Strategy&Future

Weekly Brief 13–19.11.2021

Weekly Brief 30.10 – 5.11.2021

Strategy&Future od momentu swego powstania w dziesiątkach wystąpień, artykułów, wywiadów, książek formułuje kluczowe naszym zdaniem, z punktu widzenia Polski, przesłanie. Uważamy, że zmienia się właśnie na naszą niekorzyść koniunktura geostrategiczna, rysujące się trendy oznaczają wzrost zagrożeń dla naszego bezpieczeństwa, Rosja wzmocniła się w wyniku reformy swych sił zbrojnych i chce wrócić do europejskiej polityki, a w Europie Środkowo-Wschodniej dyktować warunki.

Bardzo zastanawiające jest, z jakim spokojem opinia publiczna przyjęła wypowiedzi najważniejszego polityka w kraju na temat realnej możliwości wybuchu wojny z Rosją (i Białorusią) oraz konieczności rozpoczęcia do niej wielkich przygotowań.

Na początku tego miesiąca brałem udział w debacie podczas dość dużego wydarzenia, jakim jest coroczne Warsaw Security Forum. Debata dotyczyła kształtu nowej koncepcji strategicznej Sojuszu Północnoatlantyckiego, która miałaby być dokumentem nawigującym nas przez coraz bardziej turbulentne czasy. W debacie brali udział przedstawiciele biurokracji NATO-wskiej oraz bardzo znany ekspert analityk spraw międzynarodowych z Niemiec. W trakcie tej dyskusji doszedłem do bardzo smutnej konstatacji.

Generał pułkownik Władimir Zarudnicki opublikował na łamach „Wojennoj Mysli”, głównego organu teoretycznego rosyjskiego Sztabu Generalnego, dwa artykuły poświęcone charakterowi przyszłych konfliktów zbrojnych. Warto zwrócić na nie uwagę, dlatego że Zarudnicki jest komendantem Akademii Sztabu Generalnego, a wcześniej, w latach 2011–2014, był szefem Głównego Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego – pierwszym zastępcą szefa Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, następnie w latach 2014–2017 dowodził wojskami Centralnego Okręgu Wojskowego.

Weekly Brief 16-22.10.2021

Zawiązywanie nowych sojuszy, jak AUKUS czy QUAD, nie oznacza tworzenia nowych bloków. Sojusze „międzyepoki”, w której się znaleźliśmy, będą się charakteryzować mniejszym sformalizowaniem i luźniejszą strukturą. „Stare” bloki, jak NATO czy Unia Europejska, zauważalnie tracą sterowność. Są powolne w reagowaniu i trudno reformowalne. Nowe sojusze mogą być natomiast mimo swej elastyczności mniej trwałe i nagle kończyć swój żywot. Trzeba być w związku z tym gotowym na wiele nagłych zwrotów akcji w światowej polityce.

Dla Łukaszenki najważniejszy jest teraz czas. Jeśli do końca roku nie odbuduje swej nadszarpniętej po ubiegłorocznych wyborach pozycji politycznej, to w kolejnych miesiącach będzie tylko gorzej. Rozgrywka, którą teraz prowadzi, musi przynieść korzystne, z perspektywy obozu władzy, efekty do lutego przyszłego roku, kiedy zapowiedziano referendum konstytucyjne i rozpoczęcie procesu transmisji władzy.

Weekly Brief 9–15.10.2021

Po wyborach do Dumy Państwowej nastał w Rosji czas podsumowań i poszukiwania odpowiedzi na pytanie: co dalej?, które wydaje się tym bardziej zasadne, że system okrzepł, Kreml kontroluje sytuację polityczną, opozycja została rozbita i nie ma wpływu na bieg spraw, a mimo to w szeregu wystąpień przedstawicieli tamtejszych kręgów intelektualnych daje się odczuć zaniepokojenie rozwojem sytuacji i przeświadczenie, że kraj ma przed sobą trudne czasy, a rządząca elita nie udziela prawidłowej odpowiedzi na rysujące się wyzwania.

Temat eseju brzmi bardzo buńczucznie, wręcz wart jest solidnej pracy naukowej, ale ja skupię się na własnych wspomnieniach i przeżyciach, i na tym, co widziałam i słyszałam wokół siebie.