Bartek Fetysz

(...) Nie rozumiem Polski. Niby centrum Europy, a tak naprawdę jej dupa. Azymut ciemnoty. Wszyscy niby równi, narodowa WOŚP 24h, ale dyskoteki we łbach pozamykane, nie ma ani świateł, ani nawet światełek nadziei. Nieczynne. Głowy polskie nieczynne. Jak obecnie sklepy w niedziele. Chyba że chcesz kupić jabola, wtedy wszystko czynne. W Polsce piwo tańsze niż mineralna. Aby radzić sobie z rzeczywistością trzeba być wiecznie najebanym (...).

(...) Jaki jest największy problem Polaków? Nie lubimy się nawzajem. Jak coś komuś wychodzi, to trzeba ocenić, dojebać. Od razu na myśl przychodzi mi „Zoil”, piosenka jakże aktualna, z drugiego albumu Nosowskiej, w towarzystwie Kazika, który teraz ukaże się w wersji specjalnej. Album, nie Kazik. Kazik to w ogóle wysublimowana porcja specjalności. Jaki jest zatem największy problem w polskich mediach? Taki sam. Nikt, nikogo nie lubi. W Ameryce, wygrane marzenia, w Polsce wypierdziana fantazja ubrana w ciuchy z Moliera (...).

"(...) Tekst ten miałem napisać już dawno, ale trudno czasami podpisać się nazwiskiem pod czymś, co zahaczałoby o hipokryzję. Bo znam wiele osób niepełnoletnich, widuję je w klubach, podaję im rękę na przywitanie i zdarza mi się także spotykać z nimi poza klubem. Nie zawsze są to osoby, których inteligencja sięga przysłowiowego dna. Trudno mi było zatem spojrzeć na zjawisko osób niepełnoletnich w klubach z obiektywnej perspektywy. Aż do teraz, kiedy rozesłałem setki maili do znajomych, szefów klubów, managerów i selekcjonerów i zebrałem cały plik historyjek i informacji o przygodach z „bananowymi gówniarzami”. Uprzedzam, będzie brutalnie i bez przepraszam (...)".

(...) Jak to jest w Polsce być kolorowym ptakiem? Tak, jak ogólnie w Polsce BYĆ INNYM - nasz kraj, niestety, jest bardzo zacofany i ma wszystkie wady prymitywnej przeszłości - rasizm, homofobię, antysemityzm i także właśnie brak jakiejkolwiek tolerancji. Nie wolno mieć kolorowych włosów, nie wolno wyróżniać się z tłumu, trzeba być szarym, przemykać się pod ścianami i starać się być niezauważonym. Mao już dawno chciał wszystkich Chińczyków udupić, ubierając ich identycznie (...). 

(...) A ja żem Wam powiedział – Katarzyna Nosowska​ nie trzeba nikomu przedstawiać. Mamy kilka ikon w Polsce i ona jest taką właśnie ikoną. Azymutem normalności. Piosenkarka, autorka tekstów, ostatnio i pisarka. A nawet i aktorka. Nosowska to talent, taki czysty i oszlifowany, mimo że sama nigdy by tak o sobie nie powiedziała, bo zabrania jej tego jej kulturalne ego. I o tej kulturze też porozmawiamy. Ale dość wstępu, bo herbata stygnie, zapada zmrok, a my nie dwie śliwki na ławce czy międzywojennej wannie (...).     

(...) Zombie Boy to dla mnie postać zjawisko. Jakie emocje muszą w Tobie żyć, żeby z siebie zrobić za życia trupa, nagrobek? “Normalny by sobie tego nie zrobił” mówią w komentarzach w mediach. Kto jednak wyznacza granice normalności? W Polsce norma to habit z dresu i łysa pała. Jak udowodnić, że ktoś jest nienormalny bazując tylko na wyglądzie? Jego historia medialna jest jak bajka. Lady Gaga, Givenchy, występ w filmach. A potem cisza. Przeminęło z wiatrem (...).

Na świecie znana jest jako Beyonce. Queen B, Bey, B. Jej ksywa kurczy się jak niegdyś Puff Daddy. Diddy, Daddy, P. W Polsce znana jest jako BIJONS. BI. Hołd oddają jej nawet polscy menele. Zakładają żono-BI-jki i serwują żonom „Daddy Lessons” jeśli nie podadzą im odpowiednio schłodzonej chmielnej lemoniady. Bow Down, Bitches.