Marcin Ogdowski

A dziś zapraszam Was do lektury tekstu, który podsumowuje mój ostatni wyjazd do Ukrainy, jest też autorską konkluzją kilkudziesięciu rozmów, które odbyłem na przestrzeni ostatnich tygodni.

– Oni na nas ćwiczą – Jefanow uśmiechał się smutno, wypowiadając to zdanie. – Dziennie spada na miasto trzydzieści-czterdzieści dronów, atakowane są auta, grupki osób, pojedynczy przechodnie.

...z pozostałych dni wyjazdu do Ukrainy. Więcej postów i zdjęć z tej wyprawy znajdziecie na moim profilu na Facebooku.

Dwa lata temu ukraińska armia wyzwoliła Chersoń. Było to zwieńczenie kilkumiesięcznej kontrofensywy, mającej na celu wyrzucenie rosjan na wschodni brzeg Dniepru.

Na wschodzie bez zmian - armia (?) rosyjska dalej dzielnie walczy z cywilami, co nie zawsze ma postać mordu, gwałtu i rabunku.

Czy Chersoń to wymarłe miasto? I tak i nie; wszystko zależy od tego, gdzie się człowiek znajdzie i o jakiej porze.

O przetrwaniu Ukrainy nie zadecydują kwestie militarne. Siła i jakość ukraińskich sił zbrojnych – jakkolwiek kluczowa – nie będzie tak ważna jak determinacja stojących za armią cywilów.

Dniepr jawił mi się jako granica dobra i zła. Premiera wpisu na Patronite!

Ukraińskie babcie rzucające słoikami w rosyjskie drony nigdy nie istniały; to wytwór propagandy, powstały „ku pokrzepieniu”.

- Używacie lotniska? - spytałem chłopaków na wartowni. - Lądują tu wasze samoloty, śmigłowce? - doprecyzowałem.

Rosyjscy barbarzyńcy sami na siebie ukręcili ten bat. Jaki? Polecam kolejną relację z Ukrainy!

Rozkładające się zwłoki śmierdzą, a to już nieakceptowalna niedogodność. Premiera wpisu na Patronite!