Strategy&Future

Indie i ich strategiczne myślenie nie są na ogół u nas znane. Tamtejszy klasyk Kautilya nie jest tak popularny jak Sun Zi czy Clausewitz. Natomiast współcześni indyjscy geostratedzy czy geopolitycy pozostają poza naszym zainteresowaniem, nad czym należy tylko ubolewać, albowiem reprezentują wielki kraj o jeszcze większych tradycjach i potencjale, a przez to mają coś samodzielnego do powiedzenia.

Gdy Chińczyk rusza na wojnę. Część 2

Geopolityczna i geostrategiczna pauza zainicjowana po upadku ZSRR najwyraźniej się skończyła. Najpierw, po kryzysie z roku 2008, zadrżał w posadach światowy ład gospodarczy i handlowy. Natomiast niespodziewana pandemia roku 2020 przyniosła niepewność, nawet strach, a także dalsze tąpnięcia w dotychczasowym porządku. Przyszedł nawet wielowymiarowy (gospodarczy, handlowy, technologiczny, nawet monetarny) bój dwóch największych organizmów gospodarczych na globie, USA i Chin.

Wielki problem – i mankament – zachodnich analiz na temat współczesnych Chin polega na tym, że w większości powielamy samych siebie, powtarzamy własne, wytworzone na Zachodzie, koncepcje, nierzadko obciążone mentalnością zimnowojenną lub – częściej – antykomunistycznymi uprzedzeniami.

The big problem – and a drawback – of Western analyses of contemporary China is that we mostly duplicate ourselves, repeat our own Western ideas, which are often burdened with a Cold War mentality or – more often – anti-communist prejudices.