Strategy&Future

I kto tu jest nieżyciowy? Antoni Opaliński rozmawia z Jackiem Bartosiakiem o książce „Najlepsze miejsce na świecie”, o kontaktach „placu” z „wieżą”, o dylematach władzy, zarzutach wobec koncepcji „Armii Nowego Wzoru” i rosyjskich zapowiedziach rozmieszczenia broni jądrowej na Białorusi.

Zgodnie z przewidywaniami w poniedziałek 13 marca w bazie US Navy w San Diego doszło do ogłoszenia szczegółów umowy pozyskania przez Australię okrętów podwodnych o napędzie jądrowym (SSN). Będące kluczowym elementem paktu AUKUS porozumienie było w ostatnich miesiącach przedmiotem wielu dyskusji, dotyczących trudności związanych z przekazaniem Australii zaawansowanych technologii, obaw dotyczących możliwej proliferacji broni jądrowej…

Ostatnio na łamach Strategy&Future Krzysztof Uchnast rzetelnie opisał polski imposybilizm w kwestii budowy elektrowni jądrowej. Chciałbym do tej analizy dodać szerszą perspektywę, pokazując więcej uwarunkowań czy sił, które – nomen omen – rozsadzają polską elektroenergetykę.

Albert Świdziński czyta symulowane przemówienie pt. „O broni jądrowej i gwarancjach bezpieczeństwa dla Polski″.

Kontynuujemy w Strategy&Future nasz nowy cykl – piszemy symulowane przemówienia dla naszych polityków na temat najważniejszych i najbardziej doniosłych kwestii polityki zagranicznej i wielkiej strategii Rzeczypospolitej. Wiążemy to z realnymi wydarzeniami i sposobnościami do wygłaszania takich przemówień. Chodzi nam o to, by ożywiać polską debatę publiczną, pobudzać zainteresowanie nią opinii publicznej i elit państwa oraz by po prostu kształtować kierunki tej debaty. Zapraszamy serdecznie!

Polska jest jedynym krajem byłego bloku wschodniego, w którym nie wybudowano elektrowni atomowej. Bloki energetyczne w Żarnowcu były co prawda w budowie już od 1983 roku, ale decyzją rządu Tadeusza Mazowieckiego prace nad nimi zostały wstrzymane w roku 1990, a realne działania zmierzające do postawienia bloków energetycznych zasilanych atomem zaczną się dopiero teraz. Warto jednak się zastanowić, jak to się stało, że przez długie lata Polski ludowej żadnej ekipie rządzącej nie udało się doprowadzić do stworzenia polskich elektrowni atomowych.

NPR prezentuje strategie odstraszania dostosowane do zdolności konkretnych rywali. W przypadku Chin, których zdolności „będą rosnąć w najbliższych latach”, pozwalając Pekinowi na większą elastyczność w doborze strategii nacisków na USA i ich sojuszników komunikacja Waszyngtonu ma sygnalizować, że „USA nie dadzą się odstraszyć od zamiaru obrony swych sojuszników lub też że nie zgodzą się na zakończenie konfliktu na niekorzystnych warunkach”.

Wraz z opisaną już na łamach Strategy&Future National Defense Strategy Pentagon opublikował także Nuclear Posture Review, a więc dokument przedstawiający założenia strategii, doktryny deklaratywnej oraz zdolności Stanów Zjednoczonych w zakresie broni jądrowej.

28 października Departament Obrony USA opublikował szereg dokumentów strategicznych – National Defense Strategy (NDS), Nuclear Posture Review oraz Missile Defense Review, łącznie stanowiących uzupełnienie i tworzących Pentagonowi ramy do realizacji postulatów zawartych w opublikowanej 12 października National Security Strategy (NSS). W przeciwieństwie chociażby do dokumentów opublikowanych za poprzedniej administracji, które publikowane były osobno, w ciągu ponad dwóch miesięcy, tym razem zostały one przedstawione jednocześnie. Warto dodać, że zarówno National Defense Strategy, jak i Nuclear Posture Review zostały przedstawione Kongresowi wcześniej – 28 marca bieżącego roku – natomiast teraz dokumenty te (z wyłączeniem informacji niejawnych) zostały zaprezentowane publicznie.

Weekly Brief 8–14.10.2022

Co, jeżeli Rosjanie chcieliby doprowadzić do zakończenia konfliktu poprzez zastosowanie gróźb lub faktyczne użycia broni jądrowej, nie poprzez próbę odstraszenia sojuszników Ukrainy, ale poprzez wymuszenie gotowości do rozmów pokojowych bezpośrednio na Kijowie? Sechser i Fuhrmann dokonali analizy łącznie co najmniej 39 przypadków sporów, (mających miejsce w latach 1945–2001) pomiędzy państwami dysponującymi bronią jądrową, w których to państwo należące do klubu nuklearnego kierowało pod adresem drugiego groźby wymuszające.

Niemal dokładnie 60 lat temu w ciągu kilkunastu dni października 1962 roku rozegrał się kryzys kubański. Przemawiając w ostatni czwartek 6 października podczas spotkania z darczyńcami wspierającymi partię demokratyczną, prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden stwierdził, że „po raz pierwszy od czasów kryzysu kubańskiego mamy do czynienia z sytuacją, która bezpośrednio grozi użyciem broni jądrowej, jeżeli trajektoria wydarzeń pozostanie niezmieniona”. Warto zwrócić uwagę, że Biden odnosił się do sytuacji, w których może dojść do użycia broni jądrowej nie w toku niezamierzonej eskalacji (a więc na przykład w sytuacji, jaka miała miejsce podczas ćwiczeń Able Archer ’83), ale z powodu zaistnienia czynników strukturalnych.