Gwara Śląska Cieszyńskiego

1 Wachujcie siebie samych, cobyście waszej jałmużny nie dowali przed ludziami skyrs tego, coby sie na was dziwali, inakszy nie bydziecie mieć nagrody u naszego Ojca, kiery je w niebie

Rostomili, s wodóm to je tak, że roz ji je za kupa a inkszy roz za mało. Eszcze niedowno była fest posucha a ziymia tak twardo, że nie lza było nakopać ziymnioków kopaczkóm. Jarziny chciały wody, ale z nieba nie spadła ani kapka a kieby człowiek se zogródki nie podloł, to by psinco urosło.

1 Wtynczas Duch zakludził Jezusa na pustynie, coby go tam dioboł kusił 2 Sztyrycet dni a nocy nie jod a nie pił, potym zaczón mieć głód 3 Wtynczas prziszoł ku niymu tyn, kiery go kusił a rzyk mu: jak żeś je Synkiym od Pónbóczka, to rzeknij, coby z tych kamiyni sie zrobił chlyb

U nas uż aji kohót siedzi na wajcach...

Tacik, kupicie mi koło?

1 A Jezus, kiej uwidzioł kupa ludzi, to wloz na gore a kiej siod, prziszli ku Niymu ci, kierych uczył 2 Wtynczas odewrził gymbe a uczył jich: 3 Błogosławiyni hudobni w duchu, bo ich je królestwo niebieski

Rostomili, od dzisia dlo wszeckich patrónów wciepujym filmy o jodle, podle recepisu starego Cysaroka.

Robota je rostomajto, jedna je lahko, przi inkszej sie człowiek barży utropi, ale dycki, jak sie chce cosik zrobić, to sie tego trzeja chycić. A wiela razy je tak, że aji kiej robota je ganc ajnfachowo, to ni ma chynci, coby sie ji chycić a oto na drugi dziyń sie chytómy czegosik, na co starzi ludzie prawili, że to je drzina

Tako baba to je dar od samego Pónbóczka...

Dycki, kiej sie dziwóm na kure, to hneda myślym ni o miynsie, co bych go móg wciść na obiod, ale o wajcu. Jo eszcze je z tej generacyji, co óna wiy skiyl sie wajco biere, ale spytejcie sie oto takich dziecek, lebo synków, dziołuch co jim je oto patnost - skiyl sóm wajca, to Wóm możne rzeknóm, że hanej z tej wielkucnej hali, kany bywo aji pore tysiyncy kur.

Rostomili, wszyscy znocie takownóm bojke z telewizora o modrych szykownych podciepkach, co sie na nich prawiło Smerfy. Bywały w dziedzinie a było jich dycki sto. Każdy Smerf poradził cosik zrobić takownego, co inkszy Smerf nie umioł.

Tóż terazy Wóm wyrzóndzym cosik o gaciach, bo dzisio uż coroz miyni chłopów jich nosi na rzici a kiejsi eszcze oto ze trzicet roków tymu jak yny prziszły mrozy, to jich oblykali wszyscy – chłapcy, chłopi a starzicy.