Strategy&Future

On 29th August, almost exactly four years after the use of the weapon by the United States, the USSR conducted its first nuclear test, the RDS-1. It seems that for at least part of the US Establishment, the speed at which the Soviet nuclear project progressed was a surprise. While no one in Washington had any doubts that the Soviets would sooner or later develop their own nuclear project, it was usually assumed that both the first test and then the road to operationalising the new weapon would take the Soviets many years (1953 being one common estimate).

Przed 6 sierpnia 1945 roku przyszłość Bernarda Brodiego zdawała się mniej więcej stabilna; wojna w Europie dobiegła końca; wojna na Pacyfiku prędzej czy później się skończy, prawdopodobnie w następstwie długiej i krwawej kampanii na Wyspach Japońskich. Brodie będzie kontynuował karierę teoretyka zajmującego się strategią morską na University of Chicago. Jednak 6 sierpnia nad Hiroszimą po raz pierwszy – i przedostatni, jak na razie – użyta została broń jądrowa.

Koncepcja wojny powietrzno-morskiej ma charakter operacyjny i nie stanowi strategii, a zatem nie obejmuje wszystkich aspektów konfrontacji, w tym sposobu osiągnięcia końcowego zwycięstwa w wojnie z Chinami. Jej najważniejszym celem jest wprowadzenie takiego sposobu działań i stworzenie takich warunków operacyjnych, jakie pozwoliłyby Stanom Zjednoczonym zakończyć sukcesem działania zbrojne w morskiej części wschodniego Rimlandu azjatyckiego, z którego Amerykanie są aktualnie wypychani za sprawą chińskich zdolności A2AD.

W teorii wojny funkcjonują dwa podstawowe warianty osiągnięcia zwycięstwa wojskowego nad Chinami: sposób bezpośredni oraz sposób pośredni, który z kolei można podzielić na podwarianty: odległą blokadę (distant blockade) i obronę pierwszej linii wysp (offshore control), zwaną w literaturze przedmiotu także wojną morską (war-at-sea) lub odebraniem morza (maritime denial).

Legendarny niemiecki strateg wojskowy Helmuth von Moltke znany był z tego, że nie widział rzeki, lasu, pola, wzgórza, tylko „teren”, który się forsuje, za którym się chowa, który się omija, który umożliwia lub utrudnia manewr albo którędy się maszeruje. W astropolityce i związanej z nią astrostrategii jest (i będzie) tak samo. O tym jest niniejsza opowieść.

Legendarny niemiecki strateg wojskowy Helmuth von Moltke znany był z tego, że nie widział rzeki, lasu, pola, wzgórza, tylko „teren”, który się forsuje, za którym się chowa, który się omija, który umożliwia lub utrudnia manewr albo którędy się maszeruje. W astropolityce i związanej z nią astrostrategii jest (i będzie) tak samo. O tym jest niniejsza opowieść.

The modern world and its order come from Europe. This is where the enlightenment and the industrial revolution were born, hence it was the Europeans who set out to colonise the world. Until almost the end of the nineteenth century, all the world powers were located in Europe and it was on the Old Continent that decisions were made that had direct significance for the entire globe. This place is especially endowed with geography.

W styczniu 1920 roku niestrudzony Mackinder wystosował memorandum do premiera brytyjskiego Lloyda George’a (pisał je na pokładzie krążownika HMS Centaur stojącego na redzie portu Marsylii), w którym postulował budowę bloku politycznego na obszarze Międzymorza złożonego z Polski, Ukrainy, Białorusi i południowej Rosji.

Systemy uderzeniowe ziemia-ziemia będą kluczowym elementem kształtowania się przyszłej polskiej doktryny odstraszania konwencjonalnego. Ich wpływ polega na zdolności do wpływania na przebieg i wynik starcia zarówno w wymiarze strategicznym, jak i operacyjnym. Warto także przybliżyć ocenę ich wpływu na wymiar ofensywny oraz na stronę defensywną działań Wojska Polskiego. Głównie poprzez to, jakie siły przeciwnika system ten absorbuje w toku działań bojowych i jaki mają wpływ na przebieg nowoczesnej bitwy zwiadowczej, która poprzedza wymianę kinetyczną

Wypowiedzi prezydenta Francji Emmanuela Macrona, a także wielu innych zachodnich polityków oraz strategów, świadczą o rozpadającej się jedności Zachodu i zapowiadają konieczność budowy „nowego porządku” w Europie. Wobec tego Polska powinna zrewidować swoją prowadzoną od 30 lat politykę „strategicznej powściągliwości” na wschodzie w trosce o spójność Zachodu, gdyż jest to polityka wbrew logice naszego położenia geopolitycznego.

Wprawdzie złoty czas po zimnej wojnie dobiegł końca, trzeba jednak przyznać, że realizacja celów Waszyngtonu wyłożonych w roku 1992 w swoistej Magna Carta wielkiej strategii USA po zimnej wojnie, czyli „Defense Planning Guidance”, a zatem uzyskania niepozostawiającej wątpliwości przewagi wojskowej nad rywalami, utrzymania systemu sprawnych sojuszy w kluczowych miejscach globu, poszerzania liberalnego ładu i globalnej wymiany handlowej przez okres ponad 20 lat, była niezaprzeczalnym sukcesem państwa amerykańskiego i jego elit i to pomimo niewątpliwych pojedynczych porażek, takich jak wojna w Afganistanie, ciągnąca się bez trwałego sukcesu od 2001 roku.

W ciągu ostatnich kilku lat, a szczególnie od roku 2014 i rosyjskiej agresji na Ukrainie, zachodni eksperci sztuki militarnej zaczęli zwracać uwagę na tak zwany przesmyk suwalski, starając się tworzyć – chybione – analogie z przesmykiem Fulda.