Strategy&Future

W niniejszym artykule przedstawimy publikację, a w zasadzie zbiór publikacji człowieka, którego można uznać za postać numer jeden w zakresie myśli geopolitycznej. Jacek Bartosiak wielokrotnie się na niego powoływał i podawał, że naukę geopolityki najlepiej zacząć właśnie od dzieł Mackindera. Na stronie S&F opublikowano szereg artykułów na jego temat [1] [2] [3].

Tym razem przedstawimy dwie książki, które stanowią formę wywiadu dziennikarki Eweliny Zambrzyckiej-Kościelnickiej z Arturem Chmielewskim, polskim inżynierem, który zajmuje wysokie stanowiska w NASA oraz JPL (Jet Propulsion Laboratory), gdzie nadzorował wiele czołowych projektów kosmicznych. Książki te są do siebie tak podobne, że można je potraktować jako logiczną całość.

Tlący się obecnie potencjalny konflikt zbrojny na Pacyfiku między siłami USA a ChRL jest jednym z głównych obszarów badań zespołu S&F. Temat ten nie jest wprawdzie Polakom tak bliski jak wojna na Ukrainie, lecz zmagania na Pacyfiku także mogą mieć dla naszego kraju duże znaczenie. Gdyby pewnego dnia w nieodległej przyszłości faktycznie wybuchła tam otwarta wojna, siły zbrojne USA mogłyby nie mieć odpowiedniej ilości środków, by bronić Polski z taką samą determinacją, jak swoich interesów na Pacyfiku.

W niniejszym artykule przedstawię książkę „Carrier Killer. China’s Anti-Ship Ballistic Missiles and Theater of Operations in the early 21st Century” (Gerry Doyle, Blake Herzinger, wyd. Helion, UK 2022), w której autorzy opisują możliwości chińskich rakiet przeciwokrętowych w pierwszych dekadach XXI w.

W niniejszej części kontynuujemy przegląd wybranych wątków związanych z rosyjskimi nalotami na Ukrainę dokonywanymi za pomocą aerobalistycznych i skrzydlatych pocisków manewrujących. Po raz kolejny na wstępie warto zwrócić uwagę, że już od ponad roku są to jedyne rosyjskie środki bojowe zdolne razić cele w głębi Ukrainy. Rosyjskie lotnictwo załogowe już od ponad roku się tam nie zapuszcza.

Pierwszy testowy lot orbitalny statku Starship odbył się 20 kwietnia 2023 r. Niestety pojazd nie osiągnął granicy kosmosu, gdyż eksplodował na wysokości prawie 40 km około czterech minut po starcie z bazy Boca Chica w Teksasie [1].

Bezpieczeństwo Polski jest obecnie bardzo zależne od losów Ukrainy. Dlatego polski rząd od początku rosyjskiej inwazji na ten kraj w 2022 r. stale wspiera wschodniego sąsiada dostawami uzbrojenia i innego sprzętu.

Niedawno opublikowaliśmy artykuł dotyczący przygotowań bezzałogowego prototypu Starshipa do pierwszego lotu w kosmos. Tym razem skupię się na projektowanej odmianie Starshipa przeznaczonej do lądowania na Księżycu.

W ciągu ostatniego roku opublikowaliśmy szereg artykułów dotyczących eksploracji kosmosu w XXI w., w tym drogi, jaką przemysł lotniczy i kosmiczny przeszedł, zanim opracowano statek kosmiczny Starship w obecnej formie. Jego prototypy wykonały już kilka lotów w atmosferze ziemskiej, lecz w najbliższym czasie spodziewamy się pierwszego lotu w kosmos. Będzie to lot bezzałogowy i nie osiągnie tak zaawansowanych parametrów, jak to było w wypadku wielu innych rakiet, lecz na swój sposób odciśnie szczególne piętno na historii podboju kosmosu.

Znów zaskakują nas nowe doniesienia o zastosowaniu w działaniach wojennych w konflikcie ukraińskim sprzętu bojowego w sposób niekonwencjonalny. Niedawno byliśmy świadkami przerobienia przez Ukraińców starych bezzałogowych samolotów rozpoznawczych Tupolew Tu-141 i Tu-143 na improwizowane pociski klasy Cruise. Za ich pomocą rażono kilka celów w głębi Rosji, w tym lotnisko, na którym stacjonowały bombowce Tu-95 i Tu-22M. Niektóre z ukraińskich samolotów pocisków doleciały nawet w pobliże Moskwy, Rosjanie nie mogą się już zatem czuć na swoim terytorium całkowicie nietykalni.

W części pierwszej niniejszego artykułu przedstawiono podstawowe dane techniczne zestawu 9K720 Iskander, podkreślając jego zdolność do działania w dużej mierze autonomicznego oraz duży zasięg wystrzeliwanych przez niego pocisków, które ponadto potrafią manewrować i są bardzo trudne do zestrzelenia.

Od kilkunastu lat media informują nas o zagrożeniu z powodu rosyjskich wyrzutni pocisków Iskander. Są one niekiedy przedstawiane jako broń zdolna razić cele w całej Europie [1]. Jakie są rzeczywiste możliwości tego uzbrojenia i na ile może ono faktycznie wpływać na wymuszanie ustępstw politycznych?