Fundacja KonikiMoniki

Uratowana Kredka, jest już bezpieczna i myślę, że nawet czuje, że odnalazła właśnie spokój. Kiedy tylko wylądowała na padoku, zdążyła się wytarzać i wyskakać. A jak wiadomo, koń wytarzany to koń szczęśliwy. Spodobała się zarówna nam, jak i kilku innym kopytnym, które nie ukrywały zainteresowania nią. Mam nadzieję, że szybko zaaklimatyzuje się w nowym miejscu i poczuje się szczęśliwa jak nigdy przedtem.💓🐎

Laryska dotarła bezpiecznie. Kochani, ośliczka jest staruszką, każda podróż, każda „niezwyczajna” chwila, wywołuje u niej dużo stresu. Boi się. Dużo przeszła i ta droga za nią nie była usłana różami… Ale to już przeszłość. Od teraz jej życie kompletnie się zmieni. Nikt już nie przyjdzie z pretensjami, nikt już nie będzie jej ganiał i na nią krzyczał. Ma upragniony spokój, o którym zapewne już nawet nie marzyła, kiedy otaczały ją ściany komórki handlarza. Laryska zostaje z nami do końca, tutaj jest już jej miejsce, gdzie będzie mogła całymi dniami wypoczywać. Ma do tego w końcu odpowiednie warunki.

​ Zobaczcie kochani, kto do nas zawitał! Lucjanek, uratowany kilka dni temu dziś szczęśliwy i bardzo energiczny. Maluch okazał się ogierkiem, czeka go jeszcze kastracja. Jest bardzo silny i uwielbia szaleć i brykać, ale taki ma już temperament. Musi się wyszaleć, to na pewno! ​

Kochani, przepraszam, że dopiero teraz, ale nawał pracy i świąt sprawił, że czas mi bardzo szybko ucieka. Dasza jest już u nas, bezpiecznie dotarła przed świętami i już zdążyła zapoznać się z nowym miejscem. Odwiedził ją również weterynarz, mieliśmy duże obawy, ale nic nie wskazywało na to, że może się dziać coś poważnego. Jest to bardzo spokojny i uczuciowy koń. Na początku była lekko poddenerwowana, ale kiedy zrozumiała, że tutaj nie ma się już czego bać, to udało nam się złapać kontakt. 💓⭐

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia pragnę z całego serca wyrazić ogromną wdzięczność za waszą nieocenioną pomoc i wsparcie w minionym roku. Dzięki waszej hojności i oddaniu udało nam się osiągnąć niesamowite rzeczy, które miały znaczący wpływ na życie wielu istot.🐎🫶

Uratowany Kubuś już korzysta z życia! Kochani, w gąszczu trudu i przeciwności losu, są też momenty, kiedy jednak przekonuje się sama, że to wszystko ma sens. Że te wszystkie bidulki, które stają na drodze po śmierć, warto ratować i starać się dla nich o lepszy świat.

Florka, Florentynka i jej mama z siostrą przesyłają pozdrowienia! To cudowne widzieć je wszystkie razem. Przywiązane do siebie zwierzęta potrafią cierpieć po rozłące równie mocno, jak ludzie, dlatego ich historia jest tak wyjątkowa. Zobaczcie kochani na ich szczęście. ❤️❤️❤️

​Do Dziadziusia, któremu pomogliście w październiku wyjść z opresji i wykupić przed śmiercią, uśmiechnęło się wyjątkowe szczęście. ​

Gacuś i Muminek już od dłuższego czasu przebywają w Domu Pomocy Społecznej w Gościeradowie, gdzie niosą chętnie pomoc dzieciom i osobom w potrzebie. Uczą dotyku i pracy ze zwierzęciem, co z pewnością przekłada się również na ich samopoczucie. Osiołki czują się docenione i kochane, szczęśliwe, że mają wokół siebie tyle dobrych ludzi, którzy się o nie troszczą. ❤️

Uratowana dzięki Waszej pomocy Łezka, jest już z nami. Kochani, jej życie miało się skończyć jeszcze przed świętami. Nikt nie brał pod uwagę, że jej losy mogą potoczyć się inaczej. Mimo że 20 lat w jednej rodzinie, nie zabezpieczyło jej życia w żadnej sposób na przyszłość, a emerytury miało nie być, dzięki Wam może dziś odetchnąć z ulgą i zacząć wszystko od nowa, bo do rzeźni nie trafi nigdy.

Florka i Florentynka dołączyły do swojej mamy i siostry. Dziewczynki poznały się od razu… Kochani, to jeden z bardziej wzruszających momentów, jakie widziałam. Zobaczcie sami…🐎❤️

Jasna i Daniela już w drodze do nowego domu, gdzie czeka je spokojne życie. Obie są już po wizycie w klinice, zostały odrobaczone, odwszone i dokładnie przebadane przez lekarza. Odwiedził je również fizjoterapeuta oraz kowal. Obie mają zrobione zęby i kopyta. Podczas badań, okazało się, że Daniela całkowicie nic nie widzi, miała ślepotę miesięczną, dostała leki i w tej chwili jest dużo lepiej. Wzroku niestety już nie odzyska, ale zmniejszyło się jej ciśnienie w gałkach ocznych, dzięki czemu już nie cierpi. Jasna nie widzi w około 90% i również nie odzyska wzroku, ale dzięki Wam one nie umrą. Mają przed sobą spokojne życie, bez cierpienia i strachu przed każdym kolejnym dniem.