Strategy&Future

Nareszcie będziemy mieli debatę o polskiej strategii nuklearnej. A to dzięki przełomowej książce Alberta Świdzińskiego pt. „Nasza bomba”, która lada chwila ukaże się nakładem renomowanego Wydawnictwa Literackiego...

Pchnięcie Indii na ścieżkę prowadzącą do bomby nie było łatwe; potrzebna do tego była nie tylko odmowa zapewnienia gwarancji bezpieczeństwa przez ZSRR i USA, nie tylko nuklearyzacja Chin i nie tylko ambicje indyjskich naukowców...

Szanowni Państwo, Sezon wakacyjnego odpoczynku zbliża się wielkimi krokami, lecz zespół Strategy&Future nie zwalnia tempa! Z ogromną przyjemnością zapraszamy na otwarte wydarzenia z cyklu Kierunek Przyszłość, organizowane przez nasz zespół w ramach czerwcowej ofensywy raportowej. Dwa dni, dwa raporty! Zapraszamy na spotkania 24 i 26 czerwca o godzinie 18:00 w kinie Atlantic w Warszawie.

O ile zastosowanie konkretnej doktryny użycia broni jądrowej przez Pakistan demonstruje skuteczność odstraszania zagrożeń przy pomocy gróźb użycia broni jądrowej, o tyle obserwacja kolejnych „edycji” mniej lub bardziej zmilitaryzowanych sporów z jego silniejszym konwencjonalnie sąsiadem – Indiami – demonstruje, że sam fakt posiadania broni jądrowej (bez podziału na konkretne doktryny jej użycia) nie skutkuje odstraszeniem potencjalnych przeciwników w ten sam sposób...

Jacek Bartosiak i zespół Strategy&Future komentują przemówienie Donalda Tuska w Sejmie o broni atomowej.

Podobnie jak wybór strategii katalitycznej jest naturalną konsekwencją rozwoju broni pod kryszą, tak wybór strategii eskalacji asymetrycznej był dla Francji naturalną kontynuacją oceny własnej sytuacji bezpieczeństwa...

Scott Sagan w swoim uznawanym za epokowy artykule „Why do states build nuclear weapons. Three models in search of a bomb” przedstawia rolę, jaką odgrywa kształtowanie norm zachowania państw w odniesieniu do broni jądrowej – i jakiej zmianie uległo postrzeganie proliferacji przez wspólnotę międzynarodową. Sagan zastanawia się, jak to jest, że podczas gdy w latach 60. dążenie do posiadania broni jądrowej było postrzegane jako uzasadniony i prestiżowy cel państw (niezależnie nawet od znaczenia jej posiadania dla bezpieczeństwa), w następnych dekadach proliferacja stała się aktem nieodpowiedzialnym i nielegalnym...

Obok przypadku Republiki Południowej Afryki – jedynego państwa, które raz uzyskawszy status mocarstwa jądrowego, dobrowolnie zeń następnie zrezygnowało – przypadek Indii i prowadzonego przez to państwo programu nuklearnego jest jedną z bardziej interesujących i nietypowych historii proliferacji broni jądrowej...

Zarówno ten dowód, jak i zdrowy rozsądek sugerowały też, że Tajwan rozwijając broń jądrową, podejmowałby ogromne ryzyko oraz – jeżeli rzeczywiście zdecydowałby o rozpoczęciu aktywnej proliferacji, fakt ten musiałby zostać starannie ukryty przed USA. Autorzy raportu stwierdzają, że „elity Tajpej muszą być świadome wielu zagrożeń związanych z budową broni jądrowej...

Marek Budzisz i Marek Stefan rozmawiają o referendum i wyborach prezydenckich w Mołdawii, zmianach w polityce państw aspirujących do członkostwa w UE, szczycie BRICS w Rosji, rozmowach dyplomatycznych wokół Ukrainy i o tym czy Kijów może pozyskać broń nuklearną.

Historia tajwańskiego programu broni jądrowej jest tyleż pouczająca, co trzeźwiąca; skupia jak w soczewce najtrudniejsze dylematy, najpoważniejsze zagrożenia i największe wyzwania, przed którymi stanąć może państwo dążące do proliferacji broni jądrowej. W pewien sposób Tajwan stawał przed najgorszymi problemami i Niemiec Zachodnich, i Pakistanu, ale jednocześnie brakowało mu korzystniejszych uwarunkowań, na które liczyć mogły Bonn i Islamabad...

Dopóki nie nadejdzie moment rezygnacji Stanów Zjednoczonych z realizowania strategii prymatu, a wraz z nim decyzja o ograniczeniu obecności militarnej w Europie, Waszyngton pozostanie prawdopodobnie sceptyczny wobec inicjatyw samodzielnego europejskiego narzędzia odstraszania.