14 odcinków)
(2) Muzyczny Podcast Latynoamerykański (11 odcinków)
(3) mały podcast z drogi (36 odcinków)
Od przeszło dekady prowadzę bloga fizyk w podróży gdzie można znaleźć naprawdę wszystko: od relacji z drogi po tłumaczenia poezji latynoamerykańskiej. Swego czasu publikowałem także reportaże i eseje o tematyce społecznej w ogólnopolskiej prasie: Tygodniku Przegląd, Krytyce Politycznej, Magazynie Kontakt czy Misyjnych Drogach. Wśród podejmowanych tematów znalazły się m.in. walka o ziemię w Paragwaju, deforestacja Chaco, zanieczyszczenie wody przez kopalnie złota w Andach czy spółdzielcza restauracja w Tucumanie. Moje relacje z podróży ukazywały się w BikeBoardzie, National Geographic Traveler czy Magazynie Podróże
TU możesz przeczytać niektóre z artykułów prasowych -> www.wojciechganczarek.pl
W kolejnych latach powstało kilka krótszych produkcji filmowych, zaprezentowanych w sumie na kilkunastu festiwalach filmowych w Meksyku, Argentynie, Hiszpanii, Chile, Ekwadorze, Kolumbii, Peru, Paragwaju, Turcji i w Polsce. Mam jeszcze dużo materiałów do zmontowania. Czas pokaże, czy starczy na to życia!
TU możesz zobaczyć moje produkcje filmowe -> www.wojciechganczarek.pl
Zapraszam do wspierania i dziękuję serdecznie za każdą złotówkę!
1. Z polecenia. W ostatnich miesiącach już troje spośród stałych czytelników bloga pytało mnie: jak mógłbym wesprzeć twoją działalność? Może byś założył Patronite, co?
2. Dla większej niezależności. Krótko i na temat: realizacja filmów dokumentalnych o tematyce społecznej samo w sobie nie jest dochodowe. Platforma taka jak Patronite to jeden z bardzo niewielu sposobów, by uzyskać środki na tego typu cele.
