Strategy&Future

The goal of Americans in the coming years will be to maintain the ability to project power in all areas in which China and Russia – in the face of the current world system – are trying to push back against the interests of the US, preventing them from maintaining strategic communication lines with America’s allies located on the edge of the American forward strategic presence that is de-facto defined by American ability to project force effectively.

Jacek Bartosiak i Albert Świdziński o Space Pearl Harbor, czyli jak wyglądałaby wojna w kosmosie.

Jacek Bartosiak i Marek Budzisz o sytuacji wojskowo-strategicznej Rzeczypospolitej na wschodzie. Rozmowa z mapami.

Jacek Bartosiak i Bartłomiej Radziejewski o eskalacji napięcia między Stanami Zjednoczonymi a Chinami. Kilka słów też o Polsce.

Legendarny niemiecki strateg wojskowy Helmuth von Moltke znany był z tego, że nie widział rzeki, lasu, pola, wzgórza, tylko „teren”, który się forsuje, za którym się chowa, który się omija, który umożliwia lub utrudnia manewr albo którędy się maszeruje. W astropolityce i związanej z nią astrostrategii jest (i będzie) tak samo. O tym jest niniejsza opowieść.

Hugh White opisuje w swoim eseju „Without America. Australia in New Asia” z jesieni 2017 roku, co by się stało, gdyby Donald Trump zadzwonił nagle do premiera Australii, aby poinformować go, że na Morzu Południowochińskim wybuchła wojna, i poprosić o solidarność sojuszniczą. White uważa, że premier Malcolm Turnbull chyba nie miałby wyjścia i powiedziałby „tak”, bo software polityki jest w Australii urządzony tak, a nie inaczej.

In his essay “Without America. Australia in the New Asia” published Autumn 2017, Hugh White describes what would happen if Donald Trump called the Australian Prime Minister suddenly to inform him that war had broken out in the South China Sea and to ask for “allied solidarity”. White believes that Prime Minister Malcolm Turnbull would probably have no choice but to say ‘yes’ because policy “software” in Australia is arranged in such a way.

Do czego może doprowadzić eskalacja napięcia USA—Chiny wywołana pandemią, co myślą w Pekinie i co myślą w Waszyngtonie.

Jacek Bartosiak o „Astropolitik. Classical Geopolitics in the Space Age” pióra Everetta C. Dolmana.

„Control of outer space means control of the world.” Lyndon B. Johnson, January 1959, at a meeting of the United States Senate Armed Forces Committee, of when he was vice president „The universe is an ocean, the moon is the Diaoyu (Senkaku) Islands, Mars is Huangyan Island (Scarborough Shoal). If we don’t go there now even though we’re capable of doing so, then we will be blamed by our descendants. If others go there, then they will take over, and you won’t be able to go even if you want to. This is reason enough.” – Ye Peijian, head of the Chinese moon flight program

Legendarny niemiecki strateg wojskowy Helmuth von Moltke znany był z tego, że nie widział rzeki, lasu, pola, wzgórza, tylko „teren”, który się forsuje, za którym się chowa, który się omija, który umożliwia lub utrudnia manewr albo którędy się maszeruje. W astropolityce i związanej z nią astrostrategii jest (i będzie) tak samo. O tym jest niniejsza opowieść.

The legendary German military strategist Helmuth von Moltke was known for not seeing the river, the forest, the field and the hills, but the “terrain,” which you need to cross, where you march, hide or which provides or denies the line of sight and fire. In astropolitics and astrostrategy, it is (and will be) the same. And that’s what the following story is all about.