Bartek Fetysz

"(...) Przez ostatnią dekadę wydawało mi się, że nie umiem w ludzi. W sensie miłośnie i seksualnie. A tu nagle info, że idzie zmiana. I dzisiaj, pisząc dla Was ten tekst zastanawiam się, czy jestem w stanie się jeszcze zakochać? Szczerze mówiąc, nie pamiętam tego stanu i jako artysta się go boję. O czym wtedy będę pisać? O zakochaniu? Przecież sam się wtedy porzygam (...)". 

"(...) Ostatnio jedna z Czytelniczek zapytała mnie jak sobie radzę z hejtem, bo ona też by chciała pisać, ale nie jest odporna na mowę nienawiści. Odpowiedziałem, zgodnie z prawdą, że mnie nie lubią tylko ludzie głupi. I że życie jest jedno i albo je przeżyjesz albo zdechniesz żałując nie życia za życia (...)".

"(...) "Piszesz doskonale ! Nawet recenzje. Mam jeden utwór , który będzie dodatkowo w reedycji na winylu. Nie mam tekstu. I teraz już wiem kto go napisze… TY! Jeśli oczywiście zechcesz i spodoba Ci się klimat. Daj znać co myślisz" - napisała w SMSie Justyna Steczkowska. I ja oszalałem. Ale tak widowiskowo. Jak szatanieje się w horrorach (...)".

Macy Gray - jeden z najbardziej rozpoznawalnych głosów naszego pokolenia. Laureatka Grammy, matka, pracoholiczka i moja przyjaciółka. To pierwszy taki wywiad w historii, gdzie moja opowieść łączy się z rozmowa córki z matką.

"(...) Ostatni album Mery Spolsky to płyta fenomenalnie żenująca i zła. Paździerz deluxe. Kiedyś interesująca artystka, dzisiaj serwująca niesamowitą grafomanię, słowną spierdolinę ubraną w fajerwerki bitów. "Erotik Era" to utwory i teksty przaśne, miałkie, przedstawiające kobiecy orgazm i seksualne potrzeby z perspektywy polskiej Wilmy Flinstone, która dopiero co wyszła z jaskini i ma mokro na widok banana (...)".

"(...) Tekst ten miałem napisać już dawno, ale trudno czasami podpisać się nazwiskiem pod czymś, co zahaczałoby o hipokryzję. Bo znam wiele osób niepełnoletnich, widuję je w klubach, podaję im rękę na przywitanie i zdarza mi się także spotykać z nimi poza klubem. Nie zawsze są to osoby, których inteligencja sięga przysłowiowego dna. Trudno mi było zatem spojrzeć na zjawisko osób niepełnoletnich w klubach z obiektywnej perspektywy. Aż do teraz, kiedy rozesłałem setki maili do znajomych, szefów klubów, managerów i selekcjonerów i zebrałem cały plik historyjek i informacji o przygodach z „bananowymi gówniarzami”. Uprzedzam, będzie brutalnie i bez przepraszam (...)".

(...) A ja żem Wam powiedział – Katarzyna Nosowska​ nie trzeba nikomu przedstawiać. Mamy kilka ikon w Polsce i ona jest taką właśnie ikoną. Azymutem normalności. Piosenkarka, autorka tekstów, ostatnio i pisarka. A nawet i aktorka. Nosowska to talent, taki czysty i oszlifowany, mimo że sama nigdy by tak o sobie nie powiedziała, bo zabrania jej tego jej kulturalne ego. I o tej kulturze też porozmawiamy. Ale dość wstępu, bo herbata stygnie, zapada zmrok, a my nie dwie śliwki na ławce czy międzywojennej wannie (...).     

(...) Polskę zalewa powódź. Artyści nagrywają piosenkę dla powodzian. Tsunami po trzęsieniu ziemi na Oceanie Indyjskim? Artyści śpiewają “Pokonamy Falę”. Głód w Afryce? Nie ma sprawy, artyści nagrywają “Mama Afryka”. Trzeba pokonać hejt w sieci? Artyści zrzekają się honorariów i masowo występują na koncercie charytatywnym “Artyści Przeciw Nienawiści”. Kogo się prosi o pomoc, kiedy Kasi, Majkelowi, Marysi czy Dżonowi trzeba zrobić operację serca, mózgu, wodogłowia, przeszczep, transfuzję i znaleźć grupę krwi z kosmosu czy ogarnąć milion na nierefundowane przez państwo leki? Kogo prosi się o udostępnianie niekończących się aukcji charytatywnych? Kogo prosi się o wsparcie służby zdrowia? Kogo o adopcje piesków/kotków i, o podłożenie głosu dla tych, którzy głosu nie mają? Ghostbusters? Nie! Artystów! (...)

"Nowe czasy to patologia. Dzisiaj jak jesteś celebrytą, to masz licencje na wszystko – na pisanie także, nawet jak jesteś pół debilem. Na bycie role model, kiedy na twarzy masz wymalowany brak mózgu i oczy tęskniące za rozumem. Kim jest Influencer? Na mnie nie ma żadnego wpływu. Do dzisiaj zastanawiam się, kim są ludzie śledzący Kardashianów. Albo taką Angelikę Muchę — celebrycką stalkerkę, która jeździ za znanymi facetami i ich dotyka, a potem relacjonuje to w mediach. Zatem z tego wszystkiego, to ja wole być, jak to powiedziałeś, gatunkiem wymierającym, dziennikarzem, bo to szlachetne. Często okupione ciężką pracą i marnym wynagrodzeniem. Ale ja się nie sprzedaję. Nic nie reklamuję. Pisałem teksty na tak zwane zamówienie, próbowałem parę razy z marnym skutkiem, bo “jesteś za szczery”, “Polska nie jest na Ciebie gotowa”. Po co zatrudnia się Fetysza, skoro się go później chce spiłować?"