Tomasz Osóbka

Kilka słów o mnie. Nazywam się Tomasz Osóbka, a w szeregach osób niepełnosprawnych funkcjonuję od 30 lat.♿ Jestem wesołym facetem o rezolutnym usposobieniu. Pracuję na życie, które dzielę od piętnastu lat ze wspaniałą małżonką, osiemnastoletnim kotem oraz panią o imieniu rehabilitacja. Wraz z żoną staramy się łamać stereotypy dotyczące niepełnosprawności, przekraczać granice teoretycznie niemożliwe do pokonania. Swoje burzliwe losy od lat wystawiam ocenie ludzi na FB @Tomek Osóbka – oficjalny blog i Instagramie @tomaszosobka Zapraszam do czytania i zachęcam, abyś została/został moim Patronem.

Będąc młodą osobą, rzadko mylimy o konsekwencjach swoich poczynań. Nawet jeśli tak, to nie obejmują one prawdziwej rzeczywistości.

Strach przed niepełnosprawnością zawiera w sobie perspektywę przyszłości, w której trudno się odnaleźć. Nim się z nią zetkniemy, boimy się przede wszystkim cierpienia.

​Zastanawiam się, czy wcześniejsze niepowodzenia były punktem zwrotnym? Może one ośmieliły do podjęcia ryzyka i porzucenia życia, które w tamtym czasie było pasywnie stabilne. ​

Myślimy o zdrowiu i działajmy dla niego wtedy kiedy nam dopisuje! Wtedy będzie mniej okazji do walki o powrót do niego.

Pamiętam jak dziś… Przed laty, kiedy byłem jeszcze sprawnym chłopakiem, szedłem ulicą, zastanawiając się nad własną przyszłością. Byłem zdrowy, silny i otwarty na propozycje od losu. Trochę martwiło mnie, że nie mam jakiegoś kierunku, pomysłu, którego będę się trzymał.

Miłość to nie tylko westchnienia, przytulasy i buziaki, to wspólny wysiłek, żeby pozostać razem.

Jakiekolwiek działanie jest lepsze od bierności. Pamiętajmy, że nawet małe kroki zbliżają do celu!

Gdy czas goni wyobrażam sobie załogę i procedury na okręcie podwodnym. Działania przy ekstremalnej presji, gdzie jeden błąd kosztuje życie całej załogi. Specyfika służby na nim, wymaga perfekcyjnego opanowania, ścisłego przestrzegania procedur oraz ślepego zaufania w doświadczenie dowódcy.

Nowy Jork kojarzy mi się przede wszystkim z różnorodnością kultur. Mnogością ludzi, którzy w nim żyją lub odwiedzają turystycznie.

​ Nasze słowa mają wielką moc, większą niż myślimy! ​

To noc czarownic, duchów, a więc w atmosferze snuł się zapach tajemnicy i magii.