Wyobraź sobie festiwal o którego programie możesz współdecydować.
Wyobraź sobie festiwal, w którym niepodzielnie rządzi jakość wykonawstwa i piękno prezentowanej muzyki.
Wyobraź sobie festiwal, na udział w którym każdy może sobie pozwolić, bo wstęp na wszystkie jego wydarzenia jest darmowy.
Niezależność finansowa to niedościgłe marzenie wielu kulturalnych inicjatyw – również festiwalu Musica Divina. Mimo to, postanowiliśmy zakasać rękawy i podjąć wyzwanie wierząc, że uczynienie tego wydarzenia całkowicie niezależnym, stanie się również Twoim marzeniem.
Musica Divina jako Festiwal Społeczny budujemy od lutego 2021, kiedy zdecydowaliśmy się rozpocząć zbiórkę na na jego organizację. Zobacz relację z czwartej odsłony wydarzenia, która miała miejsce w sierpniu 2021 roku i po raz pierwszy odbyła się z udziałem i wsparciem jego Patronów:
Posłuchaj też rozmowy Tomasza Samołyka z dyrektorem festiwalu Musica Divina, Łukaszem Serwińskim, o tym jak szukać zachwytu w muzyce i o idei stworzenia festiwalu społecznego:
Musica Divina jest festiwalem organizowany przez krakowską Fundację inCanto, która zajmuje się promowaniem wartościowej muzyki dawnej i sakralnej.
Do tej pory powstały cztery odsłony festiwalu, a ostatnia odbyła się w sierpniu 2021 roku. Gościliśmy w tym czasie kilkanaście wyjątkowych zespołów i artystów: Voces8 (Wielka Brytania), Graindelavoix (Belgia), The Gesualdo Six (Wielka Brytania), Trio Mediaeval (Norwegia), Uzorika (Rosja), Frederic'a Tavernier'a Vellas'a (Francja), Annę Marię Friman (Szwecja), Helenę Ek (Szwecja), Armonia Concertada (Hiszpania/Holandia), Solazzo Ensamble (Szwajcaria), Andrieja Kotova (Rosja), Jerycho (Polska), Les Chantres des Thoronet (Francja), Carinne Tinney & Lucas'a Henning'a (Wielka Brytania), Morgaine (Litwa), Da Tempera Velha (Hiszpania), Alternative History Quartet (Hiszpania, Wielka Brytania, Szwecja), Linnamuusikud (Estonia), Jean'a Etienne'a Langianni'ego i Raphael'a Robin'a (Francja), Friman-Ambrosini-Vicens Trio (Szwecja, Włochy, Chile), Le Nuove Musiche (Słowacja, Polska), Ensemble Barocum (Polska, Kanada), Sirin (Rosja), Tavagna (Korsyka).
Każda odsłona festiwalu ma swój motyw przewodni, który stwarza pretekst do twórczej dyskusji i poszerzania horyzontów. Dotychczasowe edycje poświęcone były muzyce ku czci Matki Bożej, psalmom, Tradycji i twórczości Josquina des Pres w 500 lecie śmierci tego wybitnego kompozytora.
Skąd w nas odwaga do proszenia o wsparcie prywatne?
Co roku widzimy jakim zainteresowaniem cieszą się organizowane przez nas koncerty. Mimo dużego zagęszczenia w sierpniowym kalendarzu kulturalnym Krakowa, podczas każdej odsłony festiwalu odwiedza nas kilka tysięcy osób, a kościoły pękają w szwach. Nie stać nas na drogą reklamę w telewizji czy na billboardach, a jednak ten pomysł działa! – znakomita publiczność zjawia się licznie i co najważniejsze, chce wracać. Dostajemy mnóstwo wiadomości i przeprowadzamy setki rozmów potwierdzających, że Musica Divina jest nie tylko naszą pasją, ale przede wszystkim rozpoznawalnym i ważnym dla publiczności wydarzeniem.
Od jakich problemów i zagrożeń uwalnia prywatne wsparcie i jakie otwiera szanse?
Aby sfinansować festiwal i zapewnić publiczności darmowe uczestnictwo, każdego roku składamy kilkanaście wniosków o granty ze środków publicznych i fundacji korporacyjnych. Jednak, mimo niezbitych dowodów na to, że Musica Divina się rozwija i jest potrzebna, publiczne finansowanie jest bardzo niepewne i tak naprawdę każdego roku drżymy o przyszłość festiwalu.
W niektórych państwach Europy, np. w Wielkiej Brytanii, mecenat prywatny jest czymś naturalnym – zabezpiecza potrzeby lokalnych społeczności na dostęp do kultury wysokiej, tym samym tworząc sieć zaangażowanych jej odbiorców. Co istotne – zaangażowanych nie tylko w jej konsumowanie, ale także w jej powstawanie.
Jak wszyscy zdajemy sobie sprawę, w Polsce rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej – powstawanie kultury wysokiej jest ściśle uzależnione od finansowania publicznego. To z jednej strony dobrze, bo system ten daje szansę realizacji projektów, które nigdy nie byłyby w stanie same się sfinansować. Powszechnie wiadomo, że żadna ambitna i elitarna inicjatywa, stawiająca realne wymagania wobec publiczności, nie ma szans by się sprzedać i zwrócić nie mówiąc już o przyniesieniu zysku. Dlatego, póki co, tylko mecenat publiczny lub biznesowy daje realne warunki do egzystencji i przetrwania kultury wysokiej – koniecznej do rozwoju każdej społeczności.
Z drugiej strony, wsparcie publiczne wkłada na barki organizatorów rozliczne ciężary – jest uzależnione od bieżącej polityki (nie tylko tej kulturalnej), obciążone ciągłą niepewnością jutra i lękiem o możliwość kontynuacji, odgórnie ogłaszanymi wyznacznikami programowymi, które krępują artystycznie dotowane przedsięwzięcia. Nie wspominając już o koniecznej dodatkowej pracy (wnioski, urealnienia, aktualizacje, rozliczenia), znacząco podnoszącej koszty organizacji wydarzeń. Lawirowanie pomiędzy tym, co jest słuszne i wymogami stawianymi przez grantodawców to sztuka, wiążąca się z najgorszym z możliwych kosztów – ujednolicaniem, okrawaniem i „uśrednianiem” projektu.
Dlatego właśnie postanowiliśmy spróbować zrobić to inaczej i zaprosić Was do odważnej i nieco szalonej przygody. Chcemy zbudować podstawy festiwalu Musica Divina na nowo, umożliwiając Wam jego realne współtworzenie.
Dzięki regularnemu wsparciu Patronów możemy sprawić, by festiwal Musica Divina stał się wspólnym dziełem jego organizatorów i mecenasów, a poprzez to stopniowo uniezależnił się od niepewności mecenatu publicznego. By był wydarzeniem tworzonym przez pasjonatów dla pasjonatów i ogółu społeczeństwa, na najwyższym organizacyjnym i muzycznym poziomie.
To cel ambitny i zapewne długodystansowy, ale jak najbardziej możliwy do zrealizowania, jeśli tylko znajdą się Patroni, którzy docenią wartość kultury wysokiej realizowanej wyłącznie z perspektywy jakości, idei i misji.
