IMPERIUM ROMANUM

Gabinianie – taka nazwa przylgnęła do zgrupowania rzymskich najemników walczących dla egipskich królów – Ptolemeusza XII i Ptolemeusza XIII. Określenie to powstało od nazwiska namiestnika Syrii, Aulusa Gabiniusza który pozostawił w Egipcie część swoich oddziałów biorących udział w akcji odzyskania tronu dla Ptolemeusza XII.

Senatus consultum ultimum, czyli „ostateczna uchwała Senatu”, była to nadzwyczajna uchwała podejmowana przez senat rzymski w przypadku istotnego zagrożenia dla państwa. Termin ten ukształtował się w okresie późnej republiki i miał na celu poinformowanie wysokich urzędników Rzymu o istniejącym niebezpieczeństwie.

Główni bohaterowie historycznego serialu telewizyjnego „Rzym” – Tytus Pullo i Lucjusz Worenus są postaciami autentycznymi. Obaj byli centurionami rzymskimi w prawdopodobnie XI legionie Claudia1 (choć Cezar nie wskazuje konkretnie numeru legionu) Kwintusa Cycerona, który walczył na terenach Galii pod koniec 54 roku p.n.e., w czasie buntu belgijskiego plemienia Eburonów, pod wodzą Ambioryksa, oraz Nerwiów. Wspomina o nich Juliusz Cezar w swoim dziele „O wojnie galijskiej”.

„Góra Klaudiusza” (Mons Claudianus) był to rzymski kamieniołom na wschodniej pustyni w Egipcie. Miejsce to zawdzięcza nazwę cesarzowi Klaudiuszowi, który rozpoczął wydobycie jako pierwszy. W miejscu tym wydobywano niezwykle cenny w antycznym Rzymie szary granit (granodioryt). Kopalnia posiadała własny garnizon, noclegownie dla cywilów i robotników czy centrum zaopatrzenia i transportu.

Oktawian August, spadkobierca i główny dziedzic dyktatora Juliusza Cezara, doprowadził do kolejnej wojny domowej, w wyniku której usunął wszystkich rywali do pełni władzy. Rok 27 p.n.e. uznawany jest oficjalnie za początek istnienia nowego typu rządów (Cesarstwa) w państwie rzymskim, które jednak wciąż oficjalnie nazywane było Republiką. Jak się okazało był to genialny pomysł Augusta, który ugruntował pełnię władzy w rękach swoich i swojego rodu, mianując na kluczowe stanowiska najbliższych i najwierniejszych ludzi.

Wielu z nas myśląc o antycznym Rzymie i jego kulturze, bez zastanowienia wymieni słynne rzymskie zabytki, takie jak Panteon, Koloseum, łuki triumfalne, mur Hadriana czy drogę appijską. Do naszych czasów zachowały się jednak także mniej znane zabytki, które zachwycają, ale nie są już tak dobrze znane turystom. Poniżej lista 10 najciekawszych (moim zdaniem) i mało znanych obiektów historycznych związanych z państwem rzymskim.

Przemoc polityczna w Rzymie istniała od dawna. Często dochodziło do bójek lub przepychanek między zwolennikami różnych kandydatów. Jednak rok 57 p.n.e. wyniósł je na zupełnie nowy poziom.

Łuk triumfalny będący pomnikiem chwały cesarza Konstantyna Wielkiego. Został wystawiony w Rzymie dnia 25 lipca 315 roku n.e. dla uczczenia dziesięciolecia rządów (decennalia) oraz jego zwycięstwa nad Maksencjuszem w bitwie o most Mulwijski w 28 października 312 roku n.e.

W antycznym Rzymie dochodziło często do zakupu olbrzymich i drogich posiadłości. Pytanie na jakie wciąż nie znamy odpowiedzi to, w jaki sposób rozliczano się za olbrzymie kwoty.

Poród w czasach antycznych był olbrzymim zagrożeniem nie tylko dla dziecka, ale także dla samej rodzącej kobiety. Brak odpowiednich warunków sanitarnych, infekcje czy po prostu brak odpowiedniej wiedzy powodowały, że poród był jednym z najniebezpieczniejszych momentów w życiu kobiety.

W dzisiejszych czasach ślub młodej dziewczyny w wieku 16 lat jest dużym zaskoczeniem. Często uważa się, że dziewczyna nie jest po prostu jeszcze gotowa psychicznie, a nie kiedy fizycznie na trwały i legalny związek. W antycznym Rzymie nie kierowano się jednak takimi samymi kategoriami rozumowania.

Sprzeczki małżeńskie i niedopasowanie małżonków nie jest przypadłością jedynie czasów współczesnych. Dowodem na to może być związek małżeński z bliskiego kręgu rodzinnego Cycerona.