Jakub Kajdaniuk

W niejednej grze fabularnej zdarza się, że nasi Gracze ustawieni są w pewnej sztywnej strukturze: oddziału wojskowego, arystokraty i jego świty, strukturze kast czy klas społecznych, etc. W tym odcinku dzielę się kilkoma moimi przemyśleniami na temat odgrywania swojego miejsca w drużynie oraz szans i zagrożeń, które związane są z taką konstrukcją zespołu.

Dobry dialog jest pełen paradoksów. Mówi wiele, ale jest oszczędny w słowach. Podaje informacje, ale jego celem nie jest ich udzielenie. Co sprawia, że dialog jest dobry, a co, że przewracamy oczami, kiedy go słyszymy / czytamy? Dziś kilka kluczowych spraw na temat dialogów.

Żołnierze piechoty. Trepy. Mięso armatnie. Ich życie nie jest usłane różami. Na wojnie "tylko wypełniają rozkazy", nacierają na wrogie pozycje, nie dogadują się z ludnością cywilną i dostają najgorszą robotę. Kiedy udaje im się zrobić coś bohaterskiego, w ojczyźnie traktowani są jako zbrodniarze i mordercy. Żywot trepa przeanalizujemy pod kątem przemiany bohaterów, formowania się braterskich więzi, bohaterskiej chwały i wreszcie trudów powrotu do domu.

Mity to opowieści, których celem jest wyjaśnianie niewyjaśnionego, otaczających nas zjawisk, których nie rozumiem. Kiedyś były podstawą każdego systemu wierzeń, od stuleci właściwie ich nie potrzebujemy, ale od czasu do czasu jednak powstają. Osobiście jestem wielkim fanem najmłodszego z nich - i chciałbym Was dziś zabrać w podróż po rozważaniach na temat mitu, który narodził się mniej niż 100 lat temu.

Czasem im więcej czegoś w naszej historii pokazujemy, tym mniej poważne się to staje - a dziś przyłożymy tę regułę to filmowych, książkowych i growych potworów. Opowiem trochę o Obcym i o Obcych, o Draculi, Godzilli i kilku innych przypadkach. Dlaczego im mniej pokazujemy potwora, tym lepiej? Kiedy bardziej sprawdza się horda potworów, a kiedy wystarczy pojedyncze monstrum? Kiedy potwór przestaje straszyć? Zapraszam do wysłuchania materiału.

Czasem tak się nieszczęśliwie zdarza, że autorzy powieści, twórcy filmów, seriali czy gier, sądzą, że jesteśmy - my, odbiorcy - na tyle ogarnięci, żeby nabyć ich dzieło, ale nie na tyle, aby je zrozumieć. Popełniają więc kardynale grzechy przeciwko trzem najważniejszym zasadom budowania scen, żeby upewnić się, że w naszych mikrych mózgach spotkają się te dwa ostatnie neurony, abyśmy mogli odkryć, o czym jest dana historia. I w tym odcinku postanowiłem z tym podejściem nieco powojować.

Akt drugi stanowi w większości filmów 50-60% ich objętości. W grach komputerowych - to nawet 90% całej fabuły. Co by jednak było, gdybyśmy go zepsuli, połamali, i zrobili z niego dwa mniejsze akty? A gdyby udawać, że opowieść na nim się skończy, a potem wyjąć pudełko z niespodziankami? Dziś przypominam kilka najważniejszych zasad tworzenia opowieści, dodaję szybkie podsumowanie kilku technik narracyjnych i zabieram się za demolowanie aktu drugiego w klasycznej strukturze trzyaktowej. Polecam posłuchać, jeśli masz ambicję napisać swoją książkę, scenariusz filmowy, do gry lub serialu, albo, jak ja - jesteś Mistrzem Gry.

Chciałbym podzielić się z Wami moim subiektywnym wyborem ośmiu najlepszych w moim mniemaniu podręczników, jakie można kupić - i opowiedzieć o tym jednym, którego nie można. Linki do moich social-mediów dostępne są pod https://bio.site/kubakaj

Na pewno nie raz zetknęliście się z sytuacją, w której autor historii oczekiwał, że będziecie zaangażowani w emocje bohaterów, ale Wam było właściwie wszystko jedno. Zwłaszcza, kiedy ktoś zostaje porwany, zabity czy w inny sposób znika i całe założenie opiera się o to, że nasza reakcja emocjonalna będzie odpowiednio silna... ale z różnych powodów nie jest. Dziś zatem porozmawiamy sobie o sytuacji, kiedy Jason znika, ale my tylko wzruszamy ramionami.

Dziś kilka słów o zaplanowanych jeszcze na początku istnienia tych podcastów słuchowiskach zrobionych z naszych sesji. Będzie także ponownie namawianie do grania w gry, szkalowanie serii The Expanse oraz kilka zapowiedzi materiałów, co do których nikt nie ma pewności, czy zostaną nagrane.

Żaden kot nie ucierpiał w trakcie przygotowywania tego materiału :) Rozpakowujemy paczkę z najwyższym progiem z kickstartera anglojęzycznej wersji włoskiego systemu RPGowego Household. Zdjęcia znajdziesz w wyróżnionych relacjach na Instagramie, a link do Instagrama i moich pozostałych social-mediów dostępne są pod https://bio.site/kubakaj

Właściwie każda historia stara nam się pokazać, o co toczy się stawka. Co się wydarzy, kiedy zaniechamy działania, a co bohaterowie mogą zyskać, jeśli jednak ten wysiłek podejmą? Dobre nakreślenie stawki a potem jej podnoszenie nie jest sprawą łatwą, dlatego staram się wytłumaczyć, jak przygotować nasz scenariusz, abyśmy nie mieli z tym większych trudności.