Podcast DoggyBoom

Jak już wiemy, zarówno stres przeżywany przez matki, jak i jakość opieki macierzyńskiej mogą mieć ogromny wpływ na całe dalsze życie naszego psa. Okazuje się, że nie tylko zestresowane matki mogą się okazać problemem! Jak wynika z badań, przeprowadzonych w 2013 r. przez zespół Rodgersa, doświadczenia ojców wpływają na zmiany epigenetyczne przyszłych pokoleń. Badano, rzecz jasna, na myszach. Jeśli przyszli ojcowie byli poddawani długotrwałym stresującym doświadczeniom, po czym płodzili potomstwo, ich mysie dzieci miały bardziej "reaktywny" układ, zawiadujący wydzielaniem hormonów stresu (oś podwzgórze-przysadka-nadnercza). Ale to jeszcze nic! Tu mamy przynajmniej "czystą fizjologię". W badaniu przeprowadzonym rok później (Dias i Ressler) naukowcy odkryli coś jeszcze bardziej fascynującego.

Liczne badania i obserwacje naukowców, przeprowadzone na ludzkiej populacji pokazują, że jeśli kobieta w trakcie ciąży doznaje głodu bądź niedożywienia, już na etapie rozwoju prenatalnego dziecko uczy się magazynować każdy kęs. System metaboliczny przestawia się na program, nazywany oszczędnym metabolizmem. Okazuje się, że przez resztę dorosłego życia człowiek może zmagać się z problemami metabolicznymi, będzie narażony na nadciśnienie, otyłość, cukrzycę i choroby układu sercowo-naczyniowego. Pewnie wielokrotnie słyszeliście o czymś takim, jak "pamięć głodu". Że człowiek, który głodu doświadczył, całe życie będzie się go bał.

Tym razem przechodzimy do konkretów. Organizm matki jest dla takiego szczenięcego płodu środowiskiem, a zarazem źródłem energii do rozwoju i wzrostu. A jako środowisko (czyli - zestresowana mamusia) już "uczy" malucha, jakie jest życie i jak należy reagować na przeciwności losu. I to jest właściwie najważniejsze. Jeśli w matczynym łonie płód jest narażony na głód, wysokie dawki kortyzolu (hormon stresu) itd - uczy się, że świat jest groźny i lekko nie będzie. Trzeba reagować szybko i wyraźnie, a więcej jest wokół zagrożeń niż przyjemności. Stąd w przyszłości ogromne ryzyko nadmiernej reaktywności, neofobia (strach przed wszyskimi, co nowe, nieznane), lękliwość itd. Bo do tego właśnie przygotowało maluchy mamusiowe środowisko.

Ostatnio nie mogłam się oderwać od lektury książki "The Stress Factor in Dogs"... Oczywiście, że w bardzo wielu publikacjach wcześniej, a przede wszystkim w wielu książkach Sapolsky'ego, wielokrotnie odnajdowałam potwierdzenie tezy o tym, że całe nasze życie z psem może zależeć od tego, czy jego matka w trakcie ciąży nie przeżywała nadmiernego, toksycznego stresu. Jaki to mógł być stres?

Spacery często są ogromnym wyzwaniem dla psów lękliwych czy reaktywnych. Zwłaszcza dla psów, mieszkających w miastach. Ilość stresorów, jakie spotykają na każdym kroku, może szybko "przeładować" układ nerwowy psa i zamiast przyjemności, spacer zamienia się w horror - zarówno dla psa, jak i jego opiekuna. Jak temu zaradzić?

Historie i zagadki z życia beha :)

Zmysł węchu jest dla psów zmysłem najważniejszym. A zapach sam w sobie jest nierozerwalnie zwązany z budowaniem wspomnień. Chyba każdy z nas doświadczył czegoś takiego - czujemy jakiś aromat i nagle nachodzą nas wspomnienia. Dosłownie przenosimy się w czasie i mamy przed oczami jakieś sceny z przeszłości... Wspomnienia i skojarzenia zapachowe są ważne dla nas, a co dopiero dla psów! Niestety, zapachy mogą być również wyzwalaczem złych wspomnień i reakcji stresowych. Jak sprawić, by terapia zapachowa nie przyniosła naszemu psu więcej szkód, niż pożytku. O pułapkach działania zapachów opowiadam właśnie w tym odcinku podcastu - dla Patronów.

Gdy mamy do czynienia z agresją lub reaktywnością na tle lękowym, bardzo często gwałtowną reakcję psa uruchamia właśnie spojrzenie obcego człowieka. Mijamy kogoś na spacerze, pies nawet nieźle sobie radzi z obecnością koło nas kogoś obcego - aż do momentu, gdy ta osoba na niego spojrzy. I wtedy pies "odpala". Spojrzenie obcej osoby to bardzo częsty wyzwalacz gwałtownej reakcji psa. Co z tym zrobić?

Niezależnie od tego, z jakim problematycznych zachowaniem naszego psa się borykamy, zawsze warto wciąć pod uwagę kwestie codziennego funkcjonowania psa, np. w naszym domu. Czy przestrzeń, w której spędza minimum 20 godzin dziennie (a często znacznie więcej), bez możliwości zmiany "lokum", jest przyjazna dla psa? Czy nie jest przypadkiem źródłem przewlekłego stresu? Na poziomie fizjologicznym?

Gdy pies wykazuje reakcje niepożądane, np. rzuca się na ludzi czy psy, zawsze musimy znaleźć przyczynę danego zachowania. Strach czy agresja? Czy łatwo je odróżnić? Czy zawsze się da? Oto jest pytanie... O tym porozmawiamy w dzisiejszym artykule w ramach "Lata z nieśmiałkami".

Lato z "nieśmiałkami". Przez 3 miesiące letnie będę się skupiać na psach z problemami lękowymi. W kolejnych postach będą pojawiać się pomysły na ćwiczenia dla "nieśmiałków", zabawy węchowe, terenowe, propozycje terapii wspomagających pracę z lękiem u psa, a także filmiki instruktażowe z ćwiczeń i zadań, mających na celu poprawę samopoczucia nieufnych czworonogów.

Człowieka, który ponad 60 lat zajmował się hodowlą i szkoleniem psów, zawsze warto posłuchać. Dlatego też wskazówki, dotyczące pracy z psami, zwłaszcza ras pierwotnych, są dla mnie tak ważne. A tym, co dla mnie ważne, staram się z Wami dzielić. Zatem - odcinek specjalny dla Was, wspierających podcast!