Odstawianie mleka jest procesem, w którym opiekun moderuje stopniowe zmiany pokarmu z płynnego na stały, jednak to kocię decyduje, kiedy i w jakim tempie się to odbywa.
Najczęstszym błędem, popełnianym podczas odstawiania mleka u kociąt, jest wprowadzanie stałego pokarmu zbyt wcześnie, czyli przed ukończeniem 4. tygodnia życia. Opiekun może błędnie założyć, że siekacze (drobne zęby z przodu szczęki) i kły (ostre zęby okalające siekacze), które wykształciły się do tego momentu u kocięcia, służą do jedzenia stałych pokarmów. Tymczasem dopiero obecność przedtrzonowców i trzonowców (zęby po bokach szczęki), które pojawią się kolejno w 4. i 5. tygodniu, pozwala na przeżuwanie pokarmów stałych.
Aby uczynić proces odstawiania prostszym, należy pomiędzy 4. a 5. tygodniem wprowadzić półpłynny pokarm, złożony z dotychczas podawanego mleka oraz karmy wysokomięsnej w proporcji 1:1, zblendowanych lub rozgniecionych widelcem. Pokarm w tej formie można podawać z butelki o powiększonym otworze w smoczku, łyżeczki, strzykawki, palca lub od razu z miski, w zależności od chęci i możliwości kocięcia. Pokarm podaje się o wyznaczonych porach karmienia i jeśli zwierzę zjadło zbyt mało, należy dopoić je mlekiem z butelki, i tak dopóki nie będzie w stanie samodzielnie zjeść pełnej porcji posiłku.
Równocześnie z próbami odstawienia należy wstawić do kojca miskę z wodą, by umożliwić kocięciu samodzielną naukę picia.
Gdy tylko kocię nauczy się pobierać pokarm z miski o niskich ściankach lub spodka, należy stopniowo zmniejszać proporcje mleka na rzecz karmy. Proporcje te można zmieniać nieznacznie co 2 dni, by żołądek zwierzęcia przyzwyczaił się do zmian. Pełne odstawienie powinno nastąpić około 6. tygodnia lub później, w zależności od możliwości kocięcia.
Jeśli ze strony kocięcia następuje spowolnienie procesu - nie należy go przyspieszać, lecz dostosować tempo zmian do preferencji zwierzęcia.
Fundacja "Tymczasem u Magdy"
Trwa ładowanie...