Podcast Prowincjonalny zaprasza Łukasz Dziedzic

Cześć!

Wyposażony w kasetowego "marantza" dwadzieścia lat temu podążałem przez prowincjonalną Małopolskę i rozmawiałem z ludźmi. Czasem radio coś kupiło, czasem taśmy trafiały do archiwum. Po latach sięgam do nagrań z archiwum i wracam do rozmów i do mikrofonu w moim projekcie, który nazwałem Podcast Prowincjonalny. 

Radio podobało mi się bardzo, od zawsze. Moja radiowa kariera zaczęła się, jak to zwykle bywa, zupełnie przypadkiem. Przypadkowe spotkanie w Radiu Kraków, praktyka,  a potem... przyszła powódź i nagle znalazłem się w samym centrum wydarzeń. Dostałem mikrofon, magnetofon, słuchawki, telefon, granatową, radiową kurtkę. Praca czasem po kilkanaście godzin dziennie dla Radia Kraków, Informacyjnej Agencji Radiowej, wejścia "na żywo" do radiowej "jedynki", "trójki". Pamiętam, że był to też czas pierwszego rozczarowania. Dopóki nie zasiadłem przed mikrofonem  w studiu byłem przekonany, że w radiu pracuje się w półmroku. A tam wszędzie było jasno! 

Przez kilka lat biegałem z mikrofonem po różnych zakątkach Małopolski jako reporter Radia Kraków. Przeważnie nagrywałem króciutkie materiały do radiowych serwisów informacyjnych ale zdarzało się, że redakcja zamawiała u mnie dłuższe nagrania. Nosiłem wówczas ze sobą wspomniany już dość duży jak na dzisiejsze warunki magnetofon kasetowy marki "marantz". Piękny i niezawodny sprzęt (elektroniczny następca psuł się co kilka dni). Postanowiłem wówczas, że do każdego nagrania będę kupował nową taśmę a taśmy nagrane wrzucałem do pudła. Wielu moich rozmówców już odeszło. Nagrania powstawały bowiem między 2001 a 2003 rokiem. 

Na pudło z kasetami wpadłem przy okazji przedświątecznych porządków i zacząłem słuchać taśm. Po kilku minutach doszedłem do wniosku, że muszę się tymi nagraniami z kimś podzielić. Podzielę się także anegdotami związanymi z samym nagrywaniem. Niech to będzie też zadośćuczynienie, po latach, dla moich rozmówców, którzy rozmawiali ze mną i rozmawiali, a efekt antenowy często ich zaskakiwał. 

To pierwszy powód powstania Podcastu Prowincjonalnego. Drugi powód to refleksja, która przyszła z czasem, że wielkie rzeczy dzieją się nie tylko w wielkich miastach i wielkich instytucjach, za wielkie pieniądze! Dzieją się wszędzie, trzeba się tylko rozejrzeć. 

Już teraz zapraszam Cię na stronę internetową i bloga

https://podcastprowincjonalny.pl/

oraz na pierwszy odcinek podcastu

Po zakończeniu współpracy z Radiem Kraków trafiłem na jakiś czas do andrychowskiego samorządu. Byłem jednym z tych, którzy założyli i prowadzili przez kilka lat Radio Andrychów. Po odejściu z Andrychowa i rozpoczęciu trwającej do dziś przygody z Regionalnym Ośrodkiem Kultury Doliny Karpia w Zatorze, przez prawie dwa lata prowadziłem weekendowe poranki w Radiu Bielsko. Mój głos jakimś trafem dotarł na kopiec Kościuszki w Krakowie i na zakończenie mojej radiowej przygody znalazłem się na krótko w ekipie RMF Classic. Prowadziłem radiowy poranek, który w RMF Classic nazywał się "Śniadanie Mistrzów".

Generał Marian Zacharski w rozmowie ze mną. Empik Bonarka 

Z tęsknoty do radia i do rozmów z ludźmi od czasu do czasu w salonie Empik w krakowskiej Bonarce spotykałem się i rozmawiałem z pisarzami, muzykami, blogerami. Pandemia koronawirusa brutalnie pozbawiła mnie i tej możliwości.

Podcast Prowincjonalny na facebook'u

https://www.facebook.com/podcastprowincjonalny

Chciałbym dzięki PATRONITE nagrywać więcej, w lepszej jakości, lepszym sprzętem. Zaplanowałem to sobie tak:

• W pierwszej kolejności, dzięki wsparciu, chciałbym opłacić koszty stałe podcastu. Serwer, domena, hosting.. niby mało, a jednak!
• Nagrywanie wiąże się z podróżowaniem. Wsparcie pozwoli na spotkania z ludźmi w oddalonych nawet miejscach. 
• A gdyby tak nie przejmować się odległością od domu? Wsiąść do samochodu albo pociągu i rozmawiać z ludźmi tam, gdzie żyją? Poznawać i opowiadać w podcaście? Mieć niezawodny sprzęt i czas na nagrania..

Podziękowanie za wsparcie będzie raczej symboliczne, Twoje imię znajdzie się w opisach odcinków, na moich "socialach", wyślę zdjęcie, filmik z pracy przy odcinkach. Wśród nagród dla patronów mam też drewnianego konika prosto z samego centrum ludowej zabawki, ze Stryszawy.

Dziś, dzięki nowoczesnej technice i możliwościom, jakie daje, trochę z tęsknoty za radiowym mikrofonem, trochę z sentymentu wracam do pracy głosem. I mam przy okazji ogromną frajdę! Żeby "Podcast Prowincjonalny" mógł działać niezależnie i rozwijać się, potrzebuję wsparcia! I tak trafiłem do PATRONITE.  Tak trafiłem na Ciebie!

Łukasz Dziedzic