Jarek Holden

Ficnerski zawsze opowiadał się po stronie Ratonia, Bursy, Wojaczjka a tutaj odmiana – wymiana. Z buntownika bliżej mu do(z mojej propozycji) twórczości Ewy Lipskiej, zwłaszcza z wierszem „Pytania na spotkaniu autorskim.

Jorge Luis Borges powiedział: Skoro istnieją zwierzęta lądowe i wodne, muszą istnieć i zwierzęta ognia. To o nas, o Was, o poetkach i poetach!

Ten tom to rejwach i galimatias. Mieszanka utworów wybornych i słabych.

Wybrzydzam, marudzę, sypię wątpliwościami, a jednak części „Części” pozostają we mnie. Do niektórych kart będę (na pewno) wracał.

Nie kokietuję ani autora, ani potencjalnych czytelników. Pulsuje we mnie ta liryka. Przeczytałem (zaledwie) trzy razy ten tom, a łazi za mną jak pierwszy zwierzak; pies.

... tom „Wieszak i pogrzebacz” mnie uwiódł. Są momenty braku porozumienia, ale tak rzadkie, że nie będę nadto narzekał. Pisarka okaleczyła mnie kilkoma utworami, innymi opatrzyła rany, ale są i takie wiersze, które na długo we mnie zostaną jako zagwozdki, jako tajemnicze zaklęcia.

Ale tak naprawdę Piotr Gajda w swojej książce wcale nie złorzeczy. Jeśli kogokolwiek prowokuje to outsiderów i samego siebie.

On w tych w wierszach nie jest osobnym podmiotem lirycznym, on jest uczestniczący, wędrujący, Czasami dobiera sobie znacznych artystów, bogów, naukoznawców, ale oni są tłem. Stoją na słupie jak Symeon Słupnik Starszy. Gadają ciszą. Są balastem. Mówi jeden. Ten, który stworzył te niezwykłe wiersze, których nie wolno pominą, lekceważyć

Naturalność tych wierszy jest niebywale agresywna, gdy mnogość niezamaskowujących idei, wystawia wszystkie wektory tagi pisania.

W Polsce jego książek nie brakuje, ale co zdecydowało, że postanowiłem Was zainteresować „Na zewnątrz i wewnątrz”? Moja dezorientacja. Ta poezja za mną łazi OD DAWNA. Czytałem po i w kawałkach. Jakbym odtwarzał ulubiony serial. Szczyptę dokumentalny, bardzo fabularny i usilnie poetycki

ÓSEMKA Holdena. Dawno nie było? Ale obiecuję, że będzie częściej i liczniej będę gościł autorki i autorów. Dopiero styczeń, za drzwiami luty. Sporo czasu, mało czasu. Łukasz Kamiński, poeta i prozaik, którego chwalę, którego cytuję. Lubię. Cenię.

Sporo książek poetyckich trafiło do mnie w minionym roku. Olga Rembielińska wyróżnia się w tym peletonie, bo dominantą tej poezji jest bezkompromisowość.