Jarek Holden

Eliza i Ruda w świecie prawdy i fantazji, z tym że fikcja często okazuje się najprawdziwszą z prawd. Gra w kolory.

Piszą, że to pierwsze wydanie. Nie będę się pieklił i pienił. Na stronie www oficyna prezentuje „podobne fronty”. I tytuł jakże znajomy, ale co autor czyni ze swoim tekstem, to jego sprawa. A ciekawskich, literackich detektywów odsyłam do sklepu FORMY.

Ficnerski zawsze opowiadał się po stronie Ratonia, Bursy, Wojaczjka a tutaj odmiana – wymiana. Z buntownika bliżej mu do(z mojej propozycji) twórczości Ewy Lipskiej, zwłaszcza z wierszem „Pytania na spotkaniu autorskim.

Chce bogactwa, kochającej żony, oddanego przyjaciela - Jarusławskiego.

Co jest prawdą, a co jest zmyśleniem? Narratorka przyznaje, że będzie „trochę kłamać, a trochę mówić prawdę”. W tym momencie rodzi się pytanie: - Ile jest w tej książce Joanny Bartoń? Jak wielkie miały (mają) znaczenie osobiste doświadczenia w powstaniu tej książki?

Lektura uwodzącą i zwodząca. Bohaterowie tych opowiadań mają swoje fobie, należą do świata zasuszonych samotników, nawet wtedy, gdy są w związku lub codziennie rozmawiają przez telefon z matką. Życie, które uwiera, boli. Życie na umysłowej krawędzi.

Może tak było, a może nie.” Nie wiadomo co jest kłamstwem, zmyśleniem, a co jest prawdą.

Powieść opowiedziana obrazami. Festiwal bolesnych kadrów. Czekam na adaptację. Z tego literackiego ekshibicjonizmu powstanie naprawdę dobry, smutny film.

Psia nadzieja, którą ma w sobie nasz bohater, jest oczywiście zwodnicza i ułomna. Bo gdyby profesor wysłuchał pacjenta, którego (raczej) unika, to co by się stało? Czy nagle jego życie odmieniłoby się o 180 stopni, czy żona wybyła się połajanek, a córki zaczęły szanować ojca? Wątpię. Cokolwiek się dzieje w naszym życiu, to zostało już opisane i przedstawione. „Klinika” jest tego najlepszym dowodem...

Zbędny jest teleobiektyw. Tutaj nawet ślepcy zauważą szczegóły i gdy je posegregują, doją do wniosku, że od początku to bujda była z „tymi opowiadaniami”. To powieść opowiedziana w stylu Quentina Tarantino. Kolejna książka Masłowskiej mająca potencjał filmowy. Konstrukcja „Magicznej rany” jest staroświecka, ale wykonanie sprytnie, z nadzieją i wiarą godną wyznawców New Age. (Przesadzam? Nie! Szukam kątów, kontekstów, odpowiedniej mapy).

Być albo mieć... A oczy mówią, że dni są dokonane… Sarkastyczny narrator podsumowuje życie. A ktoś je dopowiada. Hamlet w wersji soft i „Wilk stepowy" w wersji dla niezdecydowanych (może innym razem odbiorę sobie...).

Na blisko czterystu stronach mamy przeróżne historie: miłości, klepania biedy i sporów o literaturę. Ola i Tobiasz, kochankowie z wyboru i przyzwyczajenia. Gorączka, dreszcze, irytacja i fascynacja...