Jarek Holden

„Rumowiska” są (w uproszczeniu) o Wiśle i ludziach mieszkających blisko, w pobliżu ujścia tej rzeki. „Rumowiska” są (bez dywagacji) o ulotności, o przemijaniu, o elementarnej „potrzebie człowieka”: do oddychaniu. Jednakże wszystko tutaj jest przewrotne, zwłaszcza to co dzieje się w drugiej części książki.

Jakub Nowak zdaje się pysznie bawić, oddając nam powieść nieoczywistą, której forma ewaluuje, a akcja eskaluje. Pisarz papierowe postaci ożywia i daje nam COŚ, czego codziennie nie spotkacie w literaturze. Otóż mamy: brawurowy landszaft. Z pomysłem i w efektownym wykonaniu.

Droga! Podróż! To jest sens tej powieści. O sugestywność tu biega. Bo wyobraźmy sobie, że ta sama fabuła jest spisana prozą. To możliwe, ale wówczas nie poczulibyśmy tego, co jest zaklęte, ukryte w nieodpowiedzeniach poezji.