Bartek Fetysz

"(...) Ostatnio znowu czytam. Najchętniej biografie i zwierzenia. To “znowu” jest tu kluczem, bo największym moim osiągnięciem jest fakt, że w ogóle czytam. Obłożyłem się książkami otrzymanymi ze wszystkich możliwych wydawnictw z ostatniego roku i zapadłem w niemogęsięskoncentrować hibernację. Depresjopad. Tele-mele-srutki, iPhonik malutki, ekranik jeszcze mniejszy, ale za to powabniejszy (...)".

"(...) Kilka lat temu poznałem pewnego pisarza. Debiutował wtedy pierwszą książką, nie miał zbyt wielu Obserwujących, ale zaczęliśmy gadać na Fejsie, spodobała mi się jego historia, wydawał się być zajebistym facetem. W niedługim czasie zaczął nazywać mnie swoim "Przyjacielem". Jego książkę przeczytałem, napisałem felieton, kolejne kroki supportowałem i dzieliłem się jego sukcesami i projektami na swoich profilach. Przyjaciołom trzeba pomagać! Spotykaliśmy się, publikowaliśmy wspólne foty na Instagramach, nowa przyjaźń w przestrzeni social mediów. I było super. Do momentu (...)".

"(...) Będąc niedawno w Polsce spotkałem "przyjaciółkę". Dawną, wręcz zamierzchłą. Przyjaźniliśmy się bardzo jakieś dwadzieścia lat temu i do dzisiaj mam do niej sentyment. Zawsze była mi bliska, ale potem nam się drogi rozjechały. W międzyczasie gdzieś tam się spotkaliśmy i za każdym razem komentowała wygląd mojego ciała. Z takim podłym uśmiechem. Żeby nie było, że mnie słownie oszpeca, że mentalnie mnie niszczy. Bo w życiu miałem wiele wcieleń - od kościotrupa po walenia. Teraz jestem bardziej, w swoich oczach, tłusty, ale ona zawsze była po prostu gruba. Nie mam problemu z używaniem słowa "gruby" albo "gruba", bo w dzisiejszych czasach idziemy w jakąś polityczną poprawność i udajemy, że spasienie to rozmiar plus size, a nie otyłość (...)". 

"(...) Angelina Jolie jest jedną z moich ukochanych aktorek. Od zawsze. Od momentu, kiedy zobaczyłem ją w roli modelki Gii Carangi. Zmiotła mnie potem z planszy w "Przerwanej lekcji muzyki". Oglądałem ten film tysiące razy, ale każda aktorka, która w nim zagrała była wybitna. Winona, Brittany, Whoopi. I ta ścieżka dźwiękowa. Kiedy Angelina odbierała za tę rolę Oscara byłem w niej już mentalnie, zabójczo zakochany. Jakże ja się z nią identyfikowałem! (...)"

"(...) Kobiety w tym kraju same się atakują atakują i atakowane są przez każdy urząd państwowy. Wystarczy spojrzeć na przeciętną rozwódkę, tak zwaną panią domu, która poświeciła się dla domu i męża: dostaje w sądzie jakieś ochłapy, bo przecież wychowywanie dzieci, sprzątanie i gotowanie to jej obowiązek, bankowo hobby. Czego oczekiwała, jak za mąż wychodziła, że to on będzie sprzątać i prać, a ona będzie robić karierę? Polska wieje sandałem. Podręcznikowe yaba-daba-doo (...)".   

"(...) jeśli nie jest Pan jedynie sfrustrowanym , bezrobotnym pedałem i ciotą - a inteligentnym młodym dziennikarzem, który ma ambicje na wiecej niż emocjonalne wpisy, nie tylko na moim FB, (…) to zalecam analizę swot :-) Wszelkich sukcesów:-) Neprwdę stabilnych i wielkich, zawsze i wszędzie:-) (...)"

"(...) Panie Boże spraw, abym w 2025 roku miał grube konto w banku i szczupłą sylwetkę i nie pomyl tego, jak to zrobiłeś w 2024 roku (...)". 

"(...) To pytanie zostało mi zadane rekordową ilość razy. Postanowiłem na nie odpowiedzieć. Urządzić podsumowanie osiągnięć i sukcesów. Całe życie wmawiano mi, że jestem niewystarczający, że nie potrafię, że nie powinienem albo że powinienem, ale nie tak, że nie umiem, że... (...)"

"(...) Za każdym razem, kiedy ktoś mówi, że poruszam kontrowersyjne tematy mnie zastanawia jedno – dlaczego nikt nie powie, że żyjemy w kontrowersyjnych czasach? Dlaczego to nie czasy szokują tylko autor, który je opisuje? Dlaczego to mnie od razu się przypisuje zakompleksienie? Czy istnieje na tym świecie ktoś bez kompleksów? (...)"

"(...) Urodziłem wczoraj pomysł na nową książkę. Zupełnie inną od wszystkiego, co do tej pory napisałem. Zafascynowany sposobem w jaki umierał Chrystus, wsiąkłem w jakieś przedziwne teksty naukowe na ten temat i przepadłem. Na główkę skoczyłem w numerologię, Ewangelię, żywoty Świętych, fazy Księżyca, modlitwy, historię życia i śmierci. Wypłynąłem na nieznane mi wody i zachłysnąłem się ich smakiem (...)".

"(...) W Polsce możliwość pracy to "przywilej". W mediach to "zaszczyt". Ceną za bycie uprzywilejowanym jest klauzula poufności, tak zwana lojalka, a co za tym idzie, przyzwolenie na traktowanie Cię jak szmaty. Werbalnie i finansowo (...)".

"(...) Zaliczyłem w Warszawie, w towarzystwie przyjaciół, premierowy koncert Justyny Steczkowskiej, promujący jej ostatni album. Ledwo weszliśmy do wydzielonej nam strefy, a ja miałem już na celowniku dwie przyszłe ofiary śmiertelne (...)".