Skryptorium

Skryptorium powstało z bardzo prostej potrzeby: zawsze kochałem historię, ale zawsze też czułem, że czegoś mi w niej brakuje.
Większość twórców skupia się na osi czasu — bitwach, królach, wielkich wydarzeniach. A przecież historia to przede wszystkim ludzie. Ich codzienność, marzenia, problemy.
Skoro nie znalazłem takich opowieści, postanowiłem stworzyć je sam — dla siebie i dla Was

Moją misją jest pokazanie ludzkiej twarzy historii.
Zazwyczaj nie opowiadam o imperiach, które upadały, ani o wielkich wodzach. Opowiadam o tym, co jadł mieszkaniec Ur, czym handlował kupiec z Babilonu i jakie życzenia zapisywano na glinianych tabliczkach.

W moich filmach znajdziesz cytaty z oryginalnych źródeł — czasem jest to list wysłany trzy tysiące lat temu, czasem fragment starożytnej modlitwy albo urzędowy dokument.
Kiedy tylko mogę, pozwalam mówić ludziom przeszłości ich własnym głosem.

Ogromną wagę przywiązuję do rzetelności:
korzystam z branżowych publikacji naukowych, sięgam do niezależnych źródeł i zawsze zaznaczam, kiedy przedstawiam hipotezy, a kiedy fakty.
Jeśli mówię o kontrowersjach — informuję, jakie jest aktualne stanowisko badaczy.

Choć łatwo byłoby gonić za sensacją, w Skryptorium nie ma miejsca na tanie emocje ani na ukrytą publicystykę. Przynajmniej zazwyczaj. Na nieco kontrowersji pozwalam sobie w serii poważnych analiz, gdzie próbuję szukać logiki w absurdalnych tezach badaczy z pogranicza nauki i fantastyki. Jeśli pojawia się subiektywna opinia, moja lub autora jakiejś publikacji — przedstawiam ją  wyraźnie, tak by każdy mógł oddzielić fakty od opinii właśnie.

Historia nie jest odległą, martwą opowieścią.

Życzę sobie i Wam, żebyśmy razem odkrywali dziedzictwo dawnych cywilizacji.