Strategy&Future

Do tej pory amerykański program kosmiczny prowadzony przez ustanowioną w 1958 r. National Aeronautics and Space Administration (NASA) kosztował życie 17 osób. Trzy zginęły w trakcie przygotowań do pierwszego załogowego startu w ramach programu Apollo (misja Apollo I), 27 stycznia 1967 r. Pozostałych 14 było ofiarami dwóch katastrof wahadłowców kosmicznych (space shuttle): Challengera 28 stycznia 1986 r. i Columbii 1 lutego 2003 r. O przyczynach tych wypadków, ale przede wszystkim o niebezpieczeństwach związanych z eksploracją kosmosu i o wpływie na nią polityki, traktuje druga książka Lindy Dawson „The politics and perils of space exploration” (wydanie II, 2021 r.).

Pod koniec sierpnia 2022 r. Biuro Polityczne Komunistycznej Partii Chin (KPCh) ogłosiło, że XX zjazd KPCh rozpocznie się 16 października. Jak zgodnie twierdzą zajmujący się Państwem Środka analitycy, zgromadzeni najprawdopodobniej wybiorą na trzecią pięcioletnią kadencję jako sekretarza generalnego partii Xi Jinpinga.

Jest coś symbolicznego w tym, że „Czerwony Smok” („Red Dragon”), zanim został zakupiony przez brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską i stał się jej pierwszym okrętem flagowym, był jednostką piracką zbudowaną specjalnie do atakowania hiszpańskich statków na Karaibach i nosił nazwę „Plaga Złych Zamiarów” („Scourge Malice”). Jego trwająca ponad dwa lata zakończona sukcesem wyprawa wyznaczyła początek działalności powstałej formalnie w 1599 r. Kompanii Wschodnioindyjskiej.

Przywykliśmy patrzeć na granice państwowe jako na coś (niemal) niezmiennego. W obronie czego miliony ludzi na całym świecie gotowe są ryzykować życie. Tyle że przynajmniej zdaniem Parag Khanny, autora książki „Move. The forces uprooting us”, w ciągu najbliższych lat nasze myślenie o granicach powinno ulec zmianie. Niekoniecznie jednak w sposób, w jaki to sobie wyobrażamy.

Czy koniec (świata) może być początkiem? Jeśli tak – to czego? Na te dwa nieco abstrakcyjnie brzmiące pytania stara się odpowiedzieć Peter Zeihan w swojej najnowszej (wydanej w połowie czerwca br.) książce „The End of the World is Just the Beginning”. Jest to czwarta, najbardziej, jak sam mówi, osobista z dotychczasowych, publikacja w dorobku tego znanego amerykańskiego stratega geopolitycznego.

Na początku czerwca tego roku nastąpiło, niemal zupełnie niezauważone w Polsce, podpisanie przez prezesa francuskiej agencji kosmicznej (CNES) dokumentów, na mocy których Francja jako 20. kraj na świecie (i 5. w Europie, m.in. po Polsce) dołączyła do programu Artemis Accord.