Bartek Fetysz

"(...) Moja fascynacja hinduizmem widoczna była jak na dłoni w tekstach i wierszach, które pisałem. Ale w stronę Krisznowców nigdy mnie nie ciągnęło. Kojarzyli mi się z tym, z czym Kurt Cobain - z brudem. Wciskali na ulicach gazety, książki, ulotki i zajeżdżali mi świadkami Jehowy, nie podobało mi się to ich narzucanie. Chodził z nimi taki koleś, chyba nazywał się Rafi i był oświecony dragami. Szli przez miasto z bębnami i śpiewali te swoje Maha- Mantry: "Hare Krishna, Hare Krishna, Krishna Krishna, Hare Hare, Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare" (...)".

"(...) Śmierć fascynowała mnie od dziecka. Nigdy się jej nie bałem, choć się kurwa na mnie czaiła od prawie poczęcia. “Poradnik Śmiertelnika” to e-book, który każdy powinien mieć w domu. Przeprowadzi Was przez śmierć. Przez to, co trzeba zrobić wykonać, podpisać (...)".

"(...) Perfumy są jak powieść. Trzeba je stworzyć. Wymyślić. Rozpisać. Rozmnożyć w wyobraźni i ubrać w odpowiednie aromaty. Mają na skórze rozbrzmiewać jak muzyka. Mieć w sobie ukryte przesłanie, aurę, kod i wyróżniać się spośród zalewu celebryckiego słodkiego gówna, które sygnowane wielkimi nazwiskami i najczęściej marką Coty pachnie jak słodka chmurka pierdnięcia wydalona przez przypudrowaną dupcię niemowlaka (...)".

Myślcie o sobie dobrze...

"(...) Przyjaźniłem się przez lata z pewną osobistością. Miała zatarg ze znaną piosenkarką. Tak wynika z założonej karty obdukcyjnej. Czy słusznie, czy niesłusznie, nie mnie to oceniać. Znam ją dobrze i wiem, że potrafi gadać od rzeczy. A ta druga, bywa ponoć wybuchowa. Pech czy karma? Wiedzą tylko one (...)".

Kim jest Bartek Fetysz? Człowiekiem świadomym. Całym alfabetem. Skondensowaną kompilacją cech, które większość uważa za pojebane.

"(...) Dlaczego ludzie na starość zamieniają się w złośliwych psychopatów? Starość jest upokarzająca. Przyglądam się starszym ludziom i widzę w nich zgaszone światło. Niby żyją, ale tak naprawdę tli się w nich tylko jakaś iskierka, bo żarówki mają powykręcane, a żyrandole zamiast wisieć pod sufitem, leżą roztrzaskane na posadzce (...)".       

"(...) Ponoć osoby, które relaksują się przy filmach o psychopatach albo horrorach są mocno zaburzeni i srogo psychiczni. Nie oglądam przemocy na ekranie. Potem mi się śni. Bardzo wrażliwy jestem na krew, chlastanie gardeł czy żył. Od razu omdlewam. Podszedł mi taki serial na Netflixie "Beauty in Black". Oglądałem do momentu w którym (uwaga spoiler) jakaś tam gang mama kazała swojemu jurnemu i młodszemu kochankowi wejść do worka, takiego dla denatów. Nie chciał dobrowolnie, więc jej goryle zapieli go w nim siłą i chyba rozstrzelali. Wyłączyłem w trakcie. Więcej nie obejrzę, chociażby mi dopłacali. Wychodzi na to, że jestem normalny. I tu mam zgrzyt (...)".

"(...) Rodzice nie powinni mieszkać z dorosłymi dziećmi. I odwrotnie. Zaburza to relację i jest nadużyciem. Degeneracją komunikacji (...) To pokolenie, które spali się żywcem i oszaleje, ale rodzica nigdzie nie odda. Będą umierać w splocie degrengolady razem. Wzajemnie chłostać się do krwi słowami, których wcale nie chcą wypowiadać. Starość jest straszna. Robi z ludzi kukły. Są trocinami swojej dawnej świetności (...).

"(...) W płaszczu od Vicher przypominałem gestapo. Pod płaszczem ukrywałem jurnego Hitlerjugend. Chłopca kurewkę na posyłki w krótkich porteczkach z zarostem. Bawiłem się świetnie. Miałem nawet absztyfikantów. Adorowano mój mózg z bezpiecznej odległości bojąc się przekroczyć jakiekolwiek granice. Ich pech. Tej nocy była pełnia. W jej trakcie podatny jestem na zaloty i podchodzę do nich łaskawiej niż zazwyczaj. Daję się głaskać i nie odgryzam od razu głowy, rzygając w dno szyi krzykiem pretensji (...)".

"(...) "Tańca z Gwiazdami" nie wygrała stołeczna lesbijka Katarzyna Zillmann (...). Na potrzeby programu powstała jak wywołana z pierścieni Planetarian hybryda bohatera, ale nie był to Kapitan Planeta tylko Kobieta Sklejka. Płciowo niezidentyfikowana, uczesana jak Mały Książę, zachowująca się jak wujek-Tej-Mała-ale-się-zaokrągliłaś-Czarek, udająca Kasię. Normalnie jak Przemek15 na czatach w sieci, który przed ekranem tak naprawdę ma lat pięćdziesiąt jeden (...)". 

"(...) Mam mózg w formacie haute couture i naprawdę upchnięty mam w nim cały barok. Jest mutantem, zmutowało mi w nim bogactwo przemyśleń. Czasami myślę nawet, że jest w nim naprawdę luksusowo. Czuję przesyt codziennych myśli, a co dopiero gdyby je podlać psychodeliczną benzyną. Istny pożar w burdelu, wszystkie dziwki neuronów płoną żywcem bez stosu. Na bramce ja, nieczuły na ich krzyki burdeltata. Tylko mi szalik nałożyć i od razu michę mam uśmiechniętą jak nowy Prezydent. Fetysz kibol. W dodatku narodowiec. Umysłowy strażnik Ćmielowa (...)".