Wadim Cymburski nie jest myślicielem szerzej w Polsce znanym. Właściwie poza dwiema pracami (Jakub Potulski, „Współczesne kierunki rosyjskiej myśli geopolitycznej. Między nauką, ideologicznym dyskursem a praktyką”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2010, s. 205–255, Leszek Sykulski, „Rosja – Wyspa i Wielki Limitrof. Myśl geopolityczna Wadima Cymburskiego”, (w:) „Problemy współczesnej Europy – ujęcie interdyscyplinarne”, red. Roman Fedan, Beata Petrecka, Sylwia Dyrda-Maciałek, Jarosław 2014, s. 355–363), omawiającymi zresztą wyłącznie wczesny okres jego działalności publicystycznej, w trakcie którego sformułował koncepcję „wyspy Rosja”, brak jest głębszej analizy jego poglądów. Wydaje się to bolesną luką, zwłaszcza że niewykluczone, iż to ten właśnie myśliciel zbudował fundament geopolityczny myślenia rosyjskich elit o roli współczesnej Rosji w świecie.
