Bartek Fetysz

Kiedy dwadzieścia lat temu (!) napisałem pierwszy felieton, który został opublikowany w prasie (LAIFSTYLE Magazine) nie miałem zamiaru wzbudzać kontrowersji, a nie wiedzieć czemu, przyszyto mi do cycka taką właśnie łatkę. Kwitnie ze mną dwudziesty rok, co roku starając się mnie utemperować. Bo od tylu lat słyszę to samo zdanie: "Bartku, Polska nie jest na Ciebie gotowa".

Zastanawiam się od kiedy myślenie i jasne opowiadanie się po jakiejś stronie jest kontrowersją? Nie odkrywam swoim pisaniem nowych lądów, nie wymyślam nowego języka chociaż zdarza mi się żonglować metaforami i neologizmami, ale zazwyczaj posługuję się językiem polskim, którym codziennie na ulicy komunikuje się 90% Polaków.

Założyłem Patronite po to, aby móc żyć z pisania. Na własnych zasadach i niezależnie od wydawców, którzy mojego pisania się boją i mają Czytelników za debili ("Bartku, to jest język, którego nasz Czytelnik nie rozumie, trzeba rozwodnić" - czytaj: trzeba z tego zrobić trzecioligowe kioskowe porno) albo reklamodawców ("Bartku, przepraszamy, ale jesteś zbyt odważny - a my - jako marka światowa XYZ chcemy być apolityczni"). Niedawno chciałem zostać twarzą kampanii przeciw przemocy wobec kobiet. Uznano, że moje treści - są "wulgarne". Nie wiedziałem, że o przemocy powinienem pisać jak o opłatku.

Patronite to miejsce, które zrzesza prawdziwych fanów - bo realnych - płacących artystom za ich pracę w monetach, a nie złudnych lajkach. Postanowiłem stworzyć tu niewielkie podwórko, z którego w przeciwieństwie do FB czy IG mnie nie wyproszą, bo tam moje teksty są nagminnie zgłaszane, a konta usuwane. Zarobki przeznaczę na stworzenie autorskiego podcastu i wydanie pierwszej powieści, której tak bardzo boją się Wydawcy w kraju.

Zapraszam Was na cotygodniowy przegląd archiwalnych, niepublikowanych tekstów i rozmów. Zaś ekskluzywnie - i wyłącznie na Patronite - publikować będę "Dzienniki z Metafor" - w których wykąpię Was obficie. Dziękuję za wsparcie!