Piórem Sieraka - żużel niezależnym okiem

Zadziwił mnie Szymek Woźniak. Bystry i bardzo inteligentny mężczyzna. Pożegnał Gorzów z wielką klasą, czego o Zarządzie gorzowskiego klubu powiedzieć nie sposób. Kolejna wtopa medialna i wizerunkowa zaliczona przez prezesa Sadowskiego& (w gorącej wodzie) company. Ktoś powie - teraz może być tylko lepiej, bo gorzej się nie da. Spokojnie. Nikt nie twierdzi, że Lebiediew nie okaże się odkryciem i pojedzie sezon życia. Możliwe. Choć byłbym powściągliwy. Co do Szymka zaś. Można skwitować - przestań beczeć, weź się do roboty (jak - no en omen - Zmora). Tylko to zawodowy sportowiec i nikt nie zagwarantuje, że mimo iż przewidzisz wszystko, będziesz zapobiegliwy i zdołasz antycypować - nagle nie przyjdzie niewytłumaczalny i nielogiczny spadek formy. To nie operator maszyn w firmie produkcyjnej a i owym zdarzają się obsuwy. Szczególnie w poniedziałki. Tutaj nie jesteś w stanie zaplanować, bo tam gdzie zaczyna się żużel (sport w ogóle) tam kończy się logika. Wrócił na stare śmieci. Piętro niżej. Ale... . Wypchnął ze składu i klubu zakontraktowanego wcześniej Roberta Chmiela. Cóż. Jednym radość - drugim smutek. Tylko byłbym daleki od gremialnego żałowania „biednych” żużlowców wyrolowanych przez kluby. To działa w obie strony. Weźmy jeno kilka świeżych przykładów z brzegu. Doyle przybił piątkę w Lesznie i podpisał... w Krośnie. Madsen podpisał zobowiązanie w GKM po czym... czmychnął zanim je wypełnił. Kowalski wrzucał fotki w stroju roboczym Gorzowa, a znalazł się we Wrocławiu. Mógłbym jeszcze wyliczać. Nie w tym rzecz. Brakuje klasy po obu stronach barykady i to smutna konstatacja. Znak czasów? Pieniądz rządzi? Możliwe. Jam ci starej daty człekiem. Dla mnie słowo droższe pieniędzy. Ale co ja tam wiem. Pewnie niewiele. Więcej wie świeżo upieczony multimedalista juniorski z Norwegii Mathias Pollestad. On to ci bowiem zamieścił był szczery, dziękczynny wpis adresowany do... Stanisława Chomskiego. Czasem można jak się okazuje.

A TEN MOTOCYKL TO JEST BRUDNY ALBO NIEUMYTY... . Za nami SGP w Gorzowie. Było zacnie. Nie. Nie na stadionie. Albo inaczej. Zawody nie były tym razem najważniejsze. Od lat, za sprawą głównie Fundacji ENEA z pasjonatem speedway`a Krzysztofem Gonerskim oraz Fundacji Bogusława Nowaka - gorzowscy weterani raczą byłych ścigantów i ludzi szlaki klimatycznymi spotkaniami „przy kominku” w przeddzień zawodów o SGP. Tak było i teraz, a ja mam to szczęście, że mogę być uczestnikiem owych pogaduch. Tytuł felietonu, to fragment jednej z wielu anegdot - kto, do kogo, o czym? Będzie jeszcze sposobność. Tu jest i klimat i „klimatycznie”. Problem w tym, iż większość barwnych, soczystych historii nie nadaje się do upublicznienia. Grono uczestników liczne a dostojne, z dorobkiem. Gdyby wszystkie szlachetne kruszce, z medali zdobytych przez obecnych na spotkaniu, zebrać i sprzedać u Jubilera, to „biedny” PZM rękami KOL nie musiałby karać nikogo finansowo nawet za krzywy zgryz, by (rzekomo) zasilić własną fundację środkami z nałożonych danin. Byt niegdysiejszych gladiatorów byłby zapewniony na dekady. Taki prztyczek.